OΓκεόργκι Γκάβρις είχε επιστρέψει μόλις πριν από λίγους μήνες στη Μόσχα από την Αθήνα, όπου είχε αποδυθεί για μια τετραετία σε μια φρενήρη προσπάθεια να στρατολογήσει ανθρώπους κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπέρ της Ρωσίας. Το e-mail που έλαβε λοιπόν εκείνη την ημέρα του Φεβρουαρίου του 2014 παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο αποστολέας, συμπατριώτης του και καλός του φίλος, του πρότεινε έναν κατάλογο προσώπων από όλη την Ευρώπη που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν έναν «επίλεκτο όμιλο» με στόχο να στρέψουν την ενημέρωση προς φιλορωσική κατεύθυνση. Από την Ουγγαρία ξεχώριζε ο πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν. Από τη Γερμανία, ο πολιτικός σχολιαστής Γιούργκεν Ελσέσερ. Από την Ελλάδα υπήρχαν τρία ονόματα: ο Αλέξης Τσίπρας, τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Μίκης Θεοδωράκης. Και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος.
Ο Γκάβρις υπηρέτησε ως τρίτος γραμματέας της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα από το 2009 ώς το φθινόπωρο του 2013. Οπως διαβάζουμε σε ένα εκτενές ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2015 στη γερμανική«Zeit»,το δίκτυο των επαφών του περιλάμβανε τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Ανεξάρτητους Ελληνες και τη Χρυσή Αυγή. Εκεί αναζητούσε συμμάχους. Και στην προσπάθεια αυτή είχε πολύτιμο σύμμαχο τον Αλεξάντρ Ντούγκιν, έναν ρώσο υπερεθνικιστή, γνωστό ως πατέρα του «νεο-ευρωασιατισμού». Σε αυτόν ανήκε το e-mail. Και γνωρίζουμε το περιεχόμενό του επειδή οι Anonymous χάκαραν τον Δεκέμβριο του 2014 την ηλεκτρονική αλληλογραφία του Γκάβρις.
Ο 54χρονος Ντούγκιν έχει επισκεφθεί πολλές φορές την Ελλάδα. Η πιο γνωστή του επίσκεψη ήταν τον Απρίλιο του 2013, για να δώσει δύο διαλέξεις την ίδια ημέρα. Η μία είχε τίτλο «Διεθνής πολιτική και το ευρωασιατικό όραμα» και δόθηκε στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Τη σχετική πρόσκληση είχε στείλει ο τότε καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο και σημερινός υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος και φωτογραφήθηκε μαζί του. Η δεύτερη διάλεξη είχε τίτλο «Η γεωπολιτική της Ρωσίας» και δόθηκε στο Πάντειο, με οικοδεσπότη τον διευθυντή ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Κωνσταντίνο Φίλη.
Στην ίδια εκείνη επίσκεψη, ο Ντούγκιν είχε δώσει συνέντευξη στον Κωνσταντακόπουλο και του είχε εξηγήσει πως η Ελλάδα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη Χερσαία Δύναμη (Ευρασία) και στη Θαλάσσια Δύναμη (τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και το ΝΑΤΟ). Οταν επέστρεψε στη Μόσχα, έγραψε: «Στην Ελλάδα, οι σύμμαχοί μας θα μπορούσαν να είναι κάποιοι αριστεροί από τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που απορρίπτει τον ατλαντισμό, τον φιλελευθερισμό και την κυριαρχία των δυνάμεων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος».
Κατά σατανική σύμπτωση, την ίδια περίοδο ο Κοτζιάς παρήγγειλε διάφορες έρευνες με αντικείμενο τις σχέσεις των Ελλήνων με τη Ρωσία. Μία από αυτές περιελάμβανε το ερώτημα «Ποια χώρα είναι πιο φιλική προς την Ελλάδα;», με τη Ρωσία να βγαίνει πρώτη με 40%. Πάντα σύμφωνα με την«Zeit»,τον Ιούνιο του 2013 ο Κοτζιάς έστειλε τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών στον Γκάβρις, επισημαίνοντάς του ότι «για τους Ελληνες, η Ρωσία είναι ένας δυνητικός στρατιωτικός και οικονομικός σύμμαχος τον οποίο σέβονται και φαίνεται να γνωρίζουν σχετικά καλά».
Η τελευταία επίσκεψη του Ντούγκιν στην Ελλάδα ήταν πιο περιπετειώδης. Πριν από δέκα ημέρες συνελήφθη στο αεροδρόμιο Μακεδονία, όπου είχε φτάσει για να καλύψει (σύμφωνα με τα λεγόμενά του) το ταξίδι του Πούτιν στο Αγιο Ορος. Του είπαν ότι περιλαμβάνεται σε κατάλογο αξιωματούχων των οποίων απαγορεύεται η είσοδος στην Ουγγαρία (άρα και στην ΕΕ), ύστερα από λίγες ώρες όμως τον άφησαν ελεύθερο λέγοντας ότι επρόκειτο για συνωνυμία. Το όνομα του Ντούγκιν δεν φιγουράρει πράγματι σε καμιά ευρωπαϊκή λίστα. Περιλαμβάνεται, αντίθετα, σε κατάλογο που έχει συντάξει το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών και αφοράpersona non grataστην Αμερική.
Αφορμή για την απαγόρευση ήταν μια ανάρτηση στοfacebookστις 24/8/2014, ενώ δηλαδή η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν σε πλήρη εξέλιξη, με την οποία ο Ντούγκιν τασσόταν υπέρ «της γενοκτονίας των ουκρανών κρετίνων». Ο ρώσος «φιλόσοφος» έχει όμως από παλιά λογαριασμούς με την Ουκρανία. Στο βιβλίο του «Τα θεμέλια της γεωπολιτικής», που εκδόθηκε το 1997, χαρακτήριζε την ανεξάρτητη Ουκρανία «τεράστια απειλή για την Ευρασία» και καλούσε τη Μόσχα να αναμειχθεί ενεργά «στην αναδιοργάνωση του ουκρανικού χώρου με βάση το μόνο λογικό και φυσικό γεωπολιτικό μοντέλο». Τον Αύγουστο του 2006, οργάνωσε ένα θερινόcampόπου δεξιοί εξτρεμιστές από το Ντονιέτσκ εκπαιδεύτηκαν στο αντάρτικο εναντίον του ουκρανικού στρατού. Οκτώ χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι αυτοί θα πρωταγωνιστούσαν στις αυτονομιστικές δραστηριότητες στην Ανατολική Ουκρανία.
Ο Ντούγκιν δεν κατάφερε να εμπλακεί ευθέως στη ρωσική πολιτική ζωή, αν και το προσπάθησε δύο φορές: το 1995, όταν ίδρυσε μαζί με τον Εντουάρντ Λιμόνοφ το Εθνικο-Μπολσεβίκικο Κόμμα και έλαβε μέρος στις εκλογές (για να λάβει κάτω από 1%), και το 2002, όταν ίδρυσε μαζί με άλλους το κόμμα της Ευρασίας (αλλά τον επόμενο χρόνο τον πέταξαν έξω). Πέτυχε όμως να προκαλέσει στην Ουκρανία το χάος που ήθελε. Εγινε καθηγητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Παίζει επιτελικό ρόλο στο ορθόδοξο κανάλι Tsargrad, ιδιοκτησίας του ρώσου μεγιστάνα Κονσταντίν Μαλοφέγεφ. Και κέρδισε τη φιλία ανθρώπων όπως ο Τσίπρας, ο Καμμένος, ο Κοτζιάς, ο πρώην ηγέτης της Κου Κλουξ Κλαν Ντέιβιντ Ντιουκ και διάφοροι ευρωπαίοι φασίστες. Πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος.