Δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει αν το υπό εξέταση μοντέλο των μετατάξεων θα εφαρμοστεί και για τους εργαζομένους του ΑΔΜΗΕ (δίκτυα μεταφοράς), στον βαθμό φυσικά που προχωρήσει τελικά η πώληση ποσοστού του. Το μέτωπο της ΔΕΗ ωστόσο δείχνει ότι θα είναι ένα από τα πιο δύσκολα για την κυβέρνηση στον δρόμο της υλοποίησης των μνημονιακών δεσμεύσεων για τις αποκρατικοποιήσεις.
Απέναντί της η κυβέρνηση θα έχει εργαζομένους που ελέγχουν έναν από τους πιο κρίσιμους τομείς της οικονομίας, με τη ΓΕΝΟΠ να έχει ήδη κηρύξει από την Πέμπτη πόλεμο κατά της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΔΕΗ για την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ.
Την πρώτη μάχη κέρδισε η ΓΕΝΟΠ, καθώς εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων κατάφερε να ακυρώσει τη Γενική Συνέλευση της Πέμπτης και να αναβάλει τις αποφάσεις για τις 11 Ιουλίου. Δύσκολα ωστόσο θα καταφέρει και να κερδίσει τον πόλεμο και να κρατήσει υπό τον έλεγχο της ΔΕΗ τον ΑΔΜΗΕ, καθώς η εμπειρία έχει δείξει πως οι μνημονιακοί νόμοι δεν σβήνονται εύκολα. Οσο για την κυβέρνηση, μπορεί να κατάφερε να ανατρέψει τον αρχικό νόμο που προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ κατά 66%, δεν έχει ωστόσο ακόμη καταφέρει να πείσει και τους συνδικαλιστές ότι αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ. Αν το σχέδιο ΑΔΜΗΕ περπατήσει, τότε το πιθανότερο είναι πως η κυβέρνηση, ακριβώς για να εκτονώσει τα πνεύματα, θα δώσει το δικαίωμα μετατάξεων και στους εργαζομένους του ΑΔΜΗΕ. Σύμφωνα πάντως με πηγές του υπουργείου Εσωτερικών, η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη καταλήξει κατά πόσο θα φέρει στη Βουλή μια συνολική νομοθετική ρύθμιση που θα κοπιάρει το μοντέλο στα λιμάνια και θα το γενικεύει για όλες τις υπό ιδιωτικοποίηση εταιρείες ή θα εφαρμόσει ένα καθεστώς αξιολογώντας κάθε περίπτωση ξεχωριστά. «Αλλες από τις υπό ιδιωτικοποίηση κρατικές επιχειρήσεις λειτουργούν με εργολαβίες, όπως ο ΟΛΠ και ΟΛΘ, και άλλες όχι», εξηγεί κυβερνητική πηγή, διευκρινίζοντας πάντως ότι σε κεντρικό επίπεδο δεν έχουν ακόμη ληφθεί οι τελικές αποφάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, από τα λιμάνια έως την ενέργεια, η σύγκρουση μεταξύ εργαζομένων και κυβέρνησης δεν είναι παρά προειδοποιητική βολή για όσα πρόκειται να συμβούν τον Σεπτέμβριο, όταν θα ανοίξουν για τα καλά τα εργασιακά. Δηλαδή τα θέματα απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων, η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου (αφορά κυρίως τις ΔΕΚΟ) και η αναθεώρηση του πλαισίου των συλλογικών συμβάσεων. Ολα αυτά είναι δύσκολα διαχειρίσιμα σε πολιτικό επίπεδο για την κυβέρνηση, και υπό αυτό το πρίσμα ένα μοντέλο μετατάξεων α λα ΟΛΠ θα βοηθούσε να εκτονωθούν μελλοντικές αντιδράσεις.
