«Ή θα φύγεις από εδώ τώρα και δεν θα σε ξαναδούμε ή θα κερδίσεις το X-Factor. Είσαι τόσο καλός ηθοποιός ή το παίζεις τρελός;». Με αυτές τις κουβέντες υποδέχτηκε ο Γιώργος Θεοφάνους την ερμηνεία του Ιαν Στρατή στο τραγούδι «Gorilla» του Μπρούνο Μαρς κατά τη διάρκεια της οντισιόν του για το μουσικό ριάλιτι. Και φαίνεται πως το σχόλιο του κύπριου συνθέτη, που αργότερα θα ενέτασσε τον 23χρονο τραγουδιστή στην ομάδα του, ήταν κάτι λιγότερο από προφητικό για τη συνολική παρουσία και πορεία του στο talent show του Σκάι. Κι αυτό επειδή ο Στρατής συστήθηκε στο κοινό μεταξύ πρόκλησης, επίδειξης φωνητικών δυνατοτήτων και υπερβολής σε κάθε εμφάνισή του στη σκηνή του διαγωνισμού. Αποκτώντας θαυμαστές για το εκκεντρικό στυλ του κατάφερε να φθάσει μέχρι τον τελικό της περασμένης Παρασκευής, όταν αναγκάστηκε να στριμώξει τον εγωισμό του στο δεύτερο σκαλί του βάθρου του σόου. Το συμβόλαιο – έπαθλο εξασφάλισε τελικά ο Ανδρέας Λέοντος, συνεχίζοντας την παράδοση που θέλει τους νικητές σε τέτοιους διαγωνισμούς να προέρχονται από τη Μεγαλόνησο.

Ταλαντούχος μεν, εριστικός δε, ο Στρατής από την πρώτη του κιόλας παρουσία μπροστά στις κάμερες φρόντισε να φτιάξει μια περσόνα που θα κέντριζε το ενδιαφέρον των άλλων και θα έριχνε τους προβολείς πάνω του. Και τα κατάφερε, κοροϊδεύοντας, τρολάροντας και κάνοντας δύσκολη τη συνύπαρξή του με τα μέλη της κριτικής επιτροπής και τους συνυποψηφίους του στο σόου. Βάφτισε την κατά στιγμές αναίδειά του εναλλακτική άποψη και το τραβηγμένο χιούμορ του στρατευμένη κίνηση γιατί, όπως παραδέχτηκε σε συνέντευξή του, δεν ψηνόταν στις αρχές τόσο πολύ να συμμετάσχει στο παιχνίδι.

Η εικόνα του ανατρεπτικού παιδιού που είχε αρκετή πέραση στο τηλεοπτικό κοινό δεν χτίστηκε σε μια νύχτα αλλά επιμελώς από live σε live. Με κινήσεις όπως με το ζόρι φιλιά στη συμπαρουσιάστρια του X-Factor Ευαγγελία Αραβανή. Ή το ξεβράκωμά του στον φακό, μιμούμενος την κίνηση της συμπαίκτριάς του Νωαίνας, προκαλώντας τις αντιδράσεις της παραγωγής του σόου. Αλλά και στον κόσμο του Διαδικτύου, όπου επίσης ο «μύθος» του συντηρείται με παρόμοιες τακτικές. Στη σελίδα του στο facebook, αφθονούν τύποις χιουμοριστικά μηνύματα όπως «καλημέρα, θα τα γ***σω όλα σήμερα», «αν με πάτε τελικό θα βγάλω και το μποξεράκι (πλάκα κάνω;)» και «όσο γι’ αυτά που ακούγονται για χαρακτήρα και συμπεριφορές κλαίω να ξέρετε. Να έχετε μια καλή νύχτα και σας υπεργ**ώ, εννοώ αγαπώ». Γραμμένα πάντα χωρίς σημεία στίξης, τόνους και με αγγλικούρες – σφήνες στη σύνταξή τους.

Πώς όμως ο φαινομενικά αντιδραστικός χαρακτήρας από την Παλλήνη βρέθηκε στη σκηνή του X-Factor; Ο ίδιος συμπλήρωσε την αίτηση όταν διαπίστωσε πως άνθρωποι με λιγότερα από αυτόν προσόντα έκαναν καριέρα στο τραγούδι. Κι ας ήταν αρνητικός απέναντι στα talent show. Κι ας θεωρούσε μέχρι τότε τους συμμετέχοντες σ’ αυτά προϊόντα που τα εκμεταλλεύονται σταθμοί, δισκογραφικές και εταιρείες δημοσίων σχέσεων. Στην πορεία βέβαια γλυκάθηκε από αυτήν την εμπειρία και έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία της μουσικής βιομηχανίας. Βάζοντας βέβαια κουτσά στραβά τους όρους του αφού, όπως δήλωσε, μετά τη βραδιά του τελικού εκείνος δεν θα επιδιώξει να πορευτεί στη μουσική μόνος αλλά θα επιβάλει την παράλληλη παρουσία της μπάντας του Mad Street.

Με τη συγκεκριμένη μπάντα δοκιμάζει την τύχη του στο πεντάγραμμο τα τελευταία χρόνια, γιατί είχε περάσει από διάφορα σχήματα δοκιμάζοντας ήχους και στυλ. Η πορεία του προς την καταξίωση πέρασε και από τη θεατρική σκηνή, μιας και μεταξύ άλλων συμμετείχε το περασμένο φθινόπωρο στην παράσταση «Περί ελευθερίας» της Λουίζας Πολιτάκη που ανέβηκε στο θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή από τον θίασο Stendhal Syndrome έπειτα από τη διάκρισή τους στον διαγωνισμό Athstage festival 2015.

Η σχέση του με τη μουσική ξεκινάει από τα παιδικά του χρόνια όταν οι περήφανοι γονείς του τον βιντεοσκοπούσαν να τραγουδάει και να παίζει πιάνο. Ωστόσο, ο ίδιος αναγνωρίζει το κομμάτι «Νταβαζτής» του Νότη Σφακιανάκη ως το πρώτο που θυμάται τον εαυτό του να ερμηνεύει. Η αγάπη του για το πεντάγραμμο επισφραγίστηκε όταν αποφάσισε να φοιτήσει σε Μουσικό Γυμνάσιο, έστω κι αν κατέληξε να κοπεί στην Τρίτη τάξη στο μάθημα της Βυζαντινής Μουσικής γιατί είχε απέχθεια για το συγκεκριμένο είδος.

Για να γλιτώσει τα χειρότερα, αφού ποτέ δεν κατάφερε να μπει στα καλούπια της μουσικής εκπαίδευσης ρίχνοντας εναλλάξ το φταίξιμο στους κακούς δασκάλους και στην αφοσίωσή του στο τότε γκρουπάκι του Μετάσωμα, πήγε εν τέλει σε Γενικό Λύκειο. Αλλά κι από εκεί αποφοίτησε με κακό βαθμό. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν τον εμπόδισε από το να σπουδάσει εν τέλει τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών για να καταλήξει να κάνει την πρακτική του για δύο χρόνια στην ΕΡΤ. Βγαίνοντας από το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, μπήκε πίσω από τις μπάρες, τις οποίες αρνείται να εγκαταλείψει μέχρι σήμερα. Δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του τόσο στο σερβίρισμα όσο και στα κοκτέιλ και στο mixology, έρχεται σε επαφή με τον κόσμο και αντλεί την ικανοποίηση της προσοχής όλων. Αυτό άλλωστε δεν επιζητά κάθε φορά με την παρουσία του;