Ο καθημερινός περίπατος με γρήγορο βήμα είναι καλύτερος από το τζόγγινγκ για την πρόληψη του διαβήτη, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Diabetologia»,βασίσθηκε σε 150 εθελοντές με προδιαβήτη οι οποίοι χωρίσθηκαν τυχαία σε τέσσερις ομάδες.

Η πρώτη ακολούθησε ένα κλασικό πρόγραμμα πρόληψης του διαβήτη, το οποίο απαιτεί μείωση των ημερήσιων θερμίδων, ακολούθηση διατροφής μειωμένων λιπαρών και μετρίας εντάσεως άσκηση που αντιστοιχεί σε 12 χιλιόμετρα περπάτημα την εβδομάδα.

Οι άλλες τρεις ομάδες γυμνάστηκαν μόνο, αλλά με διαφορετικές εντάσεις: με μέτρια ένταση (περπάτημα 12 χιλιόμετρα την εβδομάδα), με μέτρια ένταση αλλά επί περισσότερη ώρα κάθε μέρα (περπάτημα 18,4 χιλιόμετρα την εβδομάδα) και η τρίτη με υψηλή ένταση (τζόγγινγκ 18,4 χιλιόμετρα την εβδομάδα.

Οι εθελοντές κάθε ομάδας ακολούθησαν το πρόγραμμα που τους είχε ανατεθεί επί 6 μήνες.

Την μεγαλύτερη βελτίωση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους είχαν οι εθελοντές που συνδύασαν άσκηση και προσεγμένη διατροφή: παρουσίασαν βελτίωση κατά 9% στην αντοχή στην γλυκόζη, που αποτελεί ένδειξη του πόσο γρήγορα επεξεργάζεται ο οργανισμός τους υδατάνθρακες και προγνωστικό δείκτη για την εξέλιξη του προδιαβήτη σε διαβήτη.

Από τις ομάδες που μόνον γυμνάζονταν, την μεγαλύτερη βελτίωση (κατά 7%) στην αντοχή στη γλυκόζη είχαν οι εθελοντές που περπατούσαν κάθε εβδομάδα 18,4 χιλιόμετρα. Όσοι περπατούσαν 12 χιλιόμετρα είχαν βελτίωση κατά 5%, ενώ όσοι έκαναν τζόγγινγκ είχαν βελτίωση μόνο κατά 2%.

«Ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι για τα άτομα με προδιαβήτη να βελτιώνουν την διατροφή και το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητάς τους, αλλά είναι δύσκολο να τους πείσουμε να κάνουν και τα δύο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γουϊλιαμ κράους, καθηγητής Ιατρικής στον Τομέα Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντιουκ.

«Έτσι θελήσαμε να ελέγξουμε πόσο βοηθά η μία από αυτές τις παραμέτρους μεμονωμένα, καθώς και ποια ένταση ασκήσεως είναι καλύτερη για τη ρύθμιση του μεταβολισμού σε άτομα με πολλές πιθανότητες εκδήλωσης διαβήτη.

»Αυτό που είδαμε είναι ότι το καθημερινό περπάτημα με γρήγορο βήμα είναι σχεδόν εξίσου σημαντικό με τον συνδυασμό της άσκησης με δίαιτα, και αυτό είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό διότι όλοι μπορούν να περπατήσουν».

Πότε είναι προδιαβήτης

Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις άντρες και γυναίκες ηλικίας άνω των 20 ετών πάσχουν από προδιαβήτη, δηλαδή έχουν επίπεδα σακχάρου υψηλότερα από το φυσιολογικό αλλά όχι αρκετά υψηλά ώστε να θεωρηθεί ότι έχουν διαβήτη.

Ο προδιαβήτης εξελίσσεται σε πλήρη σακχαρώδη διαβήτη στο 70% των περιπτώσεων.

Τα φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου (γλυκόζης) το πρωί που δίνουμε αίμα νηστικοί κυμαίνονται από 70 έως 100 mg/dl.

Όταν το σάκχαρο είναι επίμονα από 101 έως 125 mg/dl, τότε σημαίνει προδιαβήτης, ενώ σε περίπτωση διαβήτη η τιμή της γλυκόζης νηστείας είναι επίμονα πάνω από 126 mg/dl.

Όσον αφορά τις τιμές της καμπύλης σακχάρου, που όλοι οι ενήλικες πρέπει να κάνουν κάθε 3 χρόνια, αν στις 2 ώρες έπειτα από την κατανάλωση της γλυκόζης το σάκχαρο είναι πάνω από 200 mg/dl σημαίνει πως το άτομο πάσχει από διαβήτη, ενώ αν κυμαίνεται από 140-200 mg/dl σημαίνει ότι πάσχει από προδιαβήτη.