Αναζήτηση
«Μια σπουδαία παράσταση που έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια στη θύμησή μου –και συμπληρώνω 55 φέτος –είναι “Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας” του Φρίντριχ Ντίρενματ, σε σκηνοθεσία του μεγάλου Μινωτή, τον χειμώνα του 1961. Εγώ τότε ήμουν 23 ετών, φοιτητής στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν (σ.σ. αποφοίτησε την ίδια χρονιά). Αποφασίσαμε λοιπόν μαζί με τον τότε συμμαθητή μου Μίμη Χρυσομάλλη να πάμε να δούμε την παράσταση, η οποία ακουγόταν πολύ. Υποτίθεται ότι ήμασταν οι πρώτοι της τάξης, οπότε έπρεπε να παρακολουθήσουμε ένα τέτοιο έργο, όπως η “Επίσκεψη” του Ντίρενματ, και μάλιστα στο Εθνικό Θέατρο. Λοιπόν, ήταν μια καταπληκτική θεατρική στιγμή που ανέδιδε μια ευωδιά συγκλονιστική σε όλα τα επίπεδα. Και σε επίπεδο ερμηνειών από την αείμνηστη Κατίνα Παξινού στον ρόλο της Κλαίρης Ζαχανασιάν και τον Αλέξη Μινωτή στον ρόλο του Ιλ, αλλά και γενικότερα ως στήσιμο. Θυμάμαι έντονα, για παράδειγμα, τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη. Αλλά επιμένω ότι από τους πρωταγωνιστές μέχρι τους καρατερίστες η ανάμνηση που κρατάω έως αυτή τη στιγμή είναι ότι είδα μπροστά μου καταπληκτικούς ηθοποιούς, με αποτέλεσμα να μένει και ως εικόνα ανεξίτηλη η παράσταση. Νομίζω ότι μένει χαραγμένη στη μνήμη μου και λόγω του γεγονότος ότι ήμουν νέος ηθοποιός και την είχα χαρεί. Μπορεί να μην είχα ακόμη αποκτήσει πείρα για τα θεατρικά, αλλά ακόμη κι έτσι μου είχε προκαλέσει δέος –οπότε αυτό κάτι σημαίνει. Τελικά, ίσως δεν ξέρω σε ποιες λεπτομέρειες να σταθώ. Ηταν ένα αποτέλεσμα απλησίαστο και πολύ ελκυστικό μαζί.
Μετά το τέλος της παράστασης ο Μίμης κι εγώ, ως νέοι ηθοποιοί, πήγαμε στο καμαρίνι του Αλέξη Μινωτή και της Κατίνας Παξινού για να τους συγχαρούμε για τις ερμηνείες τους. Θυμάμαι ότι ο Μινωτής μάς ρώταγε σε ποια σχολή σπουδάζουμε και στη συνέχεια συζητήσαμε για την παράσταση, το θέατρο και άλλα της εποχής.
Η ΕΠΟΧΗ. Και μια που λέω για την εποχή, θυμάμαι ότι το 1961 υπήρχε μια προσπάθεια ανασύνταξης των θεάτρων. Το Εθνικό ήταν σε άνθηση, επειδή υπήρχαν αυτά τα μεγάλα ονόματα στη σκηνοθεσία, τη σκηνογραφία, και όλοι εκείνοι οι σπουδαίοι ηθοποιοί. Βέβαια και στο ελεύθερο θέατρο ανέβαιναν πολύ καλές παραστάσεις. Για παράδειγμα υπήρχε ο Κάρολος Κουν που έκανε σπουδαίες παραστάσεις. Μην ξεχνάμε ότι την ίδια χρονιά ιδρύθηκε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ). Επίσης τοθέατροΠορεία άνοιξε τις πόρτες του για πρώτη φορά το 1961 με το έργο του Ιωάννη Παπαβασιλείου “Το άλλο κύμα”. Και ο δημοσιογράφος Κώστας Νίτσος των “ΝΕΩΝ” εξέδωσε το καινοτόμο περιοδικό “Θέατρο”».
