Eχει αποδειχθεί πολλές φορές – αλλά κανείς δεν μαθαίνει. Ούτε ο οπορτουνισμός ούτε οι τακτικισμοί σε πάνε μακριά στην πολιτική. Οι τελευταίες 48 ώρες πριν από την ψήφιση του εκλογικού νόμου εικονογραφούν με θλιβερό τρόπο τη διαπίστωση αυτή.
Οι κυβερνώντες έχουν γίνει προβλέψιμοι. Ο,τι έγινε πέρυσι στην ευρωζώνη, επαναλαμβάνεται φέτος στη Βουλή. Πέρυσι επιχείρησαν πρώτα να εκβιάσουν τους Ευρωπαίους με τη χρεοκοπία της Ελλάδας που, υποτίθεται, θα τίναζε στον αέρα το ευρώ. Οταν αυτό δεν βγήκε, επήλθε πλήρης και ιταμός συμβιβασμός. Παρομοίως, επιχειρήθηκε ο πολιτικός εκβιασμός των κομμάτων του προοδευτικού χώρου, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, ώστε να γίνουν υποζύγια της απλής αναλογικής. Οταν οι ηγεσίες τους αντιστάθηκαν, ο ΣΥΡΙΖΑ συμβιβάστηκε με την πολιτική της απόλυτης ντροπής. Σε ένα σόου πολιτικού κυνισμού, οι κυβερνώντες άρχισαν να ελπίζουν ότι ο νέος εκλογικός νόμος θα έπιανε το 200 με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής. Δεν θα τις διεκδικούσαν – αλλά τι θα μπορούσαν να κάνουν για να τις εμποδίσουν; Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα – έτσι δεν είναι;
Ηταν η ωμή πραγματικότητα που έβγαλε τον ΣΥΡΙΖΑ από τη δημοκρατική του έκσταση. Η Ακρα Δεξιά αποδείχθηκε λιγότερο επιρρεπής στους ωμούς συμβιβασμούς από τη ριζοσπαστική Αριστερά – την οποία θεωρεί, άλλωστε, ιδεολογικό της αντίπαλο, την ίδια ώρα που επιμένει να αντιπαρατίθεται συνολικά με το πολιτικό σύστημα με ή χωρίς ύβρεις. Οπως έμεινε αμέτοχη στην προεδρική εκλογή του Ιανουαρίου 2015, έτσι η Χρυσή Αυγή δήλωσε ότι θα αποχωρήσει και από την ψηφοφορία για τον εκλογικό νόμο. Εκθέτοντας αυτούς που δεν θεωρούσαν ότι θα τους εξέθεταν οι χρυσαυγίτικες ψήφοι.
Τα χθεσινά ραντεβού Τσίπρα με Κουβέλη και Παπανδρέου αποτελούν υποσημειώσεις στην πολιτική της ντροπής με την οποία επενδύθηκε η υπόθεση της απλής αναλογικής. Η συμπολίτευση θα την ψηφίσει για να διαλύσει μελλοντικά – στις μεθεπόμενες εκλογές – τη χώρα. Οπως γονάτισε την Ελλάδα για να γίνει υποχείριο των δανειστών.
