Αναζήτηση
Διαφορετικές θέσεις-βόμβα για τα εργασιακά διατυπώνει τώρα ο ΣΕΒ (βιομήχανοι) σε σχέση με την πρόσφατη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων με το υπουργείο Εργασίας, ενόψει των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές το φθινόπωρο.
Τώρα ο ΣΕΒ ζητά, εκτός των άλλων, επικράτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας με αλλαγή στο καθεστώς «διαιτησίας», ομαδικές απολύσεις με μέριμνα για τα προβλήματα που θα προκληθούν και φρένο στις απεργίες μέσω του συνδικαλιστικού νόμου. Πάντως, εξακολουθεί να υποστηρίζει όπως και η ΓΣΕΕ τη θεσμοθέτηση του κατώτατου μισθού μέσω των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Τι ζητούν. Ειδικότερα οι θέσεις του ΣΕΒ για τα εργασιακά συμπυκνώνονται στα παρακάτω:
n Για τις απεργίες, να εκλογικευτεί η απεργιακή νομοθεσία, ιδιαίτερα σε τομείς που παρέχουν υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ή που εξυπηρετούν το γενικό οικονομικό συμφέρον (εταιρείες που παρέχουν ηλεκτρισμό, ύδρευση, επικοινωνίες αλλά και μεταφορές, υγεία κ.λπ.). «Οι απεργοί δεν μπορεί να κρατούν όμηρο την οικονομία ή να μην παρέχουν ελάχιστες ζωτικής σημασίας υπηρεσίες» αναφέρει ο Σύνδεσμος. Ο ΣΕΒ επικαλείται στοιχεία για υπερβολικό αριθμό απεργιών στη χώρα μας, ζητά να διασφαλίζεται «η όσο το δυνατόν πιο γνήσια εκπροσώπηση της βούλησης των εργαζομένων, που ενίοτε καταστρατηγείται από μειοψηφίες», όπως και το δικαίωμα να εργαστούν σε όσους το θέλουν.
n Για τον κατώτατο μισθό τονίζεται ότι οι κοινωνικοί εταίροι επιζητούν να επανέλθει το παλαιό σύστημα καθορισμού, μέσω συλλογικής σύμβασης. «Πιστεύουμε ότι έχουμε πάρει όλοι τα μαθήματά μας από το παρελθόν και μια τέτοια λύση αποτρέπει τον υπαρκτό κίνδυνο με το σημερινό σύστημα, ένας λαϊκιστής υπουργός Εργασίας να δώσει υπερβολικές αυξήσεις μόλις δει τα πρώτα ίχνη της ανάκαμψης, αγνοώντας τις επιπτώσεις σε μια εύθραυστη οικονομία» προστίθεται.
n Για τις συλλογικές συμβάσεις επισημαίνεται ότι οι επιχειρησιακές πρέπει να κατισχύουν και ότι πρέπει να αλλάξει το καθεστώς της λεγόμενης «υποχρεωτικής διαιτησίας», όπως εφαρμόζεται στην Ελλάδα.
n Για τις ομαδικές απολύσεις, η πρόταση του Συνδέσμου είναι να εφαρμοστεί η κοινοτική νομοθεσία, χωρίς δυνατότητα πολιτικών παρεμβάσεων που προβλέπονται σήμερα και να χρησιμοποιηθούν κοινοτικοί πόροι, οι οποίοι μπορούν να ελαφρύνουν μέρος από το πρόβλημα που δημιουργείται στο προσωπικό.
Τονίζεται ότι ο τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού,η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η επαναφορά του λοκάουτ, του πλαισίου για τον τρόπο λήψης της απόφασης των απεργιακών κινητοποιήσεων(δηλαδή να γίνεται δυσκολότερη η προκήρυξη απεργίας) καθώς και οι συλλογικές διαπραγματεύσειςείναι τα πέντεθέματα-φωτιά που θα απασχολήσουν τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, η οποία θα αρχίσει τον Σεπτέμβριο για την αγορά εργασίας (βασικό θέμα της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος).
Τι προτείνουν οι δανειστές. Σημειώνεται ότι στις ομαδικές απολύσεις οι δανειστέςπροτείνουν την εξέταση της αύξησης του ορίου στα ποσοστά που ορίζει η κοινοτική οδηγία, δηλαδή από το 5% στο 10%. Εξάλλου υποστηρίζουν ότι ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με άλλες χώρες και προτείνουν εμμέσως την κατάργηση της προϋπηρεσίας ή την αποσύνδεσή της από τις κατώτατες αμοιβές των ανειδίκευτων εργαζομένων. Παράλληλα το ΔΝΤεπιμένει στην αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις, ώστε να απαιτείται το 50%+1 των μελών του συνδικάτου. Δηλαδή, η κήρυξη απεργίας θα προϋποθέτει τη σύγκληση γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης. Μάλιστα το 50%+1 ζητούν να εφαρμοστεί και στην περίπτωση λήψης απόφασης για απεργιακή κινητοποίηση σε επίπεδο επιχείρησης.
