Η Κάρμεν στα hotspots

Λίγο πριν από την είσοδο στο Ρωμαϊκό Ωδείο, στο προαύλιο και στα σκαλάκια, οι selfies δίνουν και παίρνουν. Η πλειονότητα του κοινού νέοι. Να είναι ο μύθος της Κάρμεν του Μπιζέ που τους έφερε στο Ηρώδειο μια τόσο ζεστή Κυριακή του Ιουλίου ή οι προσπάθειες της Λυρικής τα τελευταία χρόνια να προσελκύσει ένα νέο (και νεότερο) κοινό;

Στο Ηρώδειο δεν πέφτει καρφίτσα. Η προσμονή των σχεδόν 5.000 θεατών μεγάλη, για τη νέα παραγωγή της Λυρικής σε σκηνοθεσία του Βρετανού Στίβεν Λάνγκριτζ, ο οποίος έχει μεταφέρει τη δράση του έργου στη σημερινή Ευρώπη των κλειστών συνόρων και της προσφυγιάς. Η πρώτη εικόνα στη σκηνή του Ηρωδείου –συρματοπλέγματα, κοντέινερ, ένα φυλάκιο και ένας νεκρός ταύρος –μάς προδιαθέτει για σκληρό και σύγχρονο θέαμα. Το σκηνικό και τα κοστούμια του Γιώργου Σουγλίδη μάς παραπέμπουν σε hotspotς, στα παράλια της Τουρκίας, στην Ιταλία ή στην Ελλάδα. Η ιστορία της Κάρμεν φεύγει από την Ανδαλουσία του 19ου αιώνα και ξετυλίγεται σε ένα γκρίζο σημερινό περιβάλλον, όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι διακινητές και οι λαθρέμποροι. Η όπερα που σοκάρισε το Παρίσι το 1875, σοκάρει και σήμερα μέσα από την αλλαγή πλαισίου. Ο Λάνγκριτζ έστησε μια καλοδουλεμένη παράσταση έντονης θεατρικότητας, χωρίς καμία υποψία φολκλόρ.

Μέσα από εντυπωσιακές προβολές πάνω στα κοντέινερ βλέπουμε άλλοτε την αγριεμένη θάλασσα, άλλοτε ματωμένα νερά και άλλοτε γυναίκες στοιβαγμένες τη μία πάνω στην άλλη.

Η ισραηλινή μέτζο Ρινάτ Σαχάμ αλωνίζει κυριολεκτικά τα 30 μέτρα της σκηνής του Ηρωδείου με μαύρες γόβες ή ξυπόλητη, πάντα ντυμένη στα μαύρα, προκλητική, ερωτική, αλλόκοτη. Τη μια χορεύει με χειροπέδες, την άλλη σκαρφαλώνει στα κοντέινερ και στην τελική σκηνή σπαρταρά από τη μαχαιριά του Δον Χοσέ, τον οποίο επιλέγει να διώξει για να μη χάσει την ελευθερία της.

Χορωδία, Παιδική Χορωδία, Μπαλέτο της ΕΛΣ και πρωταγωνιστές, ακόμα και οι τεχνικοί που μεταφέρουν το τεράστιο συρματόπλεγμα του σκηνικού, μοιάζουν με καλοκουρδισμένο σύνολο. Ξεχωρίζουν ο Διονύσης Σούρμπης στον ρόλο του Εσκαμίγιο και ο Δον Χοσέ, Λεονάρντο Καπάλμπο.

Παράλληλα, στον χώρο της Ορχήστρας, ο αρχιμουσικός της ΕΛΣ Λουκάς Καρυτινός διευθύνει χωρίς παρτιτούρα –από μνήμης. Η Ορχήστρα έχει βιωμένη τη μουσική του Μπιζέ, σαν να βρίσκεται στο DNA της.