«Ελα να πάμε στο νησί/ έλα να πάμε στο νησί/ έλα να πάμε στο νησί, η παρέα σου εγώ κι εσύ»!

Να μου επιτραπεί η μικρή παραλλαγή στο γνωστό τραγούδι, σε ρυθμό μπάλου σημειώνω, αλλά δεν βρήκα τίποτε καλύτερο από το να το τραγουδάω από χθες, ενόψει της σημερινής «απόβασης» των 54 που συνοδεύουν τον λαοφιλή πρόεδρο Τσίπρα στο νησί του Γιαννάκη του Πάριου και του Γιάννη του Ραγκούση, του ξαδέρφου της φίλης μου της Πέπης και της αδελφής της της Αννας –ορίστε όλα τα είπα!

Οπως ήδη από ημερών έχω αναγγείλει, στο σημερινό ανά Παρασκευή (προεκλογικού χαρακτήρα) πρόγραμμα Τσίπρα συμπεριλαμβάνεται το εγκαίνιο του αεροδρομίου της Πάρου. Για το οποίο, υπογραμμίζω, η σημερινή κυβέρνηση, η κυβέρνησή του δηλαδή, δεν συνεισέφερε ούτε την κορδέλα των εγκαινίων την οποία θα κόψει με την τρομερή αποφασιστικότητα που όλοι γνωρίζουμε ότι τον διακρίνει όταν πρόκειται περί εγκαινίων, σε έργα προηγουμένων!

Δεσμευόμενος ότι θα εξηγήσω εν συνεχεία τι εννοώ, αναφέρω επί του ιδίου θέματος, ήτοι της δημοφιλίας του προέδρου Αλέξη, το ακόλουθο, το οποίο εν μέρει εξηγεί το πόσο προνοητικοί είναι αυτοί που τον περιβάλλουν: μετακίνησαν ήδη από χθες στο νησί αριθμό μονάδων της Αστυνομίας από τη Σύρο και τα γύρω νησιά, προκειμένου να μη συμβεί κανένα «απρόοπτο» του είδους να πέσουν πάνω του τίποτε αλαφιασμένοι συνταξιούχοι και να του φωνάζουν «κόψε μας κι άλλο τις συντάξεις, μη σταματάς, και στείλε μας ουρά στα συσσίτια, αρκεί να κλείσεις το Mega».

Για την αποφυγή οιασδήποτε διάψευσης κ.λπ., αναφέρω ότι για τις διανυκτερεύσεις των (πολλών) αστυνομικών κλείστηκαν μερικά ξενοδοχεία β’ και γ’ κατηγορίας, στην Παροικιά. Εξόδοις μας, φυσικά…

Εργο δύο ανθρώπων

Το έργο που θα εγκαινιάσει σήμερα το μεσημέρι ο αποθεωτικά υπέροχος πρόεδρος Αλέξης, είναι ένα έργο του οποίου η κατασκευή διήρκεσε 16 ολόκληρα χρόνια και οφείλεται αποκλειστικά σε δύο ανθρώπους: στον Κώστα Σημίτη και στον Γιάννη Ραγκούση.

Ηταν, πληροφορήθηκα από έγκυρο περί αυτά παράγοντα του νησιού, παραμονές των εκλογών του 2000 όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης πηγαίνει να μιλήσει στο νησί, όπου γραμματέας της οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ είναι ο Γιάννης Ραγκούσης. «Μανούλα» στα οργανωτικά ο Ραγκούσης οργανώνει μια συγκέντρωση του Σημίτη «μούρλια». Κατενθουσιασμένος ο άλλος ρωτάει τον γραμματέα τι λείπει από το νησί και εκείνος του απαντά χωρίς δισταγμό «νέο αεροδρόμιο» –το παλιό, και ως πρόσφατα χρησιμοποιούμενο ήταν να σε φυλάει ο Θεός, προσθέτω εγώ. Ο Σημίτης επιστρέφει Αθήνα, κερδίζει και τις εκλογές και δίνει εντολή στις υπηρεσίες να «τρέξουν» το έργο. Οι υπηρεσίες το «τρέχουν», το «ωριμάζουν», αλλά μετά περνάει από τα σαράντα κύματα μέχρι να ολοκληρωθεί, διότι μεσολαβεί και μια εξαετία σχεδόν Νέας Δημοκρατίας, όπου βαλτώνει κανονικά. Δημοπρατήθηκε τελικά το 2011, επί ΠΑΣΟΚ…

Και ολοκληρώθηκε –κι ας λέει ό,τι θέλει το υπουργείο Σπίρτζη… –με τη βοήθεια της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Δήμου Πάρου αλλά και της Olympic Air επί Βγενόπουλου –για να μπορεί να το εγκαινιάσει σήμερα ο Τσίπρας και να έχει τη δυνατότητα, με τη σειρά του, και ο προσωπικός του «αποθεωτής» (εμείς «γλείφτες» τους λέγαμε κάτι τέτοιους, παλιά) Πολάκης να επαίρεται στο facebook ότι «με τον ΣΥΡΙΖΑ ανοίγουμε αεροδρόμια, ενώ οι άλλοι τα έκλειναν»!..

Ο ξεχασμένος

Ευκαιρίας δοθείσης, των εγκαινίων δηλαδή, θέλω να ενημερώσω ότι η έναρξη πτήσεων στο νέο αεροδρόμιο Πάρου την περασμένη Δευτέρα έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς εξ ημών να θυμηθούμε ορισμένα πρόσωπα, τα οποία πώς τα έκαναν, πώς τα έφεραν, διέλαθαν της προσοχής του ευρέος κοινού, ενώ έχουν βαριές ευθύνες για την κρίση.

Πληροφορήθηκα λοιπόν πως από το πρώτο αεροπλάνο που εγκαινίασε τον διάδρομο προσγείωσης, μεταξύ πολλών άλλων, κατήλθε και ο αλήστου μνήμης υπουργός Οικονομίας του Καραμανλή, και εις εκ των αρχιτεκτόνων του χάους, καθηγητής Αλογοσκούφης!

Ο καθηγητής ο οποίος διαθέτει κατοικία στην Πάρο, έδειχνε χαρωπός και ενθουσιώδης για το έργο, αν και δεν συνεισέφερε το παραμικρό –ίσως γιατί απουσίαζε ο φίλος μου Γιώργος Σουφλιάς (χαίρε Γεώργιε) από την τελετή, που ασφαλώς θα είχε πολλά να ιστορήσει για εκείνη την περίοδο που ο Αλογοσκούφης ήταν υπουργός Οικονομίας και ο ίδιος υπουργός Υποδομών. Και για το συγκεκριμένο έργο αλλά και γενικότερα για τα έργα και τις ημέρες του Αλογοσκούφη, που έριξαν την οικονομία (και τη χώρα) στα βράχια.

Εχω την απορία αν θα παρευρεθεί στα σημερινά εγκαίνια ή θα το αποφύγει για ευνόητους λόγους –μην τον θυμηθεί κανείς, μέρες που είναι…

Ονειρεμένο ταξίδι

Μπορεί να κουράζει η αναφορά στο σημερινό event της Πάρου, αλλά εγώ θα συνεχίσω διότι, πρώτον, ψάχνω στοιχεία από τα οποία θα φανεί ότι οι 54 που συνοδεύουν τον Τσίπρα στο νησί είχαν προγραμματίσει ονειρεμένο «πσκ» (κι ας λέει ό,τι θέλει η κυβέρνηση), αλλά το ματαίωσαν λόγω του μπάχαλου που προκάλεσε η (ν)τροπολογία-πρόκληση στη Βουλή και, δεύτερον, γιατί βρήκα ήδη ένα και πρέπει να το μεταφέρω –πώς μπορώ να το κρατήσω για την πάρτη μου;

* Η λατρεμένη παρέα του προέδρου Αλέξη είχε κλείσει να γευματίσει σήμερα, σύσσωμη, στο υπέροχο εστιατόριο Ασπρο Γαλάζιο στον γραφικό Αμπελά της Πάρου.

Αλλά τελευταία στιγμή το ακύρωσαν το event. Γιατί, λέει, δεν τους χώραγε –πάνω από 100 άτομα!!! Κακώς, θα σημειώσω. Ας πήγαιναν οι μισοί με τον πρόεδρο Αλέξη. Ιδού γιατί (αντιγράφω από το site του εστιατορίου): «Οι λιτές κάτασπρες γραμμές του συνδυάζονται σε απόλυτη αρμονία με το απέραντο Γαλάζιο του Αιγαίου, ένα σκηνικό απαράμιλλου κάλλους που συνδυάζει κορυφαία ελληνική δημιουργική κουζίνα, με επιρροές από τη Μεσόγειο και ιδιαίτερη έμφαση στα θαλασσινά, καθώς και μια πλούσια κάβα με τις καλύτερες ετικέτες κρασιών. Ο σεφ του εστιατορίου κύριος Ιωάννης Λιάκου, πάντα δημιουργικός και πρωτοπόρος, είναι σίγουρο πως θα κατακτήσει με τις κορυφαίες δημιουργίες του».

Φυσικά όλα αυτά με δικά μας έξοδα, επισημαίνω –τι την ψήφισαν άρον άρον τη σχετική τροπολογία στη Βουλή την Τετάρτη το βράδυ;

Γιατί ποια χαρά μεγαλύτερη μπορεί να υπάρξει, από το να περνάει καλά ο ηγεμόνας σου; Διερωτώμαι…

Παραμένουν τα ερωτηματικά

Ανοιχτά, ακόμη περισσότερο οφείλω να επισημάνω, παραμένουν τα ερωτηματικά για τη ρευστοποίηση των ύψους 430 εκατ. ευρώ αποθεματικών της ΑΤΕ Ασφαλιστικής και τη μεταφορά τους στη Γερμανία στην τράπεζα HSBC, για την οποία έγραφα χθες.

Η επισήμανση για το «περισσότερο ανοιχτά» οφείλεται στο γεγονός ότι ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης διαχωρίζει απολύτως τη θέση του, ως προς την περίεργη όσο και πρωτοφανή αυτή απόφαση, να σταλούν δηλαδή σε ρευστό στη Γερμανία αυτή μάλιστα την περίοδο, εν μέσω capital controls, 430 ζεστά εκατ. ευρώ. Οπως δήλωσε στη στήλη επί λέξει ο αντιπρόεδρος «ούτε είχα την ευθύνη ούτε ασχολήθηκα με το θέμα ούτε είχα γνώση της απόφασης».

Τούτου δοθέντος, υποθέτω ότι το βάρος της απάντησης για το ποιος έλαβε αυτή την πρωτοφανή απόφαση μετατίθεται στον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος χθες σιώπησε αιδημόνως, θα παρατηρήσω…

Εν αναμονή λοιπόν…