Αναζήτηση
Τον αξιωματικό στο σκάκι τον λένε και τρελό. Οχι επειδή κινείται λοξά. Αλλά επειδή, λέει, μοιάζει σαν να φοράει το καπέλο του βασιλικού γελωτοποιού.
Στην πολιτική σκακιέρα οι γραμμές του Τσίπρα είναι μάλλον αποψιλωμένες. Δεν του απομένουν και πολλά πιόνια. Του είναι όμως διαθέσιμος, σαν λοξός έφεδρος, ο Βασίλης Λεβέντης.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων έχει ήδη αποδειχθεί χρήσιμος στον ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν ο μόνος που έδωσε μια κάποια υπερκομματική επίφαση στους αντιπερισπασμούς της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο και τη συνταγματική αναθεώρηση. Ο μόνος κοινοβουλευτικός, γιατί υπήρξαν και εξωκοινοβουλευτικοί «αρχηγοί» –ή, τέλος πάντων, τιτουλάριοι –πρόθυμοι να ενσωματωθούν στη σκηνογραφία του Μαξίμου.
Η χρησιμότητα του Λεβέντη δεν εξαντλείται στην εθιμοτυπία. Ως παλαίμαχος επαγγελματίας της ζώνης του τηλεοπτικού λυκόφωτος, κουβαλάει στα τηλεπαράθυρα τη γραμμή του Μαξίμου κατά του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Τη γραμμή ότι η Κεντροαριστερά έχει υποστεί τη βαρυτική έλξη της ΝΔ.
Η πρόβλεψη ότι η συμπόρευση Λεβέντη – ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει και σε κυβερνητική συνεργασία είναι μάλλον πρόωρη. Αλλο λαγός, άλλο κυβερνητικός εταίρος. Ο Τσίπρας θα είχε κάθε λόγο να αποφύγει να δώσει ρόλο σε έναν παίκτη ειδικού –μάλλον ιδιοσυγκρασιακού, παρά πολιτικού –χειρισμού.
Τέτοιος ήταν και ο Καμμένος. Αλλά η τριβή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ήδη από την εποχή του κοινού αντιμνημονιακού μετώπου, έχει υποτάξει τις αστάθμητες ροπές του Καμμένου στη ρουτίνα της σχέσης του με τον Τσίπρα.
Ο Λεβέντης δεν φαίνεται ακόμη έτοιμος για κυβερνητική ρουτίνα. Μπορεί ορισμένα media να του απευθύνονται σαν να ήταν κανονικός πολιτικός. Εκείνος ωστόσο, στη Βουλή και στο γυαλί, εξακολουθεί να εκτελεί το παλιό του ρεπερτόριο. Εξακολουθεί να θυμίζει περφόρμερ που υποδύεται τον πολιτικό αρχηγό.
Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί τώρα να αποτρέπουν τη συνεργασία Τσίπρα – Λεβέντη. Αλλά δεν είναι ικανά να την αποκλείσουν στο μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έχει ακόμη ανάγκη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον κρατάει ζεστό. Αν παραστεί ανάγκη, η πολιτική του φυσιογνωμία δεν θα σταθεί εμπόδιο. Ο Τσίπρας έχει αποδείξει ότι διαθέτει το κυνικό πλεονέκτημα. Εδώ ήταν έτοιμος να αλλάξει το εκλογικό σύστημα με τις «άοσμες» ψήφους της Χρυσής Αυγής. Θα σιχαθεί ξαφνικά την άκακη γραφικότητα;
Ακόμη κι αν δεν υλοποιηθεί ποτέ, το σενάριο συνεργασίας με τον Λεβέντη βοηθάει την κυβέρνηση. Τη βοηθάει να εμφανίζει δυνητικά κοινοβουλευτικά αποθέματα. Τη βοηθάει να λέει στους Ευρωσοσιαλιστές φίλους της ότι δεν έχει μείνει μόνη με τους ΑΝΕΛ. Δεν έχει κάψει όλες τις γέφυρες με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Μπορεί τουλάχιστον να συνομιλεί με τον Λεβέντη.
