Είναι ένα μυστήριο που ταλανίζει τους ειδικούς εδώκαι αιώνες: γιατί έχουν οι γυναίκες οργασμό; Σε τι τις εξυπηρετεί από βιολογικής πλευράς;
Την απάντηση πιστεύουν ότι βρήκαν δύο επιστήμονες από τις ΗΠΑ οι οποίοι λένε ότι είναι κατάλοιπο μιας πολύ μακρινής εποχής, όταν μία ορμονική διεργασία που έμοιαζε με αυτόν ήταν απαραίτητη για την τεκνοποίηση.
Ο γυναικείος οργασμός είναι ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο θέμα διότι ούτε καν η συχνότητά του δεν είναι συγκεκριμένη. Μελέτες έχουν δείξει ότι μόλις μία στις τέσσερις γυναίκες τον βιώνουν σε κάθε κολπική ερωτική επαφή. Από τις υπόλοιπες, μία στις δέκα έως μία στις 20 ουδέποτε τον βιώνουν και μία στις πέντε σπανίως φθάνουν στην κορύφωση στη διάρκεια του σεξ.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι απαντήσεις είναι εξίσου ασαφείς με εκείνες για τους λόγους της ύπαρξής του.
Σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στην «Επιθεώρηση Πειραματικής Ζωολογίας» (JEZ), οι δρες Γκύντερ Βάγκνερ, καθηγητής Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, και Μιχαέλα Πάβλιτσεφ, επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, υποστηρίζουν ότι οι ρίζες του γυναικείου οργασμού μπορούν να βρεθούν βαθιά στην ιστορία των θηλαστικών.
Οι δύο ειδικοί λένε ότι πριν από εκατομμύρια χρόνια, πριν διαχωριστούν τα πρωτεύοντα θηλαστικά από τα τρωκτικά, τα θηλυκά παρήγαγαν ωάρια μόνο όταν ζευγάρωναν με τα αρσενικά. Αυτό σημαίνει ότι ανέπτυξαν μία προκαλούμενη από το ζευγάρωμα «ορμονική καταιγίδα», ένα είδος πρωτόγονης πρόδρομης κατάστασης του οργασμού, η οποία ήταν το κίνητρο για να ζευγαρώσουν και να αναπαραχθούν.
Στη σύγχρονη εποχή, τα θηλυκά πολλών θηλαστικών, από τα κουνέλια και τον αιγοκάμηλο (ή αλπακά, ένα είδος λάμα) μέχρι τις γάτες και τα κοάλα, εξακολουθούν να χρειάζονται τη συνουσία και αυτή την αυξημένη παραγωγή βιοχημικών ουσιών για να επέλθει ωορρηξία.
Άλλα είδη όμως, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, απέκτησαν στο μεσοδιάστημα την ικανότητα να παράγουν αυτόματα ωάρια έτοιμα προς γονιμοποίηση.
Επομένως, ο γυναικείος οργασμός ως φαίνεται διατηρήθηκε στο πέρασμα των χιλιετιών παρότι ουσιαστικά κατέστη άχρηστος από εξελικτικής πλευράς.
Όπως εξηγούν οι δύο επιστήμονες, στη διάρκεια του γυναικείου οργασμού παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση δύο ορμονών, της προλακτίνης και της οξυτοκίνης. Οι ίδιες ορμόνες παράγονται στα άλλα θηλαστικά για να παραχθούν τα ωάρια που χρειάζονται για την αναπαραγωγή τους. Γιατί, βέβαια, οι δύο ορμόνες εξακολουθούν να αυξάνονται και στον γυναικείο οργασμό, παραμένει άγνωστο.
Μία άλλη θεωρία για τον γυναικείο οργασμό πρεσβεύει ότι βοηθεί τις γυναίκες να δένονται με τους άνδρες, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες να παραμείνει μαζί το ζευγάρι για να μεγαλώσει τους απογόνους του.
Και μία άλλη ότι είναι μία μέθοδος που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να επιλέξουν το καλύτερης ποιότητας αρσενικό με το οποίο θα αναπαραχθούν.
