Εχουν και οι συριζαίοι τις ευαισθησίες τους. Και δη ποιητικές. Η εβδομάδα που μας πέρασε, μάλιστα, ήταν εβδομάδα ευρέος ρεπερτορίου. Είχε από ποίημα αφιερωμένο στον Αλέξη Τσίπρα –με μια εσάνς σοσιαλιστικού ρεαλισμού –μέχρι και τραγούδι της Νατάσας Θεοδωρίδου αφιερωμένο στους εμιγκρέδες των ημερών. Κατ’ αρχάς λοιπόν, με αφορμή τα γενέθλια του Πρωθυπουργού που ήταν στις 28 Ιουλίου, μία μέρα μετά, ο Στέλιος Παππάς, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και πατήρ υπουργού, έγραψε ένα ποίημα και το αφιέρωσε στον Αλέξη της καρδιάς του. Θυμάστε τα ποιήματα που έγραφαν σοβιετικοί διανοούμενοι για τη μητέρα πατρίδα ΕΣΣΔ ή τον πατερούλη Στάλιν; Ε, κάπως έτσι, αν και οι ευαισθησίες του καθενός δεν είναι κατακριτέες, και σίγουρα από εμένα. Το ποίημα όπως το ανήρτησε ο Στέλιος Παππάς στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook κι εγώ απλώς το αναπαράγω:

«Η Ανατολή που ροδίζει

της γλυκιάς πατρίδας

τις πικρές ανάσες

του Λαού μας θερμαίνει

Το ταξίδι μακρύ

Το φορτίο βαρύ

Κι ‘σεις

Δρακογενιάς βλαστοί

Τιμονιέρηδες

Και μεις

την τιμή και την περιφάνεια

των πατεράδων μας

μοναδική κι ανεξίτηλη κληρονομιά

κουβαλάμε

Προορισμός “προόρισται” μοναδικός

Η λευτεριά, η γνώση και το δίκιο.

29/7/2016

Στον σ.Αλέξη μια μέρα μετά».

Για την ιστορία, τη λέξη «δρακογενιά» είχε χρησιμοποιήσει παλιότερα ο ίδιος ο Τσίπρας μιλώντας για τον Λάκη Σάντα αλλά και λίγο αργότερα αποχαιρετώντας τον Λεωνίδα Κύρκο.

Οι «φωτιές» που άναψε ο Δρίτσας

Είπαμε όμως, το ρεπερτόριο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλάκις απενοχοποιημένο. Και χωράει μέχρι και Νατάσα Θεοδωρίδου. Εντάξει, όχι Νατάσα στα πολύ λαϊκά της, αλλά στην έντεχνη στιγμή της που δεν είναι άλλη από το τραγούδι «Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές» (μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα, στίχοι: Τάσος Μπουλμέτης, από την ταινία «Πολίτικη κουζίνα»).

Ειδικότερα, το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (βλέπε Δρίτσας), με αφορμή την ολοκλήρωση της μετεγκατάστασης της τελευταίας ομάδας προσφύγων και μεταναστών από το λιμάνι του Πειραιά σε άλλες δομές, επεφύλασσε μια έκπληξη στο τέλος του κειμένου της επίσημης ανακοίνωσής του. Αφιέρωνε τους στίχους τού εν λόγω τραγουδιού στους πρόσφυγες: «Σήμερα, αποχαιρετώντας την τελευταία προσφυγική οικογένεια, ευχόμαστε σε όλους αυτούς τους κατατρεγμένους ικέτες να βρουν τον δρόμο τους ειρηνικά και δημιουργικά και όταν μπορέσουν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, απ’ όπου ξεριζώθηκαν χωρίς να το επιθυμούν οι ίδιοι. Είναι και αυτό ευθύνη όλων μας. Τους αφιερώνουμε, για να τους συνοδεύουν, στίχους από το εξαιρετικό τραγούδι “Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές”:

“Πες μου τι ζητάς

στους σταθμούς που αγάπησες,

ό,τι κι αν σου πουν

οι πυξίδες δείχνουν πάντα το Βοριά

Αν δεν προδοθείς

απ’ τα χνάρια που άφησες,

δε θα λυτρωθείς

αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής

Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές, σου δείχνουνε το χθες, θες δε θες

Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές ανάψανε φωτιές, αχ μην κλαις”.

Στο καλό!..».