Από Αύγουστο χειμώνα –μόνο που επί ΣΥΡΙΖΑ ισχύει μεθερμηνευόμενον το «από Αύγουστο Μνημόνιο». Πέρσι τον Αύγουστο ψηφίστηκε το Μνημόνιο ΙΙΙ, κατακόκκινο όπως η πρώτη φορά αριστερή λιτότητα. Και φέτος –πάλι Αύγουστο –έρχονται οι περικοπές στις συντάξεις. Ηταν να έρθει κι ο κόκκινος ΕΝΦΙΑ –αλλά η κυβέρνηση, που κατάλαβε τον κίνδυνο, μετέθεσε στο παρά πέντε την αποστολή των λαομίσητων σημειωμάτων πληρωμής για τον Σεπτέμβριο.

Ετσι είναι το μελτέμι –εποχικό αλλά ανεξέλεγκτο. Δεν είναι να σε πετύχει μεσοπέλαγα –κι αυτή τη στιγμή, είναι η αλήθεια, η κυβέρνηση έχει ανοιχτεί σε πολλά. Και δεν έχει γραμμή πλεύσης για να τα ξεπεράσει. Ακριβέστερα: πάει να τα ξεπεράσει κάνοντας επικοινωνία. Εξού και το μπαράζ εμφανίσεων του Πρωθυπουργού, σε ομιλίες, εκδηλώσεις, εγκαίνια ή Κυβερνητικά Συμβούλια. Εξού και η εμμονή στο θέμα των ΜΜΕ, αλλά και η μόνιμα εριστική διάθεση απέναντι στην αντιπολίτευση.

Μόνο που ο πολιτικός αυτός συλλογισμός είναι εσφαλμένος. Επικοινωνία κάνεις όταν έχεις ανάπτυξη και πρέπει να μεγιστοποιήσεις τα πολιτικά οφέλη δείχνοντας ότι όλα τα καλά που συμβαίνουν οφείλονται στην πολιτική σου. Τη λιτότητα όμως δεν μπορείς να την αντιμετωπίσεις επικοινωνιακά. Οσες φορές κι αν βγει στην επικαιρότητα ο Πρωθυπουργός, δεν αντισταθμίζεται η ζημιά που προκαλείται όταν ένας συνταξιούχος πάει σε ένα ATM τράπεζας και βλέπει πόσα λεφτά λιγότερα παίρνει. Ακόμη χειρότερα: αυτό είναι ζημιογόνο, πέραν του πολιτικού παιχνιδιού. Δηλαδή επηρεάζει ακόμη και αυτούς που δεν παρακολουθούν την πολιτική αντιπαράθεση. Με τον ίδιο τρόπο που το αυγουστιάτικο μελτέμι γίνεται αισθητό από όλους.