Ο ιδρώτας έσταζε από το μέτωπο των Βραζιλιάνων, ενώ η αγωνία ήταν έκδηλη στα πρόσωπά τους όση ώρα προσπαθούσαν να πείσουν τους Αθανάτους πως η χώρα τους αξίζει να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην αίθουσα επικράτησε αναταραχή όταν ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα σηκώθηκε από τη θέση του και κατευθύνθηκε προς έναν χάρτη.

«Εδώ έχουν γίνει αγώνες. Κι εδώ, κι εδώ, κι εδώ. Το μοναδικό μέρος στο οποίο δεν έχουν γίνει είναι εδώ» λέει και κολλάει την παλάμη του πάνω στη Λατινική Αμερική.

Την επομένη, 2 Οκτωβρίου 2009 οι κάτοικοι του Ρίο που είχαν μαζευτεί στην Κοπακαμπάνα πανηγύριζαν για την επιτυχία της πόλης τους να αναλάβει τη διοργάνωση των Αγώνων.

Ηταν η χρυσή περίοδος της χώρας του καφέ και του Λούλα. Οταν η Ελλάδα έμπαινε στο σκοτεινό τούνελ της οικονομικής ύφεσης το 2010, η Βραζιλία έβλεπε την οικονομία της να αναπτύσσεται με ρυθμό 7%, λόγω των υψηλών τιμών του πετρελαίου και της μεγάλης ζήτησης βασικών προϊόντων. Την ίδια χρονιά η προστατευόμενη του άλλοτε ηγέτη των συνδικάτων και πολέμιου της 30ετούς χούντας, η Ντίλμα Βάνα Ρουσέφ κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές και έπαιρνε τη σκυτάλη από τον Λούλα για να συνεχίσει το έργο του.

Κανείς από τους δύο δεν θα παραστεί στην τελετή έναρξης των αγώνων, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα βαριές κατηγορίες για κακοδιαχείριση, παράνομο πλουτισμό και παρεμπόδιση της δικαστικής έρευνας στο σκάνδαλο της Petrobras.

Στις 12 Μαΐου η Γερουσία ψήφισε υπέρ της αναστολής των καθηκόντων της Ρουσέφ ως προέδρου μέχρι να αποφανθεί –μετά τους αγώνες –αν είναι αθώα ή ένοχη για παραποίηση του προϋπολογισμού.

ΘΕΑΜΑ ΧΩΡΙΣ ΑΡΤΟ. Η Βραζιλία διολισθαίνει σε βαθιά κρίση σε όλα τα επίπεδα. Από την αύξηση του ΑΕΠ 7% το 2010, η χώρα έφτασε να βιώνει τη χειρότερη ύφεση εδώ και έναν αιώνα με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν να υποχωρεί 6% στα τέλη του 2015.

Την Κυριακή η παραλία-σύμβολο του Ρίο, η Κοπακαμπάνα πλημμύρισε από χιλιάδες διαδηλωτές που φώναζαν συνθήματα κατά της Ρουσέφ και του Λούλα και κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν «Εξω η Ρουσέφ, φυλακή για τον Λούλα». Διαδηλώσεις με το ίδιο αντικείμενο έγιναν και στην Μπραζίλια, στο Ρεσίφε και στο Μπέλο Οριζόντε. Παράλληλα, στην επιχειρηματική πρωτεύουσα και μεγαλύτερη μητρόπολη της Λατινικής Αμερικής, το Σάο Πάουλο διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα υπέρ της Ρουσέφ, του Λούλα και του Κόμματος των Εργατών.

Από τους πανηγυρισμούς του 2009, οι Βραζιλιάνοι έφτασαν στις αποδοκιμασίες το 2016.

Το 50% του πληθυσμού της χώρας τάσσεται κατά των Ολυμπιακών Αγώνων, σύμφωνα με πρόσφατη σφυγμομέτρηση της Datafolha.

Η δυσαρέσκεια αποτυπώνεται στις πωλήσεις των εισιτηρίων. Πάνω από 1,7 εκατ. παραμένουν διαθέσιμα, τρεις ημέρες πριν την έναρξη των αγώνων. Οι καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών και οι ελλείψεις βασικών αγαθών σε υπηρεσίες όπως η αστυνομία και η πυροσβεστική έχουν βγάλει στους δρόμους τους εργαζομένους, που απειλούν με απεργίες. «Δόθηκαν πολλά χρήματα σε μισοτελειωμένα έργα που δεν θα προσφέρουν τίποτα μετά τους αγώνες» λέει ο διαδηλωτής Γουίλιαμ Ντάλβο. «Αυτό που θέλει ο κόσμος είναι ασφάλεια, παιδεία και υγεία. Αυτά είναι τα σημαντικά. Συνήθως θέλαμε καρναβάλι και ποδόσφαιρο, τώρα όμως ο κόσμος έχει ξυπνήσει».

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο είναι τα προεόρτια για όσα θα ακολουθήσουν στη χώρα του καφέ.