Μοναδική πηγή φωτός θα είναι η πανσέληνος του Αυγούστου. Και ο χώρος της παράστασης, ο ενεργός ηφαιστειακός κρατήρας στη Νίσυρο. Σε αυτόν θα συναντηθούν, χωρίς καμιά προηγούμενη μεταξύ τους πρόβα, δεκαπέντε δημιουργοί για να αυτοσχεδιάσουν επί 10 ώρες και 34 λεπτά. Το ραντεβού δίνεται το βράδυ της 18ης Αυγούστου (στις 19.58) και το site specific δρώμενο θα διαρκέσει ώς την Παρασκευή 19 Αυγούστου στις 06.32. «Στη Νίσυρο πηγαίνω χρόνια και είναι από τους πολύ αγαπημένους μου τόπους» λέει στο «Νσυν» ο Κωνσταντίνος Δαγριτζίκος, καλλιτεχνικός διευθυντής και ιδιοκτήτης του Six DOGS. «Πριν από δύο καλοκαίρια μού πρότειναν να κάνω μια έκθεση και σκέφτηκα ότι το μόνο που θα ήθελα είναι κάτι σχετικά ακραίο, το οποίο θα περιλαμβάνει τον κρατήρα. Επειδή αυτό είναι το μαγικό και το ιδιαίτερο στοιχείο του νησιού και θα έχει σίγουρα μουσική. Είπα ότι δεν γίνεται να κάνεις εκεί μια παραδοσιακή δομή συναυλίας, μια και ο χώρος δεν είναι παραδοσιακή “σκηνή”, αλλά φυσικό τοπίο. Οπότε πρέπει να κάνεις ένα site specific πρότζεκτ. Κατέληξα, λοιπόν, σε μια παράσταση που περιέχει τον αυτοσχεδιασμό και στη συνέχεια το ένα έφερε το άλλο».

Η «σκηνή» πάντως, αν και άγνωστη στα μουσικά δρώμενα, έχει όνομα. Κι αυτό επειδή η πλειονότητα των τουριστών επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι τον Στέφανο, τον μεγαλύτερο υδροθερμικό κρατήρα στον κόσμο –έστω και εν μέσω έντονης οσμής λόγω του υδρόθειου. «Επειδή έχω επισκεφθεί αυτόν τον κρατήρα σε διάφορες φάσεις –απόγευμα, βράδυ, ξημέρωμα, με ή χωρίς πανσέληνο -, τον έχω βιώσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και η εμπειρία της ανατολής του ήλιου μέσα από τον κρατήρα καθώς και η εμπειρία να βρεθείς εκεί με πανσέληνο είναι κάτι οριακά εξωσωματικό».

15 ΗΧΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. Οι δεκαπέντε μουσικοί θα σταθούν σε έναν νοητό κύκλο με διάμετρο 80 μέτρων (εκείνη του κρατήρα φτάνει τα 300 μ.) και ο καθένας θα έχει το δικό του ηχοσύστημα, τη δική του πηγή ήχου. «Οπότε θα έχουμε δεκαπέντε διαφορετικές πηγές, οι οποίες θα κοιτάνε προς το κέντρο αυτού του κύκλου, όπου και θα βρίσκονται οι θεατές. Είναι κάπως παράλληλα ο κύκλος των μουσικών με τον κύκλο του κρατήρα και με τον κύκλο της πανσελήνου. Οι μουσικοί μάλιστα θα στέκονται στον πάτο του κρατήρα πάνω σε ειδικά γεωυφάσματα, όχι σε σκηνές. Πάνω σε αυτά θα στήσουν τα όργανά τους, τα ηχεία και τον εξοπλισμό τους. Θα υπάρχει απουσία τεχνητού φωτός, γιατί θέλουμε ο θεατής να βιώσει πολύ έντονα αυτή την εναλλαγή από το σούρουπο στη νύχτα, στο σκοτάδι και μετά στην ανατολή και στο φως του ήλιου. Τα χρώματα του κρατήρα είναι υπόλευκα, το χώμα και το θειάφι είναι ασπροκίτρινα και έστω με λίγο φως, με το φως την πανσελήνου δηλαδή, μπορείς κυριολεκτικά να διαβάσεις ακόμα και ένα βιβλίο. Υστερα από πέντε λεπτά συνηθίζει το μάτι και βλέπει κανονικά».

ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. «Επειδή ο κρατήρας είναι παράξενο μέρος –όσο πιο κοντά μπορείς να βρεθείς στα σωθικά της γης –υπάρχει ένα άνοιγμα προς το εσωτερικό της γης και αυτό ως ιδέα με εξιτάρει. Μου αρέσει ότι κάτω από εκεί υπάρχει μια είσοδος προς αυτό το χάος, που είναι χάος μεν, αλλά στην πραγματικότητα είναι κάπως αυτοσχεδιαστικό, ενορχηστρωμένο και αυτό. Ετσι οι μουσικοί κάπως αντανακλούν όλες αυτές τις ιδέες και όλο αυτό το φυσικό χάος θα μεταφραστεί μουσικά από αυτούς τους δεκαπέντε νέους έλληνες δημιουργούς. Οι συμμετέχοντες μουσικοί προέρχονται από ένα ευρύ και εκ πρώτης όψεως ετερόκλητο background: αυτοσχεδιαστές, πειραματιστές, συνθέτες, κάποιοι της κλασικής σχολής, κάποιοι της τζαζ, άλλοι της ηλεκτρονικής και της παραδοσιακής».

«Μιλήσαμε με γεωλόγους, ηφαιστειολόγους, ανθρώπους που έχουν γράψει βιβλία για τη Νίσυρο και το ηφαίστειό της. Είναι καλές οι τρελές ιδέες, αλλά επειδή είμαστε σοβαροί άνθρωποι, δεν θα οργανώναμε κάτι αν πρώτα από όλα δεν ήμασταν σίγουροι ότι μπορεί να γίνει από άποψη ασφάλειας και τεχνικής. Το δουλεύω σχεδόν δύο χρόνια. Το τεχνικό κομμάτι ήταν και είναι ακόμα μια τεράστια σπαζοκεφαλιά. Ευτυχώς έχουμε πολύ καλούς συνεργάτες, ηχολήπτες, φωτιστές κ.λπ. όπου έπειτα από πολλές συναντήσεις και επισκέψεις στον κρατήρα καταλήξαμε στο πώς θα γίνει το στήσιμο».

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΘΕΑΤΩΝ. «Θα υπάρχουν βανάκια που θα περνάνε από τα χωριά του νησιού όλο το βράδυ και θα φέρνουν τον κόσμο στο ηφαίστειο. Επειδή είναι ένα συνεχές έργο, είναι σαν ένα site specific installation, μπορεί κανείς να έρθει ό,τι ώρα θέλει, να κάτσει μέσα στον κύκλο ή να το δει από το χείλος του κρατήρα. Επειδή ο κρατήρας έχει μια φοβερή κυκλική ηχώ, νομίζω ότι η μουσική θα ακούγεται μέχρι το κοντινό χωριό, τα Νικιά».

INFO

«634 λεπτά μέσα στο ηφαίστειο», κοιλάδα Ηφαιστείου, Νίσυρος, 18/8, είσοδος ελεύθερη. Συμμετέχουν αλφαβητικά οι καλλιτέχνες: Γιάννης Αναστασάκης (ηλεκτρική κιθάρα, live sampling), Ταξιάρχης Γεωργούλης (ούτι), Τάνια Γιαννούλη (πιάνο), Dead Gum (ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρονικά, φωνητικά), Μιχάλης Καλκάνης (κοντραμπάσο), Kostadis (modular electronics, DIY contact mic, ribbon devices, φωνητικά), Σοφία Λαμπροπούλου (κανονάκι), Sebastien Marteau (πνευστά), Ορέστης Μπενέκας (synthesizers, loops), Στράτος Μπιχάκης (data sonification, modular synthesizer), Βασίλης Ντοκάκης (ηλεκτρική κιθάρα, synthesizers, ηλεκτρονικά), Σταύρος Παργινός (τσέλο), Στέλιος Ρωμαλιάδης (φλάουτο), Σοφία Σαρρή (φωνητικά), Χρίστος Χονδρόπουλος (τύμπανα, κρουστά).