Τι προκάλεσε τον λιμό στην Ουκρανία τη δεκαετία του ’30; Εφταιγε η στρεβλή πολιτική του Στάλιν στα αγροτικά με αιχμή την κολεκτιβοποίηση –ή μήπως οι κουλάκοι, οι μεγαλοαγρότες, οι οποίοι υπονόμευσαν τη συγκομιδή της σοδειάς; Η Ιστορία έχει, βέβαια, δώσει προ πολλού την απάντηση ενώ η περίπτωση των κουλάκων που έπεσαν θύματα των σταλινικών διώξεων αποτελεί υπόδειγμα ενός μοντέλου πολιτικής που ενοχοποιεί εύπορες ομάδες ώστε να συσπειρώσει την ευρύτερη κοινωνία εναντίον τους σε όφελος του καθεστώτος.

Είναι ακριβώς αυτό το υπόδειγμα που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση σε πολλά πεδία –από τα φορολογικά και την ενημέρωση ώς την παιδεία. Πέρα από την εμπρηστικά διχαστική ρητορική και τις διάφορες αυτοσχέδιες διωκτικές πρωτοβουλίες, υπάρχουν και οι τροπολογίες όπως αυτή για τα ιδιωτικά σχολεία. Αραγε είναι η ιδιωτική εκπαίδευση χώρος όπου αφεντικά και εργαζόμενοι συγκρούονται ώστε να είναι αναγκαία η παρέμβαση της κυβέρνησης; Αμφίβολο. Και παρά το πάθος με το οποίο οι κυβερνώντες επιχειρούν να αφυπνίσουν ταξικές ή άλλες αντιπαλότητες, η περσινή επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση ενεργοποίησε ένα ευρύ μέτωπο από σχολεία Β(ορείων) Π(ροαστίων) μέχρι φροντιστήρια Δ(υτικής) Α(θήνας). Εξού και απεσύρθη κακήν κακώς. Πόσω μάλλον που η αντιστοίχισή της με το κρέας –το οποίο απηλλάγη τελών –δεν ικανοποίησε της προσδοκίες της κυβέρνησης ότι οι μη προνομιούχοι θα τα βάλουν με τους σχολάρχες.

Φυσικά, κάθε παράταξη έχει τις δικές της εμμονές. Οι προκάτοχοι των νυν κυβερνώντων έψαχναν προ διετίας τον Μεγαλέξαντρο στην Αμφίπολη. Με τον ίδιο τρόπο που η εν ενεργεία κυβέρνηση επιχειρεί με κάθε τρόπο να αναστήσει τον ταξικό εχθρό. Ποιος ξέρει; Ισως να φταίει ο Αύγουστος οπότε εμφανίζονται τέτοια φαινόμενα. Ή να οφείλονται όλα αυτά στην αδυναμία των εγχώριων κυβερνήσεων, δεξιών ή αριστερών, να κάνουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις που να απελευθερώσουν τη χώρα από την κρίση. Οπότε κυνηγούν φαντάσματα.