Τροχίζεται ο κόφτης; Ουδείς αρνείται υστέρηση εσόδων της τάξεως του μισού δισ. τον Ιούλιο. Ενώ ο υπερμεγέθης ΕΝΦΙΑ –που τον απέσυρε άρον άρον η κυβέρνηση για να τον επαναφέρει τον Σεπτέμβριο –υποδηλώνει τη σιωπηλή αγωνία του οικονομικού επιτελείου για τα δημοσιονομικά. Ομολογουμένως, οι οιωνοί δεν είναι ευνοϊκοί. Στα νησιά σχεδόν κανείς δεν κόβει απόδειξη –που σημαίνει ότι χάνεται και ο ΦΠΑ. Η μαύρη οικονομία επανεμφανίζεται αθόρυβα την ίδια ώρα που η ύφεση μειώνει τα έσοδα αυτών που εντίμως δεν φοροδιαφεύγουν ή δυσκολεύει όσους έχουν μπει σε ρύθμιση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Δυστυχώς, οι μαθητευόμενοι μάγοι της οικονομίας διαδέχονται τους μαθητευόμενους μάγους της διαπραγμάτευσης. Χθες είχαμε ομολογία ήττας από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά την τύχη του ΕΚΑΣ στην περσινή διαπραγμάτευση με τους δανειστές που οδήγησε στο Μνημόνιο ΙΙΙ. Την ώρα που έρχονται κι άλλες περικοπές στις συντάξεις. Ηταν ένα ξέσπασμα πολιτικής ειλικρίνειας –αριστεροί είναι οι άνθρωποι, δεν μπορούν συνέχεια να το ξεχνάνε –που αντιμετωπίστηκε από τα κεντρικά επιτελεία της κυβέρνησης με τον γνωστό ορυμαγδό από non paper και γενικευμένη επίθεση κατά πάντων.

Το Μαξίμου κάνει πολιτική. Ξεχνάει όμως έναν βασικό κανόνα που ισχύει από το 2010. Στα μαρμαρένια αλώνια του Μνημονίου, η οικονομία νικάει πάντα την πολιτική. Ιδίως αν κυβερνήσει ένα κόμμα για ένα εύλογο διάστημα. Τα ευχολόγια περί ανάπτυξης δεν μπορούν να αλλάξουν τη σκληρή πραγματικότητα στην οποία τα ελληνικά νοικοκυριά αγωνίζονται πλέον να επιβιώσουν. Η πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ήταν η αποτελεσματική διακυβέρνηση –δεν φαίνεται όμως διατεθειμένος να την επιχειρήσει. Και ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ του –απλώς ακονίζει τον κόφτη.