Αναρωτιέμαι αυτές τις ημέρες αν με το να διαβάζει κάποιος εφημερίδες, βιβλία και άλλα έντυπα ή γενικώς να παρακολουθεί τα ΜΜΕ, γίνεται σοφότερος πολίτης ή αυξάνει, αντιθέτως, τη σύγχυση και την αμηχανία του και επιτείνει τον εκνευρισμό και την απελπισία του. Εμείς οι παλαιότεροι –που διάγουμε ως «ταλαίπωροι συνταξιούχοι» την τρίτη εφηβεία μας –ειλικρινά δεν το φανταζόμασταν ότι στις αρχές του 21ου αιώνα η χώρα μας αλλά και η ανθρωπότητα ολόκληρη θα βρίσκονταν στη σημερινή κατάσταση. Ισλαμική και άλλων ειδών τρομοκρατία, τοπικές συρράξεις με χιλιάδες νεκρούς στην πλειονότητά τους αμάχους, Brexit, Ντόναλντ Τραμπ, Ταγίπ Ερντογάν και κάθε μορφής κρίσεις, κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, ανθρωπιστικές, πολιτισμικές κ.ά. Είναι τελικά τα παραπάνω εκφράσεις μιας αδήριτης «ιστορικής αναγκαιότητας» ή μήπως είμαστε έρμαια «τυχηματικών» φαινομένων του πλανήτη μας, απρόβλεπτων και αναπόφευκτων; «Πόση δύναμη έχει η τύχη στα ανθρώπινα πράγματα και με ποιο τρόπο μπορεί κανείς να της αντισταθεί;» (Νικολό Μακιαβέλι, «Ο ηγεμόνας»).
Εχουμε στον τόπο μας μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με μαθητευόμενους πολιτικούς, υποστηριζόμενη από άσχετους, ανίδεους βουλευτές. Μια ιδιότυπη «πρώτη φορά Αριστερά» που για να δείξει ότι «δεν έστειλε την μπάλα στην εξέδρα» και ότι «δεν έβαλε φωτιά στα φρένα» καμώνεται και φαντασιώνεται ότι κάνει επανάσταση επί παντός μείζονος θέματος (Σύνταγμα, παιδεία, οικονομία, υγεία, ελευθεροτυπία, ενημερωτική προπαγάνδα και άλλα παρόμοια ηχηρά), ενώ η καθημερινότητα των πολιτών πάει από το κακό στο χειρότερο. Πολιτών, βέβαια, που είναι εκπαιδευμένοι σε λαϊκισμούς και καλύπτονται μονίμως με δηλώσεις ασύγγνωστης αλλά και υποκριτικής άγνοιας. Πολιτών που ψήφισαν 62% Οχι σε ένα ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα –απαρχή του τρίτου βαρύτερου Μνημονίου. Πολιτών που σε αγαστή συνεργασία με το τραπεζικό και το πολιτικό σύστημα έλαβαν 100 – 120 δισ. κόκκινα δάνεια τα οποία τώρα πληρώνουμε όλοι, εκτός από εκείνους που τα ξόδεψαν. Πολιτών που φέρνουν τρίτο κόμμα τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό αυτό μόρφωμα, σε μια χώρα που έζησε τον φασισμό κατάσαρκα.
Ας κοιτάξουν πρώτα οι ιθύνοντες μήπως καταφέρουν και λύσουν κάποια μικροπροβλήματα της δύσκολης καθημερινότητας. Πόσες ανθρωποώρες π.χ. ξοδεύει κάποιος για να ανανεώσει την άδεια οδήγησής του. Τι σημαίνει ηλεκτρονικό παράβολο και τη σχετική άγνοια τραπεζών και ΚΕΠ περί αυτού. Πώς κάποιος άλλος ανανεώνει την άδειά του δίνοντας 180 ευρώ σε μια σχολή οδηγών, χωρίς καν να επισκεφθεί γιατρούς! Τι θα κάνουν τελικά με αποδείξεις και πιστωτικές κάρτες; Θα αποφασίσουν τον Δεκέμβριο του 2016, όπως πέρυσι; Και άφθονα άλλα θέματα που ταλαιπωρούν καθημερινά τον έλληνα πολίτη. Και ύστερα ας έρθουν να μιλήσουμε για τα σοβαρότερα.
