Στην ιστοσελίδα του ο γερμανικός εκδοτικός οίκος Χάνσερ διαφημίζει τις –λιγοστές –θετικές κριτικές για το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη «Μιλώντας στην κόρη μου για την οικονομία» ενόψει της παρουσίασής του στο Βερολίνο τον επόμενο μήνα. Ας πούμε ότι το αποκορύφωμά τους είναι εκείνη η περσινή αποστροφή του κριτικού της «Τσάιτ» («Zeit») Ανταμ Ζομποστσίνσκι όταν το βιβλίο μεταφράστηκε στα γερμανικά: «Διαβάζοντας παίρνει κανείς μια ιδέα για τις σκηνές αλλόκοτου μπουρλέσκ που εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς, όταν ένας ρομαντικός της ψυχής πολεμούσε με τους αριθμητικούς πίνακες των ρεαλιστών». Απέναντι σ’ αυτόν τον (εντελώς αντιγερμανικό, μεταξύ μας) λυρισμό η πλειονότητα των κριτικών πνέει τα μένεα, όπως υπενθυμίζει σε ανάλυσή της η «Ντόιτσε Βέλε». Για τον Τόμας Γκάιζεν της «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ», από τον Βαρουφάκη «έχει μείνει μόνο η καρικατούρα ενός αντικαπιταλιστή που αντιμετωπίζει το κακό στην οικονομία της αγοράς». Και μάλιστα με «δάνεια και τσιτάτα από τον Σοφοκλή, τον Μάρλοου και τον Ντίκενς».

Η «αριστερόστροφη» κατά τ’ άλλα οικονομική συντάκτρια της «Ταγκεστσάιτουνγκ» Ουλρίκε Χέρμαν αποδεικνύει με παραδείγματα ότι τα ιστορικά στοιχεία που επικαλείται ο συγγραφέας ελέγχονται ως προς την ακρίβειά τους και συνιστά στον Βαρουφάκη να είναι πιο ακριβής. Το καλύτερο τού το φυλάει πάντως ο κριτικός της «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ»: «Τρομάζει κανείς με την προκλητική προσπάθειά του να θωρακίσει το έργο του απέναντι στην κριτική. Ευχόμαστε στην κόρη του να του πει μια μέρα “πατέρα, μη μας παριστάνεις τον σπουδαίο”».