Ο Αντώνης Κακαράς (φωτογραφία κάτω) που έφυγε στα 71 του δεν ήταν μια απλή περίπτωση απόστρατου αξιωματικού του Ναυτικού. Και δεν είχε μόνο αντιδικτατορική δράση που τον οδήγησε επί επταετίας στο ναυτοδικείο, στο αναθεωρητικό δικαστήριο αλλά και στη φυλακή.

Από το επίσημο βιογραφικό του μπορώ να πληροφορήσω τους λίγους που δεν τον γνώριζαν ότι γεννήθηκε το 1945 στη Γραβιά της Φωκίδας, αποφοίτησε το 1966 από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και αποστρατεύτηκε ως αρχιπλοίαρχος Μηχανικού του ΠΝ το 1990. Από το 1999 –και για μία δεκαετία –δίδαξε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ενώ το 2004 ανακηρύχθηκε μάλιστα διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Νεότερης Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με τη διατριβή «Οι επαγγελματίες στρατιωτικοί υπό αυταρχικά καθεστώτα». Παράλληλα έχει εκδώσει πάνω από δέκα έργα κυρίως διηγήματα (ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών) μη σταματώντας μέχρι τέλους την αρθρογραφία του.

Ο Κακαράς όμως δεν ήταν αυτά, ή μόνο αυτά. Υπήρξε και ένα από εκείνα τα πρόσωπα που είχαν δημιουργήσει την Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ), μια πρωτοβουλία δημοκρατικών αποστράτων αλλά και πρέσβεων με συνεχή και ουσιαστική έγνοια για τα θέματα εθνικής ανεξαρτησίας. Μάλιστα και αυτός όπως και άλλοι (π.χ. ο πρώην πρέσβης Θέμης Στοφορόπουλος), παρά το γεγονός πως δεν ανήκαν στην κομμουνιστική Αριστερά με την ευρεία ή τη στενή έννοια του όρου, ήταν προσκείμενοι στο ΚΚΕ και συχνά δήλωναν τη στήριξή τους στο Κόμμα (ο παρελθοντικός χρόνος αφορά τον Κακαρά, όχι τον Στοφορόπουλο που παραμένει ακμαίος).

Ετσι η είδηση του θανάτου του πυροδότησε αμέσως την ξεχωριστή ανακοίνωση της ΚΕ του Κόμματος. Και βέβαια, ο Περισσός χάνει έναν πολύτιμο σύμμαχο στο σύγχρονο πύρινο πεδίο των μαχών του θα προσέθετα.

Σημειωτέον πως ο Κακαράς είχε παντρευτεί (και απέκτησε δύο παιδιά) την κόρη του Στέφανου Παπαγιάννη, ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ και επιτελάρχη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος με στρατιωτικές περγαμηνές τεράστιες.