Κυνηγούσε πάντα τις μεταμορφώσεις. Επεδίωκε πάντα την αλλαγή της εικόνας της σε κάθε ρόλο και η ευκολία της να γίνεται ένα με το καινούργιο πρόσωπο που ερμήνευε, της απέφερε διακρίσεις και βραβεία. Δικαίως, όπως λένε, κέρδισε τον χαρακτηρισμό του χαμαιλέοντα. Η Κέιτ Μπλάνσετ των δύο Οσκαρ (πρώτου γυναικείου ρόλου το 2013 για τη «Θλιμμένη Τζάσμιν» και δεύτερου γυναικείου ρόλου για το «Ιπτάμενος κροίσος»), των τριών Χρυσών Σφαιρών, τριών BAFTA και δύο βραβείων του Σωματείου Αμερικανών Ηθοποιών, συνεχίζει τον χορό των μεταμορφώσεών της.
Η τελευταία δοκιμασία για τη 47χρονη αυστραλή ηθοποιό γίνεται σε έναν τροχό. Ο χαρισματικός Τζον Χίλκοουτ σκηνοθετεί το νέο βιντεοκλίπ στο τραγούδι των Massive Attack «The Spoils» (έτσι θα τιτλοφορείται ο νέος δίσκος του δημοφιλούς συγκροτήματος) και ντύνει την εύθραυστη φωνή της Χόουπ Σαντοβάλ με σκληρές εικόνες. Τοποθετεί το πρόσωπο της Μπλάνσετ σε έναν τροχό, στριφογυρίζει τη μορφή της και σε αργή κίνηση το αλλάζει. Ο Χίλκοουτ ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Νικ Κέιβ, τον Τζόνι Κας και τον Μπομπ Ντίλαν, προσθέτει και αφαιρεί συνεχώς στοιχεία και τελικά «καλουπώνει» τη μορφή της στον γύψο μέχρι να την απαλλάξει εντελώς από την επιδερμίδα και να τη μεταμορφώσει σε λίθινη προτομή. Κάπως έτσι οι Massive Attack, οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει την ίδια επίσης το «Ritual Spirit» με πρωταγωνίστρια την Κέιτ Μος και το «Voodoo in My Blood» με τη Ρόζαμουντ Πάικ, εμπνέονται από τη «σκοτεινή» πλευρά της ηθοποιού.
Η ίδια η Μπλάνσετ μάλλον αρέσκεται να αποκαλύπτει τις διαφορετικές πτυχές του ταλέντου της. Αυτή την περίοδο είναι το κεντρικό πρόσωπο (για την ακρίβεια, τα πρόσωπα) σε μια γερμανική έκθεση. Ολα άρχισαν από το προσωπικό ενδιαφέρον του γερμανού καλλιτέχνη Γιούλιαν Ρόζεφελντ, ο οποίος συναντήθηκε με την Μπλάνσετ πριν από λίγα χρόνια για να «κολλήσει» τελικά με τη σταρ. Οι δυο τους κάποια στιγμή αναρωτήθηκαν μάλιστα «γιατί δεν έχουμε κάνει κάτι μαζί;», όπως έχει δηλώσει ο Ρόζεφελντ σε πρόσφατες συνεντεύξεις του. Η απάντηση ήρθε με το πρότζεκτ «Manifesto», το οποίο φιλοξενείται στο βερολινέζικο Μουσείο του Παρελθόντος (Museum fur Gegenwaert) μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου. Ενα πειραματικό έργο/installation, όπου η ηθοποιός εμφανίζεται σε 13 διαφορετικούς χαρακτήρες υπονοώντας τη μεταμόρφωση πέρα από τα όρια της ηλικίας, του φύλου ή του χρώματος. Μεταμορφώνεται από άστεγο άντρα, σε νοικοκυρά, σε δασκάλα και πριμαντόνα μπροστά στην κάμερα και ερμηνεύει κείμενα γραμμένα από δημιουργούς αρχιτέκτονες, χορευτές και όλους όσοι θέλησαν να μείνουν πιστοί στο όραμά τους και να υπηρετήσουν τις ιδέες τους.
Ας μην ξεχνάμε πάντως πως με το ίδιο ταλέντο είχε ανταποκριθεί στην ταινία «I’m not there» (2007) του Τοντ Χέινς, στην οποία υποδυόταν μία από τις επτά διαφορετικές μεταμορφώσεις του Μπομπ Ντίλαν σε μια αφαιρετική ανάγνωση για τη ζωή και τον μύθο του κορυφαίου τραγουδοποιού.
