Είναι ένα σενάριο το οποίο προέβλεπαν σύμφωνα με τη «Monde» οι παρατηρητές εδώ και μήνες: η πολιορκία των ελεγχόμενων από τους αντάρτες ανατολικών συνοικιών του Χαλεπιού από το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ και η αποτυχία των πολιτικών διαπραγματεύσεων στη Γενεύη θα ωφελούσαν τις πιο ακραίες ομάδες, ιδιαίτερα το Μέτωπο Αλ Νόσρα. Η νέα επίθεση την οποία πραγματοποιούν από τα τέλη Ιουλίου οι δυνάμεις που μάχονται το καθεστώς ώστε να «σπάσουν την πολιορκία του Χαλεπιού» μοιάζει να τους δικαιώνει.
Η τζιχαντική ομάδα, που μετονομάστηκε στα τέλη Ιουλίου σε Μέτωπο Φατάχ Αλ Τσαμ, έπαιξε ρόλο – κλειδί στο ρήγμα που προκλήθηκε στην πολιορκία, στο νότιο μέρος της πόλης, το περασμένο Σάββατο. Είναι ένας στυλοβάτης της συμμαχίας που έχει αναπτυχθεί σε αυτό το μέτωπο, της Τζαΐκ αλ Φατάχ. Και η καθοριστική της συμμετοχή στις μάχες θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις για τη συριακή εξέγερση –πόσω μάλλον αφού συνοδεύεται από μια απόπειρα αποδαιμονοποίησης: λίγες ημέρες πριν από την επίθεση, η οργάνωση υποστήριξε πως έχει πάρει αποστάσεις από την Αλ Κάιντα.
Οι ίδιες ομάδες των ανταρτών που ελέγχουν το Ανατολικό Χαλέπι, έστω και χωρίς ενθουσιασμό, ήταν αυτές που κάλεσαν τη συμμαχία Τζαΐκ αλ Φατάχ. Παρ’ ότι γνωρίζουν τον ακραίο χαρακτήρα της συμμαχίας στην οποία συμμετέχουν και οι σαλαφιστικές ταξιαρχίες Αχράρ αλ Τσαμ, θεωρούσαν πως δεν είχαν άλλες εναλλακτικές επιλογές ώστε να αποφευχθεί η πτώση του προπυργίου τους.
Πολυάριθμες ομάδες, κάποιες από τις οποίες υπάγονται στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και έχουν αμερικανική στρατιωτική υποστήριξη, συμμετείχαν στην επίθεση που ξεκίνησε στα τέλη Ιουλίου, σε δύο διαφορετικά μέτωπα, το ένα από μέσα από τις πολιορκούμενες συνοικίες και το άλλο από έξω από την πόλη, με στόχο να ανοίξει ένας διάδρομος και να σπάσει η πολιορκία του Ανατολικού Χαλεπιού. Οι ταξιαρχίες που συμμετείχαν σχολίασαν τη νίκη ξεχωριστά από το Μέτωπο Φατάχ αλ Τσαμ.
Οπως επισημαίνει ωστόσο στη «Monde» η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στη Βηρυτό Λορ Στεφάν, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα: η μαχητικότητα της τζιχαντικής ομάδας, που επέτυχε εκεί όπου απέτυχαν οι διπλωματικές προσπάθειες, στο να χαλαρώσει η πολιορκία των ελεγχόμενων από τους αντάρτες συνοικιών, έχει ήδη ενισχύσει τη δημοτικότητά της.
Η μάχη για το Χαλέπι, τη μεγαλύτερη πόλη και πρώην εμπορικό κέντρο της Συρίας, θεωρείται αποφασιστικής σημασίας για τον εμφύλιο της Συρίας, που έχει στοιχίσει τα τελευταία πέντε χρόνια τις ζωές 290.000 ανθρώπων. Η νίκη των ανταρτών μπορεί να αποδειχθεί βραχύβια: σύμφωνα με δύο φίλα προσκείμενα στη Δαμασκό τηλεοπτικά δίκτυα, το Αλ Μανάρ της Χεζμπολάχ και το Αλ Μαγιαντίν, χθες ανακατέλαβαν την περιοχή Τελάτ αλ Σνομπαράτ στο Νοτιοδυτικό Χαλέπι κλείνοντας εκ νέου τον διάδρομο που είχαν ανοίξει οι αντάρτες μόλις το Σάββατο.
Η ανησυχία για το πρώην Μέτωπο Αλ Νόσρα, ωστόσο, παραμένει: μπορεί να πήρε αποστάσεις από την Αλ Κάιντα για λόγους στρατηγικής, δεν έχει ωστόσο δείξει κανένα σημάδι πως σκοπεύει να τροποποιήσει τους μακροπρόθεσμους στόχους του: την εγκαθίδρυση ισλαμικού εμιράτου στη Συρία και την επιβολή της σαρίας.
Είναι μία από τις πιο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις της Συρίας με δύναμη 10.000 ανδρών που πολλαπλασιάζεται χάρη στις μεθόδους τις οποίες χρησιμοποιεί στη μάχη, και δη τις επιθέσεις αυτοκτονίας στις οποίες καταφεύγει.
Ολη αυτή η συζήτηση ωστόσο απειλεί να συγκαλύψει μια άλλη τραγική πραγματικότητα: τους δύο εκατομμύρια σύρους αμάχους στο Ανατολικό Χαλέπι που έχουν μείνει, σύμφωνα με τη UNICEF, εξαιτίας των μαχών και της πολιορκίας χωρίς τρεχούμενο νερό. Ο ΟΗΕ απευθύνει, μάταια προς το παρόν, εκκλήσεις για «ανθρωπιστικές παύσεις» στις εχθροπραξίες.
