Οι εξάψεις αποτελούν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της μέσης ηλικίας για πολλές γυναίκες, οι οποίες συχνά βασανίζονται επί χρόνια από αυτές.
Δύο νέες μελέτες υποδηλώνουν ότι η συστηματική έντονη γυμναστική μπορεί να τις βοηθήσει, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζει το σώμα την εσωτερική θερμοκρασία του και ελαττώνοντας τη συχνότητα και την ένταση των εξάψεων.
Οπως αναφέρει η εφημερίδα «New York Times», καθώς μειώνονται με την έναρξη της εμμηνόπαυσης τα επίπεδα των οιστρογόνων, πολλές γυναίκες γίνονται λιγότερο προσαρμοστικές στις αλλαγές της εσωτερικής και της εξωτερικής θερμοκρασίας με συνέπεια να εκδηλώνουν εξάψεις, κατά τη διάρκεια των οποίων αισθάνονται αιφνίδια, ακραία ζέστη και βιώνουν έντονη εφίδρωση.
Η ορμονοθεραπεία υποκατάστασης των οιστρογόνων και η λήψη αντικαταθλιπτικών μπορεί να βοηθήσουν, αλλά οι φαρμακευτικές θεραπείες έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Η απώλεια βάρους επίσης μπορεί να βοηθήσει, αλλά το αδυνάτισμα μετά την εμμηνόπαυση είναι δύσκολο.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ και άλλα ερευνητικά κέντρα αναρωτήθηκαν αν μια εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι η προπόνηση αντοχής, η οποία είναι γνωστό ότι βελτιώνει την ικανότητα του οργανισμού να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του.
Οι αθλητές, ιδίως όταν ασχολούνται με αθλήματα όπως το τρέξιμο και η ποδηλασία αντοχής, αρχίζουν να ιδρώνουν σε χαμηλότερες σωματικές θερμοκρασίες από ό,τι οι αγύμναστοι άνθρωποι, ενώ τα αιμοφόρα αγγεία τους μεταφέρουν περισσότερο αίμα στην επιφάνεια του δέρματος για να αποβάλλουν την περιττή θερμότητα, ακόμα και όταν δεν ασκούνται.
Οι ερευνητές θέλησαν να εξακριβώσουν αν το ίδιο μπορεί να συμβεί στις εμμηνοπαυσικές γυναίκες, καθώς και αν οδηγούσε σε μείωση των εξάψεων. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύονται σε δύο χωριστές ιατρικές επιθεωρήσεις, την «Journal of Physiology» και τη «Menopause» στις οποίες περιγράφουν διάφορα ευρήματα από την ίδια ομάδα εθελοντριών.
Στην ομάδα συμμετείχαν 21 εμμηνοπαυσικές γυναίκες οι οποίες δεν γυμνάζονταν και είχαν συχνές εξάψεις (μερικές, πάνω από 100 την εβδομάδα), οι 14 εκ των οποίων άρχισαν να γυμνάζονται κάνοντας τον πρώτο καιρό 30 λεπτά μέτριας ταχύτητας τζόγκινγκ ή ποδήλατο τρεις φορές την εβδομάδα.
Καθώς περνούσε ο καιρός, η διάρκεια και η ένταση της προπόνησής τους αυξανόταν ώσπου τελικά έπειτα από τέσσερις μήνες είχαν φτάσει στο σημείο να γυμνάζονται τέσσερις – πέντε φορές την εβδομάδα, επί 45 λεπτά τη φορά, με ρυθμό που τις έκανε να ιδρώνουν και να λαχανιάζουν.
Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, στο τέλος των 16 εβδομάδων η αεροβική τους κατάσταση είχε βελτιωθεί αισθητά, η εφίδρωσή τους το ίδιο αλλά εμφανιζόταν πιο νωρίς και ήταν πιο έντονη, ενώ οι εξάψεις τους είχαν μειωθεί κατά σχεδόν 60% και ήταν πολύ πιο ήπιες από ό,τι κατά την έναρξη της μελέτης.
Αντιθέτως, οι επτά εθελόντριες που δεν είχαν γυμναστεί εξακολουθούσαν να βρίσκονται στην ίδια κατάσταση που είχαν κατά την έναρξη της μελέτης.
Τα ευρήματα αυτά «υποδηλώνουν ισχυρά ότι οι βελτιώσεις στη φυσική κατάσταση μέσω ενός προγράμματος συστηματικής γυμναστικής μπορεί να ελαττώσουν σημαντικά τις εξάψεις» δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ελεν Τζόουνς, καθηγήτρια Επιστήμης της Ασκήσεως στο πανεπιστήμιο.
Ωστόσο, «για να αποκομίσει αυτά τα οφέλη μια γυναίκα θα πρέπει να γυμνάζεται επί αρκετή ώρα και αρκετά έντονα» πρόσθεσε. «Ενας περίπατος με αργό βήμα για 30 λεπτά, μία φορά την εβδομάδα, είναι απίθανο να έχει αληθινό αντίκτυπο».
