Ως είθισται σε κάθε επιτυχία σε Ολυμπιακούς Αγώνες, που δεν είναι πια και δεκάδες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί έστειλαν τα συγχαρητήριά τους στην Αννα Κορακάκη που ανέβηκε προχθές και στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Εγώ ξεχώρισα δύο από τους αρχηγούς, οι οποίοι –πώς να το πω; –επέλεξαν μια πιο λυρική προσέγγιση σε αυτό που κάποτε λέγαμε συγχαρητήριο τηλεγράφημα.
«Εμπνευση για τη νέα γενιά»
Ο πρώτος σε ένα μακροσκελές ποστ 321 λέξεων, στο οποίο προσπάθησε να εκφραστεί, όπως ο ίδιος το έθεσε, ως «ένας έλληνας πολίτης που παρακολούθησε τις προσπάθειές της με αγωνία μαζί με τα τρία του παιδιά».
Εντάξει, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν απέφυγε κάποιες στερεοτυπικές δηλώσεις μέσα σε αυτό το κείμενο, αλλά σας παραθέτω την παράγραφο με το πιο προσωπικό ύφος.
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία»
Το καλύτερο όμως σας το άφησα για το τέλος. Ο επικεφαλής του Ποταμιού πήγε ένα βήμα παραπέρα τσιτάροντας Νίκο Καββαδία.
Ποστάρισε λοιπόν ο Σταύρος: «Αννα, μπράβο, μπράβο, μπράβο. Θα μου επιτρέψεις τον ενικό. Η νίκη σου, να ξέρεις, ήταν σπουδαία. Οχι μόνο για σένα και τους ανθρώπους σου αλλά και για τη χώρα. Μια κοινωνία που θέλει να πιστέψει πάλι στον εαυτό της και εσύ της δείχνεις τον δρόμο. Προσπάθεια χωρίς θόρυβο! Το μόνο που θα σου ζητούσα –και με συγχωρείς για το θάρρος –θα ήταν όταν περάσουν οι μέρες της χαράς και της ξεκούρασης, να διηγηθείς στους Ελληνες –σε όλους εμάς –τον παιδεμό σου όλες αυτές τις ώρες, όλα αυτά τα χρόνια. Να ακούσει και η πολιτεία και να διδαχθεί. Να καταλάβουν όλοι, και εμείς και η γενιά σου, ότι οι αληθινές κορφές δεν χαρίζονται, κατακτώνται. Χόρεψε, λοιπόν, πάνω στο φτερό του καρχαρία, που λέει και ο ποιητής μας, και όταν κατέβεις, πες μας».
