…και πώς να μην είναι; Ο,τι πιο απλό και όμορφο και εύπεπτο. Τι να παρακολουθήσεις στο Ρίο; Ξιφασκία; Ούτε ξέρεις ποιος κερδίζει τους πόντους, ούτε γιατί. Ακόμα και οι κριτές συνεχώς τρέχουν στα μόνιτορ για να επιβεβαιώσουν τις αποφάσεις τους. Να δεις ρεγκάτες; Ο ένας πάει δεξιά, ο άλλος αριστερά, κάποιος γυρίζει πίσω. Φουρτούνα στα μάτια μας. Ωραίες οι προσπάθειες στη γυμναστική, αλλά κι εκεί ο αθλητής είναι έρμαιο των κριτών. Στα βαριά αθλήματα, πυγμαχία, πάλη, τζούντο, τάε κβον ντο, πάλι τα σημεία δεν μπορείς να τα διακρίνεις αν δεν είσαι «του αθλήματος». Γι’ αυτό σου λέω: στίβος. Βγήκες πρώτος; Νίκησες, πήρες το μετάλλιό σου και αυτό ήταν. Απλά πράγματα.
