Ο Τζιμ Φελπς ήταν ο αρχηγός της επίλεκτης ομάδας που έκανε τα αδύνατα δυνατά στο διαχρονικό τηλεοπτικό σίριαλ «Επικίνδυνες αποστολές» πολύ πριν μεταφερθεί ως κινηματογραφικό σίκουελ στη μεγάλη οθόνη.

Ο Μάικλ Φέλπς, από την πλευρά του, κάνει τα δύσκολα να φαίνονται εύκολα και έχοντας φορέσει πλέον στον λαιμό του άλλα τρία χρυσά μετάλλια (ανεβάζοντας τον μυθικό αριθμό συνολικά στα 25 ολυμπιακά μετάλλια, εκ των οποίων τα 21 χρυσά!) απλά συνεχίζει να γεμίζει με πλατινένιες σελίδες Ιστορίας το προσωπικό του ολυμπιακό άλμπουμ.

Ενα απωθημένο είχε, την ήττα στα 200 μέτρα πεταλούδα από τον Λε Κλος στο Λονδίνο, και εδώ στο Ρίο δείχνει ότι είναι ανίκητος παίρνοντας θριαμβευτική ρεβάνς.

«Ελάτε, εδώ είμαι» φάνηκε να λέει στις κάμερες μετά τον τερματισμό στα 200 πεταλούδα (20ό χρυσό), όταν ανέβηκε πάνω σε ένα διαχωριστικό διαδρομής, κάθησε εκεί σαν βασιλιάς και απολάμβανε τον θρίαμβό του. Λίγο αργότερα έκανε τζακ ποτ κολυμπώντας τελευταίος στην ομάδα των 4×200 ελεύθερο (21ο χρυσό)!

Στο Ρίο και στους 4ους συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο κορυφαίος αθλητής όλων των εποχών στην ιστορία της διοργάνωσης όχι μόνο πήρε ήδη άλλα τρία χρυσά μετάλλια, αλλά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να τα καταφέρει να κερδίσει η ομάδα του στη σκυταλοδρομία 4×100 ελεύθερο, καλύπτοντας (ως δεύτερος) τη διαφορά που χρειαζόταν η ομάδα των ΗΠΑ για το χρυσό, όταν πέρυσι στο Παγκόσμιο χωρίς τον Φελπς –αλλά και άλλη σύνθεση –ήταν 11η, μένοντας ακόμα και εκτός τελικού!

«Κάθε μετάλλιο είναι ξεχωριστό και αυτό εδώ έχει πολύ μεγάλη συναισθηματική αξία» παραδέχτηκε λίγο μετά το πρώτο χρυσό και ενώ η κάμερα ύστερα από τη λήξη της σκυταλοδρομίας είχε εστιάσει στην εξέδρα και στην Ντέμπι Φελπς, τη μητέρα του μεγάλου σταρ, που μόνο η ίδια ξέρει πόσο κοντά στην καταστροφή έφτασε ο γιος της την περασμένη χρονιά. Οταν έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, ένιωθε ότι δεν είχε κανέναν να στηριχθεί και είχε σκεφτεί ακόμα και την αυτοκτονία (!),

όπως είχε δηλώσει σε αμερικανικό ΜΜΕ.

Ηταν ακριβώς λίγους μήνες αφότου είχε συλληφθεί να οδηγεί μεθυσμένος και τότε όλος ο κόσμος του είχε ανατραπεί. Τα μετάλλια, η λάμψη, η δόξα, οι φίλοι είχαν πάει πιο πέρα και ο Αμερικανός πάλευε με το «τέρας» μέσα του, όπως το είχε χαρακτηρίσει.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Δίπλα στη μητέρα του ήταν η αρραβωνιαστικιά του Νικόλ Τζόνσον κρατώντας στα χέρια της το μωρό τους, τον Μπούμερ, που είδε για πρώτη φορά από κοντά τον μπαμπά του να γράφει Ιστορία. Αυτά τα πρόσωπα είναι τα πιο σημαντικά χρυσά μετάλλια για τον Φελπς, είναι αυτά που τον έσωσαν από τη βαριά κατάθλιψη.

«Τεράστια δύναμη μου έδωσε η παρουσία τού γιου μου και μόνο που τον έχω νιώθω απίστευτα. Το να είμαι μέλος αυτής της ομάδας εδώ στο Ρίο έμοιαζε με θαύμα και απλά καταφέραμε να νικήσουμε ως ομάδα» τόνισε ο κορυφαίος ολυμπιονίκης όλων των εποχών μετά τη νίκη των ΗΠΑ στα 4×100, ενώ μετά τον θρίαμβό του στα 200 μέτρα πεταλούδα έδωσε ένα σκαστό φιλί στον γιο του, ο οποίος δεν καταλάβαινε ότι αποτελεί μέρος της Ιστορίας!

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ. Ο Φελπς στο Ρίο χαίρεται ίσως για πρώτη φορά τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς. Για πρώτη φορά πήρε μέρος και σε τελετή έναρξης και φυσικά δεν θα μπορούσε να μην κρατήσει τη σημαία! Το χάρηκε ιδιαίτερα και έκανε σαν μικρό παιδί.

Πλέον δεν χρειάζεται και να τιγκάρει στη χοληστερίνη με την ημερήσια διατροφή των 10.000-12.000 θερμίδων, που περιλάμβανε οκτώ αβγά ημερησίως (πάνω από τα μισά τηγανητά με μπέικον), τις τέσσερις τηγανίτες με σοκολάτα, το ένα κιλό ζυμαρικά (συνήθως τα μισά ήταν καρμπονάρα με όλα τα συναφή), άφθονο γάλα με πλήρη λιπαρά, παγωτά και διάφορα άλλα.

Απλά θυμίζει κανονικό άνθρωπο.

Τέλος οι «υπερωρίες»

Ο Φελπς εδώ στο Ρίο δεν ζει πλέον σαν ρομπότ με το να ξυπνάει και να κοιμάται σχεδόν στο κολυμβητήριο. Γιατί αυτό έκανε στο παρελθόν, στην Αθήνα (2004), στο Πεκίνο (2008) κυρίως και στο Λονδίνο (2012), όπου αγωνιζόταν με υπεράνθρωπους ρυθμούς συμμετέχοντας ακόμα και σε 17-20 κούρσες μαζί με τα προκριματικά! Τώρα στο Ρίο όλα έχουν αλλάξει γι’ αυτόν.