Το τραγικό ναυτικό δυστύχημα με το ταχύπλοο που εμβόλισε το τουριστικό επιβατικό σκάφος στην Αίγινα –σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία –και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάθε καλοκαίρι στις θάλασσές μας σημειώνονται ατυχήματα, άλλα πιο σοβαρά και άλλα λιγότερο, στα οποία εμπλέκονται ταχύπλοα σκάφη. Οπως επισημαίνουν στα «ΝΕΑ» άνθρωποι με εμπειρία από τον χώρο της εκπαίδευσης χειριστών ταχύπλοων, στις περισσότερες περιπτώσεις η απροσεξία και η έλλειψη ναυτικής αγωγής από πλευράς των χειριστών είναι οι βασικές αιτίες που οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα.
«Κάθε χρόνο έχουμε ατυχήματα ή δυστυχήματα στις θάλασσες. Αλλοι χειριστές οδηγούν τα σκάφη μεθυσμένοι. Αλλοι δεν τηρούν τους κανόνες και τις αποστάσεις ασφαλείας από τις ακτές. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ναυτικά ατυχήματα με ταχύπλοα οφείλονται καθαρά σε απροσεξία και σε έλλειψη ναυτικής αγωγής» επισημαίνει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο εκπαιδευτής χειριστών ταχύπλοων σκαφών, κυβερνήτης και μέλος του ΔΣ του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτών Χειριστών Ταχύπλοων Ξενοφώντας Σιδέρης.
Τα τραγικά περιστατικά με ταχύπλοα που έχουν συμβεί κοντά στις ακτές τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά του. Τον Αύγουστο του 2012 ένας 47χρονος αστυνομικός είχε βρει τραγικό θάνατο όταν την ώρα που κολυμπούσε πέρασε από πάνω του ταχύπλοο. Ο 25χρονος χειριστής του ταχύπλοου και υποπλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού, όπως αποδείχθηκε –από το αλκοτέστ στο οποίο τον υπέβαλαν οι λιμενικοί –οδηγούσε μεθυσμένος. Ο άτυχος άνδρας κολυμπούσε σε απόσταση περίπου 60 μέτρων από την ακτή.
Ατυχήματα είχαμε και φέτος. Τον Ιούνιο δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά και μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο Ηρακλείου όταν το τζετ σκι στο οποίο επέβαιναν στην περιοχή της Σταλίδας συγκρούστηκε με τουριστικό σκάφος στο οποίο βρίσκονταν 90 άτομα. Δύο χρόνια νωρίτερα, στις 7 Αυγούστου του 2014 ένας ιταλός τουρίστας στους Παξούς υπέστη μερικό ακρωτηριασμό στο χέρι του καθώς κολυμπούσε όταν τον χτύπησε μικρό ταχύπλοο.
«Κάθε κυβερνήτης σκάφους πρέπει να είναι στη θάλασσα προσεκτικός και να τηρεί τους κανόνες αποφυγής σύγκρουσης. Οπως δηλαδή συμβαίνει και με τον ΚΟΚ στους δρόμους» τονίζει με νόημα ο Ξενοφώντας Σιδέρης που έχει εμπειρία πολλών ετών στον χώρο καθώς διατηρεί σχολή χειριστών ταχύπλοων εδώ και 22 χρόνια. Οπως προσθέτει, ειδικά σε περιοχές όπου υπάρχει αυξημένη κίνηση σκαφών, όπως στον δίαυλο Πέρδικας – Μονής όπου συνέβη το τραγικό δυστύχημα, τόσο οι χειριστές ταχύπλοων σκαφών αναψυχής όσο και οι χειριστές επαγγελματικών ή τουριστικών σκαφών πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα. «Πάντα λέμε στους υποψήφιους χειριστές που εκπαιδεύονται στη σχολή μας πως κάθε ταξίδι στη θάλασσα είναι μια περιπέτεια αλλά και διαφορετικό. Γι’ αυτό πρέπει να είναι διαρκώς σε εγρήγορση. Ακόμα κι αν πρόκειται για ταξίδι ρουτίνας».
ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ. Δύο βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρούν οι χειριστές ταχύπλοων λέει ο Σιδέρης –και οι οποίοι αρκετές φορές δεν τηρούνται –είναι αυτοί που αφορούν την απόσταση ασφαλείας από την ακτή. Ο χειριστής ταχύπλοου είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε απόσταση 200 μέτρων από το σύνηθες σημείο όπου μπορεί να φθάσει ο τελευταίος κολυμβητής. Και σε αυτήν την απόσταση δεν πρέπει να κινείται με ταχύτητα πάνω από πέντε κόμβους.
Ανθρωποι που γνωρίζουν την περιοχή της Πέρδικας τονίζουν πως τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο –και ειδικά την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου –η κίνηση σκαφών μπροστά από το ψαροχώρι και την παραλία είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Ιστιοπλοϊκά, ταχύπλοα και ψαρόβαρκες κινούνται στην περιοχή και δένουν στο λιμανάκι. Μικρά επιβατηγά εκτελούν δρομολόγια (διάρκειας περίπου 10-15 λεπτών) προς το νησάκι Μονή που απέχει λιγότερο από ένα μίλι από την Πέρδικα. Επίσης συχνά βλέπει κανείς τζετ σκι να κινούνται με μεγάλη ταχύτητα στον ίδιο δίαυλο. Κι όλα αυτά σε μικρή απόσταση από την παραλία όπου κάνουν μπάνιο δεκάδες πολίτες.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα βελτίωσης στον τομέα της εκπαίδευσης των χειριστών ταχύπλοων. Μέχρι το 2012 δεν ήταν υποχρεωτικό για έναν υποψήφιο χειριστή να έχει κάνει μαθήματα προτού δώσει εξετάσεις για να αποκτήσει το δίπλωμα χειριστή. Μπορούσε μάλιστα κάποιος να δώσει εξετάσεις με το δικό του σκάφος. «Μάλιστα ως Ενωση Εκπαιδευτών επισημαίναμε αυτό το παράδοξο» αναφέρει ο Σιδέρης. Τελικά αυτό άλλαξε το 2012 και απαιτούνται 9 ώρες υποχρεωτικών μαθημάτων. Οπως συμπληρώνει όμως ο εκπαιδευτής χρειάζεται να γίνουν κι άλλα βήματα. «Για παράδειγμα, σήμερα αυτό που ισχύει είναι πως για να οδηγήσει κανείς ένα φουσκωτό με μηχανή μέχρι και 15 ίππους ή βάρκα με μηχανή κάτω από 30 ίππους δεν χρειάζεται δίπλωμα χειριστή. Ομως κι ένα τέτοιο σκάφος μπορεί να σκοτώσει. Ως Ενωση έχουμε ζητήσει να αλλάξει αυτό. Πού ξέρει ένας νέος που οδηγεί ένα τέτοιου τύπου φουσκωτό τι απόσταση πρέπει να κρατάει από την παραλία αν δεν το έχει μάθει και δεν το έχει διαβάσει πουθενά; Σ’ αυτούς που οδηγούν τέτοια σκάφη θα πρέπει να δίνεται αν όχι δίπλωμα, μια σεμιναριακή εκπαίδευση».
