Από τη μια είναι η Ανγκελα Μέρκελ, που συχνά ο ελληνικός αντιμνημονιακός εξαιρετισμός, δεξιός κι αριστερός, έχει εικονογραφήσει ως ναζίστρια. Από την άλλη είναι ένας έλληνας επίσκοπος, ο μητροπολίτης Χίου Μάρκος, που πιθανόν να ένιωσε περήφανος όταν υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φοβέριζαν τους Ευρωπαίους ότι θα τους βομβαρδίσουν με τζιχαντιστές.
Η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ ξέρει ότι οι επιλογές της έχουν πολιτικό κόστος. Ωστόσο προχθές, μιλώντας στο κρατίδιο Μεκλεμβούργου – Δυτικής Πομερανίας, δεν το υπολόγισε. Οι τζιχαντικές τρομοκρατικές επιθέσεις κατά της χώρας και της Δύσης γενικότερα δεν σχετίζονται με τους πρόσφυγες είπε. Εμφανώς, οι αρχές της καγκελαρίου προηγούνται των δημοσκοπήσεων.
Ο μητροπολίτης Μάρκος δεν είναι πολιτικός –αλλά πληρώνεται από την Πολιτεία αφού είναι δημόσιος υπάλληλος. Θαύμαζε τον Χριστόδουλο ο οποίος διεκδίκησε μια εθνική θρησκευτική ταυτότητα, θαυμάστηκε από εθνικιστικούς κύκλους για τα κηρύγματά του και, τις προάλλες, αποκάλεσε λαθρομετανάστες συλλήβδην όσους μπαίνουν παράνομα στην Ελλάδα, υπαγορεύοντας στο ποίμνιό του μια εθνική γραμμή ξενοφοβίας.
Ο μητροπολίτης Μάρκος είναι πολύ κοντά στην πάνω Πλατεία Συντάγματος το καλοκαίρι του 2011 –στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων. Συμμερίζεται τον αντιμνημονιακό αγώνα, όπως ο Χριστόδουλος πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι απειλούν την ιδιοπροσωπία μας, ότι «θέλουν να μας κάνουν κιμά».
Από την άλλη, η καγκελάριος Μέρκελ, φορέας μιας προτεσταντικής ιδιοπροσωπίας που υπεραμύνεται του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού, πολύ νωρίς, από το 2010, έχει αμφισβητήσει την «πολυπολιτισμικότητα» ως μοντέλο υποδοχής των ξένων. Από τότε έλεγε ότι για την Ευρώπη προέχουν οι κανόνες που απορρέουν από την ιδιότητα του πολίτη. Οτι οι διακριτές ταυτότητες των μουσουλμάνων προσφύγων είναι ελεύθερες στο ευρύτερο πλαίσιο της δημοκρατίας, των οικουμενικών αξιών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Στην Ελλάδα πολλοί εναντιώνονται στον μητροπολίτη Μάρκο. Πολλοί απ’ αυτούς εναντιώνονται και στην καγκελάριο Μέρκελ. Αλλοτε συγκρούονται κι άλλοτε συναντιούνται διαφορετικών προσήμων αυταρχισμοί, όλοι στηρίζονται σε εξαπλουστεύσεις και συνθήματα που αντιστρατεύονται την οικουμενική ταυτότητα, τις ανθρώπινες αξίες και τους δημοκρατικούς κανόνες.
