Το λογισμικό της Singular –που εν τέλει δεν είναι δικό της, όπως αποκαλύφθηκε στην πορεία, αλλά η σύμβαση προβλέπει υπεργολαβία, με ενημερώνουν κυβερνητικοί κύκλοι –με το οποίο θα πραγματοποιηθεί η πλειοδοτική διαδικασία, εγκαταστάθηκε στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και πλέον εκεί στη Φραγκούδη 11 και Αλεξάνδρου Πάντου αλλά και στο Μαξίμου μετρούν αντιστρόφως για τις περιβόητες τέσσερις άδειες. Θα επιχειρήσω να μάθω πώς πήγαν οι χθεσινές πρόβες εφαρμογής του αρμόδιου προσωπικού και θα επανέλθω οσονούπω.

…και η μπακαλική της διαφημιστικής πίτας

Με αφορμή τη διαδικασία αδειοδότησης επιχειρώ refresh μνήμης: η κυβέρνηση διά του αρμόδιου υπουργού –και με προφορική επικύρωση του Πρωθυπουργού σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη –(επιμένει να) υποστηρίζει ότι τέσσερις άδειες σηκώνει η τηλεοπτική αγορά (και με τη βούλα του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας) δεδομένου ότι η διαφημιστική πίτα (για την τηλεόραση) εκτιμάται –πάντα κατά την κυβέρνηση –σε περίπου 200 εκατ. ευρώ.

Τα βάζω κάτω με χαρτί και μολύβι –πώς το λένε, μπακαλίστικα –και δεν μου βγαίνουν. Εξηγώ. Ο νόμος Παππά (4339) για τις τηλεοπτικές άδειες περιγράφει –με δημιουργική ασάφεια (άρθρο 2 παρ. 4) –τις κατηγορίες τηλεοπτικών αδειών «εθνικής ή περιφερειακής εμβέλειας προγράμματος (ενημερωτικού ή μη ενημερωτικού), είδος περιεχομένου σε περίπτωση ενημερωτικού προγράμματος (γενικού ή θεματικού περιεχομένου), είδος στόχευσης (γενικής ή ειδικής) σε περίπτωση μη ενημερωτικού προγράμματος και είδος θεματικού περιεχομένου σε περίπτωση προγράμματος ειδικής στόχευσης».

Στο ίδιο πνεύμα (της δημιουργικής ασάφειας) περιγράφονται (στο άρθρο 4 παρ. 1) τρεις κατηγορίες καναλιών εθνικής εμβέλειας (παρόχου περιεχομένου ενημερωτικού προγράμματος γενικού περιεχομένου, ενημερωτικού προγράμματος θεματικού περιεχομένου, μη ενημερωτικού προγράμματος).

Αν δεχθούμε το επιχείρημα περί τεσσάρων καναλιών που εκφράζεται από πολλά κυβερνητικά χείλη –σαν καραμέλα ένα πράγμα –με τη λογική ότι αναλογούν 50 εκατ. ευρώ διαφημιστικής δαπάνης σε καθένα ώστε να είναι όλα βιώσιμα και να μην έχουν στο εξής τραπεζικές εξαρτήσεις, τότε συνάγεται το συμπέρασμα ότι κάθε σκέψη για τηλεοπτική άδεια εκ των άλλων κατηγοριών είναι θνησιγενής.

Επομένως, πώς θα ενεργοποιηθούν διαγωνιστικές διαδικασίες για τις υπόλοιπες κατηγορίες αδειών από τη στιγμή που τα μερίδια από την εν λόγω διαφημιστική πίτα θα μικραίνουν και επομένως «τα κουκιά δεν θα βγαίνουν»;

Αν πάλι σύμφωνα με τον νόμο δοθούν και άλλες τηλεοπτικές άδειες, τότε –με υποθετικό ανώτατο πλαφόν τις τέσσερις ανά κατηγορία –θα μιλάμε για (τουλάχιστον) 16 κανάλια εθνικής εμβέλειας, έναντι των σημερινών επτά. Και πάλι, γιατί η κυβέρνηση εμφανίζεται εμμονική με τα τέσσερα κανάλια; Μα ανακόλουθη και σε αυτό το σχέδιό της; Παρεμπιπτόντως θα (συν)αποφασίσουν –επιτέλους –για την ταλαίπωρη Ανεξάρτητη Αρχή που ακούει στον τίτλο «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης»;

Τελευταία Νέα