Για μια χώρα που η πολιτική της μονοπωλείται από το κράτος, η Ρωσία έχει παραγάγει πολλές ειδήσεις τις τελευταίες εβδομάδες. Είναι το είδος των ειδήσεων που παράγουν τα αυταρχικά καθεστώτα: παραιτήσεις και διορισμοί, ένα ανακάτεμα σκοτεινών ανθρώπων, μερικοί από τους οποίους κατηγορούνται για απάτες και φυλακίζονται. Η πιο εντυπωσιακή από αυτές τις εξελίξεις ήταν χωρίς αμφιβολία η απομάκρυνση του Σεργκέι Ιβανόφ, του πιστού μέχρι σήμερα προσωπάρχη του Βλαντίμιρ Πούτιν και η αντικατάστασή του από τον Αντον Βάινο, έναν νέο και ελάχιστα γνωστό γραφειοκράτη που ώς τώρα ήταν αναπληρωτής προσωπάρχης.

Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά; Ο ρωσικός Τύπος δημοσιεύει τις τελευταίες ημέρες αναλύσεις επί αναλύσεων. Ισως ο Πούτιν να βαρέθηκε την παλιά φρουρά. Ισως να θέλει να αντικαταστήσει τους παλιούς του φίλους με ανθρώπους που του χρωστούν τα πάντα. Ισως πάλι να θέλει να αυξήσει την καταστολή ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου ή των προεδρικών εκλογών του 2018. Εκτός αν ετοιμάζεται για πόλεμο στην Ουκρανία ή κάπου αλλού.

Ολες οι ερμηνείες είναι πιθανές. Παρότι οι περισσότεροι Ρώσοι δεν είχαν ποτέ μέχρι σήμερα ακούσει το όνομα του 44χρονου Βάινο, η επιλογή του δεν αποτελεί έκπληξη. Τα τελευταία χρόνια ήταν στενός συνεργάτης του Πούτιν. Και όπως οι περισσότεροι από αυτούς που διοικούν τη Ρωσία, έχει αφήσει λίγα ίχνη στη δημόσια σφαίρα –με εξαίρεση μερικά άρθρα και τουλάχιστον ένα βιβλίο. Τα οποία είναι ελαφρώς ανησυχητικά.

Το 2012, γράφει η ρωσοαμερικανίδα δημοσιογράφος Μάσα Γκέσεν στο περιοδικό «Νιου Γιόρκερ», ο Βάινο έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Η κεφαλαιοποίηση του μέλλοντος». Και τις τελευταίες ημέρες, εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες Ρώσοι προσπαθούν να βγάλουν νόημα από τις 29 σελίδες του. Δεν είναι εύκολο. Ο συγγραφέας προτείνει έναν νέο όρο για τον χωροχρόνο: «πρωτόκολλο». Κατά σύμπτωση, η πρώτη του δουλειά στην κυβέρνηση Πούτιν ήταν στην υπηρεσία Πρωτοκόλλου. Το άρθρο περιλαμβάνει επίσης μια πυκνή περιγραφή μιας συσκευής την οποία φέρεται να έχει επινοήσει ο Βάινο και την έχει ονομάσει Νοοσκόπιο. Η συσκευή αποτελείται από ένα δίκτυο σαρωτών του διαστήματος που «διαβάζει» τον χώρο και τον χρόνο, αρχίζοντας από τραπεζικές κάρτες της τελευταίας γενιάς και τελειώνοντας με έξυπνη σκόνη.

Ο Βάινο έχει γράψει επίσης ένα βιβλίο με τίτλο «Η εικόνα της νίκης», που ξεκινά με μια φράση του Πούτιν («Το κλειδί είναι να κερδίσεις την εμπιστοσύνη») και αποτελεί στην πραγματικότητα μια συνταγή για παγκόσμια κυριαρχία. Μέσα σε λιγότερες από 140 σελίδες, το βιβλίο αυτό καλύπτει όλη την ιστορία του ανθρώπινου είδους. Η βασική του ιδέα όμως –αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο –είναι ο ολοκληρωτικός θρίαμβος με τη βοήθεια τακτικών από το σάμπο, τη σοβιετική πολεμική τέχνη.

Να πώς αναλύει το βιβλίο τη μάχη του Ρωσικού Στρατού κατά του Ναπολέοντα, το 1812: «Αν βρίσκεσαι στο σημείο Α και πρέπει να πλήξεις το σημείο Β, τότε είσαι αναγκασμένος να διατρέξεις μια μεγάλη τροχιά, από το Α στο Β μέσω του Μηδενός. Αν όμως τοποθετηθείς στο Σημείο Μηδέν, το πλήγμα σου θα είναι βραχύ και ανελέητο».

Το σάμπο τυχαίνει να είναι το αγαπημένο άθλημα του Πούτιν πριν το ρίξει στο τζούντο. Η αρχή του σάμπο που φαίνεται να προτιμά ο Βάινο είναι να κτυπάς όταν ο αντίπαλος δεν το περιμένει.