Ο Μπομπ Μάρλεϊ του στίβου

Η μεταθανάτια συλλογή του «Legend» πούλησε πάνω από 12.000.000 αντίτυπα δημιουργώντας ένα ανεπανάληπτο ρεκόρ πωλήσεων στην ιστορία της ρέγκε.

Οπως ήταν και ο τίτλος της συλλογής, ο Τζαμαϊκανός Μπομπ Μάρλεϊ ήταν ένας θρύλος της ρέγκε και φυσικά της πατρίδας του που την έκανε γνωστή σε όλο τον κόσμο, με τα τραγούδια του να αποτελούν σήμα κατατεθέν σε δεκάδες χώρες του κόσμου και να χορεύονται με το ίδιο κέφι μέχρι σήμερα.

Ο Μπομπ Μάρλεϊ του στίβου είναι ο Γιουσέιν Μπολτ, ο οποίος από το περασμένο Σάββατο είναι κι αυτός ένας θρύλος και μάλιστα εν ζωή. Αποχωρεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες με το μυθικό ρεκόρ των εννέα χρυσών μεταλλίων σε ισάριθμους τελικούς και τα περίφημα three-peat (ή triple-triple) με χρυσά μετάλλια στα 100, 200 και 4×100 μέτρα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου (2008), του Λονδίνου (2012) και του Ρίο (2016).

Στην τελευταία του κούρσα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στη σκυταλοδρομία, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ φάνηκαν ανταγωνιστικές ώσπου πήρε τη σκυτάλη η Αστραπή – Μπολτ, το θαύμα της φύσης. Κοίταξε λίγο δεξιά και αριστερά του και μετά εξαφανίστηκε αφήνοντας μόνο τη σκόνη του στους αντιπάλους του, όπως έκανε στα καρτούν των Looney Toons το περίφημο πουλί Μπιπ – Μπιπ (Road Runner) στο άτυχο κογιότ κάθε φορά που το πλησίαζε.

Ο Μπολτ πανηγύρισε μαζί με την Κατερίνα Στεφανίδη τον τελευταίο θρίαμβο δείχνοντας πόσο γήινος είναι ως άνθρωπος (εξωγήινος είναι μόνο στις κούρσες του…). Αυτή είναι και η κληρονομιά που αφήνει στο άθλημα, το οποίο τον έκανε πιο προσιτό, πιο φιλικό και πιο ανθρώπινο προς τον κόσμο.

Τα χρόνια που πρωταγωνιστεί ο Μπολτ, δεν υπήρξαν «ξύλινες δηλώσεις», στερεότυποι πανηγυρισμοί, ούτε πολεμικές φιγούρες όταν η κάμερα εστίαζε πάνω του λίγο πριν από την εκκίνηση.

Είναι ο αθλητής που έδωσε κέφι στον στίβο, έδωσε χρώμα, έβαλε τη δική του ρέγκε μουσική στα έτσι και αλλιώς συναρπαστικά σπριντ.

Το σόου με τον κόσμο στο γήπεδο μετά τον τερματισμό του δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του αθλήματος και αποτελεί έναν επιπλέον λόγο για τον οποίον όπου αγωνίζεται (με εξαίρεση μόνο στο Ρίο καθώς οι Βραζιλιάνοι δεν έχουν αθλητική κουλτούρα στον κλασικό αθλητισμό) στις εξέδρες δεν πέφτει καρφίτσα.

Αλλά και στις συνεντεύξεις Τύπου μιλάμε για ένα «περιβόλι» που πειράζει φίλους και αντιπάλους πάντα κόσμια και με χιούμορ ενώ αντιδρά ανάλογα με ατάκες και γκριμάτσες σε κάθε ερώτηση, δείχνοντας ότι ζει αυτό που κάνει.

Μετά τον τερματισμό του στα 200 μέτρα, έπεσε στο έδαφος και φίλησε τη γραμμή του τερματισμού με το νούμερο 6, ακριβώς όσα χρυσά μετάλλια είχε μόλις συμπληρώσει στα ατομικά αγωνίσματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΣΤΑΡ. Το φαινόμενο Μπολτ πέρα από τα απίστευτα αθλητικά του προσόντα έχει να κάνει με το πώς χαλαρώνει, γελάει, ουσιαστικά παίζει με τον φακό μόλις λίγα δευτερόλεπτα πριν από τις κρίσιμες κούρσες του και όταν έρθει η στιγμή είναι αχτύπητος και 110% συγκεντρωμένος στον στόχο.

«Εχω ανάμεικτα συναισθήματα τώρα» ήταν η πρώτη του ατάκα μετά το φινάλε. Και πρόσθεσε: «Νιώθω πάντως και ανακούφιση γιατί η αποστολή εξετελέσθη. Είχα όλη αυτή την πίεση με τα χρόνια αλλά ήταν όμορφα. Είναι βέβαιο ότι θα μου λείψει το άθλημα, αλλά και οι Ολυμπιακοί Αγώνες γιατί είναι η μεγαλύτερη σκηνή.