Με έξι μετάλλια θα αναχωρήσει από το Ρίο η ελληνική αποστολή. Μια ιδιαίτερα ικανοποιητική συγκομιδή αν αναλογιστεί κανείς τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν πλέον τα τελευταία χρόνια και στον ελληνικό αθλητισμό.

Και όμως η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει δέκα μετάλλια και δεν αναφερόμαστε στις μεγάλες χαμένες ευκαιρίες των Κατερίνας Νικολαΐου και Σοφία Ασουμανάκη στην κωπηλασία, της εθνικής ομάδας πόλο, της Βάσω Βουγιούκα στην ξιφασκία ή του Βύρωνα Κοκκαλάνη στην ιστιοπλοΐα.

Μιλάμε για εξασφαλισμένα μετάλλια που πήραν Ελληνες της Διασποράς που για τον έναν ή τον άλλο λόγο αγωνίζονται με άλλες χώρες.

Ο παράδεισος της Ελεν Λουίζ Μαρούλις είναι ο Κάλαμος, ένα νησάκι ανατολικά της Λευκάδας από όπου κατάγεται. Πριν από δύο χρόνια είχε πάει εκεί για να δείξει στη γιαγιά της το χάλκινο μετάλλιο που είχε πάρει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ουζμπεκιστάν.

Στο Ρίο έγραψε ιστορία κατακτώντας το χρυσό στα 53 κιλά ελευθέρας πάλης αποκαθηλώνοντας τη μορφή του αθλήματος και τρεις φορές μεταλλιούχο σε Ολυμπιακούς Σαόρι Γιοσίντα.

Θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να παίξει τελικό με την καλή της φίλη Μαρία Πρεβολαράκη η οποία την ξενάγησε το 2014 στα αξιοθέατα της Ελλάδας (με αποκορύφωμα την Ακρόπολη) ενώ παλαιότερα είχε τρελαθεί με το πέταγμα των λουλουδιών στα μπουζούκια.

Η κόρη του Γιάννη και της Πάολα Μαρούλη αποτελούσε το μεγάλο στοίχημα του τέως προέδρου της ομοσπονδίας πάλης Κώστα Θάνου, αλλά η ελληνοποίησή της είχε κολλήσει στη γραφειοκρατία και φυσικά οι Αμερικανοί δεν αφήνουν πλέον τέτοιο χρυσωρυχείο.

Ο κωπηλάτης Κωνσταντίνος Λουλούδης είχε κάνει σεφτέ στα μετάλλια από το Λονδίνο (χάλκινο) και στο Ρίο στέφθηκε χρυσός ολυμπιονίκης με την τετράκωπο της Βρετανίας. Θυμίζουμε ότι η καταγωγή του είναι από την Ανδρο, από την πλευρά του πατέρα του, ενώ η βρετανίδα μητέρα του εργάζεται στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ.

Tα δύο επόμενα μετάλλια (ασημένιο και χάλκινο) με ελληνικές ρίζες ήρθαν από τον Αλεξάντερ Μασιάλας στο ξίφος ασκήσεων. Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο επηρεάστηκε από τον ελληνοαμερικανό πατέρα του Γκρεγκ (είχε αγωνιστεί με τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 και 1988) να ασχοληθεί με την ξιφασκία όπως και η αδελφή του Σαμπρίνα η οποία μάλιστα κατέκτησε το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στη Ναντζίνγκ το 2014.

ΜΙΑ ΝΤΟΥΖΙΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ. Ούτε λίγο ούτε πολύ πάντως στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο έλαβαν μέρος συνολικά 13 αθλητές και αθλήτριες που οι ρίζες τους είναι ελληνικές και που είτε γεννήθηκαν στο εξωτερικό είτε αναγκάστηκαν για διάφορους λόγους να φύγουν από την Ελλάδα. Κάποιοι μάλιστα έχουν διπλή υπηκοότητα όπως ο αθλητής του ύψους Δημήτρης Χονδροκούκης στο ύψος που έχει αγωνιστεί και ως Ελληνας σε μεγάλους αγώνες (μας έχει χαρίσει χρυσό σε παγκόσμιο πρωτάθλημα) και μετά την υπόθεση ντόπινγκ που είχε βρεθεί θετικός προτίμησε να αγωνίζεται στην Κύπρο από όπου ήταν η μητέρα του.

Εκτός από τους τρεις κατόχους μεταλλίων που αναφέραμε, είχαμε επίσης τον Γερμανό Σιδέρη Τασιάδη στο κάνοε/καγιάκ, την Ολλανδέζα Αφροδίτη Κυρανάκου στην ιστιοπλοΐα, τον Αυστραλό Θανάση Κοκκινάκη στο τένις, την Αυστραλέζα Λία Γιανίτσας στο πόλο, τις αυστριακές αδελφές Αλεξανδρή (Αννα-Μαρία και Ειρήνη) στο ντουέτο της συγχρονισμένης, τον Καναδό Ντόνα Βακάλις στο μοντέρνο πένταθλο, τον επίσης Καναδό Ζόζεφ Πολοσιφάκις στην ξιφασκία, τον Κύπριο Δημήτρη Χονδροκούκη στο ύψος και τον επίσης Κύπριο (αρραβωνιάστηκε εκεί με Κύπρια) Αντώνη Βαρτασίδη στην άρση βαρών.

Η γυμνάστρια

Η Αρτεμις Γκαβέζου – Κάστρο μέχρι το 2012 προπονούνταν στην πατρίδα της (γεννημένη στη Θεσσαλονίκη το 1994 από έλληνα πατέρα και ισπανίδα μητέρα). Ομως όταν έφυγε για σπουδές στην Ισπανία, συνέχισε εκεί τη ρυθμική γυμναστική την τελευταία τετραετία και οι κόποι της ευοδώθηκαν χθες με το ασημένιο μετάλλιο στο ανσάμπλ με την Εθνική Ισπανίας.