Σύμφωνα με στοιχεία εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που προκύπτουν από τη χρήση bytes, από 13 μέχρι και 15 Αυγούστου, γιορτάσαμε τη Μεγαλόχαρη στο facebook όπου η επισκεψιμότητα ήταν σε σχέση με πέρυσι αυξημένη κατά 60%. Αναμενόμενο αφού εκείνες τις ημέρες στους δρόμους, τις παραλίες, τα μπαρ, τις ταβέρνες οι μισοί περπατούσαν, κολυμπούσαν, έπιναν, έτρωγαν και άλλοι μισοί πόζαραν. Για να ποστάρουν, να επικοινωνήσουν, να επιβεβαιώσουν, να απαθανατίσουν στο ουτοπικό σύμπαν του κυβερνοχώρου μια αφελή ματαιοδοξία που μόνο εαυτούς μπορεί να βλάψει. Και σε καμία περίπτωση να επηρεάσει τα δημόσια έσοδα. Ακριβώς γιατί αναφέρεται σε μία Neverland, σε έναν εικονικό πλανήτη όπου όλοι είναι όμορφοι, έξυπνοι, χαρούμενοι, σκεπτόμενοι και περνάνε καλά. Σε αυτήν τη συνθήκη, η πρόθεση της κυβέρνησης να πατάξει τη φοροδιαφυγή διασταυρώνοντας στοιχεία μέσω social media θα μπορούσε να είναι ένα ωραιότατο νούμερο σε επιθεώρηση του Σεφερλή. Μέχρι εκεί όμως.

Μωρέ τι θα κρίνει ως άξιο φορολόγησης η υπάλληλος της Εφορίας, που πιθανότατα ξημεροβραδιάζεται και η ίδια στα social media είτε για να ζευγαρώσει είτε για να τσακώσει στα πράσα τον συμβίο της; Τα likes ή τα ηλιοβασιλέματα; Τις βεβαιότητες, τις εμπάθειες και τα μικροεγώ ή τα ντάκιουρι φράουλα; Ή μήπως τις πόζες κοκοβιού σε δανεικά φόντα; Δεν έχουμε πάρει χαμπάρι ότι εκεί μέσα οι περισσότεροι ζουν τις ζωές που δεν έζησαν –κάποιοι «πεθαίνουν» κιόλας για να διεγείρουν το συναίσθημα. …Αν ελπίζω ότι το σχέδιο «24 ώρες» δεν θα πραγματοποιηθεί δεν είναι γιατί φοβάμαι τον Μεγάλο Αδελφό αλλά γιατί όλο και περισσότερο πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση κυβερνά λες και παίζει Παλέρμο.