Σωσίβιο στα κινεζικά κεφάλαια φαίνεται ότι βρήκε η ΔΕΗ προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της επόμενης ημέρας, που συνεπάγεται το άνοιγμα της ελληνικής αγοράς στο ρεύμα.

Στο πλαίσιο αυτό ανακοίνωσε χθες ότι πρόκειται να υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τον κινεζικό κατασκευαστικό όμιλο CMEC για τη δημιουργία κοινοπρακτικού σχήματος, στο οποίο η μεν ΔΕΗ θα εισφέρει τη λιγνιτική μονάδα Μελίτη Ι στη Φλώρινα, οι δε Κινέζοι θα χρηματοδοτήσουν, σύμφωνα με τις πληροφορίες, κατά 100%, δηλαδή με 700 εκατ. ευρώ, την κατασκευή δεύτερης λιγνιτικής μονάδας, τη Μελίτη ΙΙ. Τόσο το ένα όσο και το άλλο εργοστάσιο θα τροφοδοτούνται με πρώτη ύλη από τα ιδιωτικά λιγνιτωρυχεία της περιοχής, σε πρώτη φάση της Αχλάδας στη Φλώρινα (Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας ΑΕ) και σε δεύτερη φάση από εκείνο της γειτονικής Βεύης.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το μοντέλο προβλέπει ότι στο νέο σχήμα οι Κινέζοι θα έχουν πλειοψηφικό πακέτο, δηλαδή τουλάχιστον το 51%, και η ΔΕΗ μερίδιο κάτω του 49%, το ακριβές ποσοστό του οποίου θα προκύψει από την αποτίμηση της μονάδας που θα εισφέρει. Δεδομένου ότι οι Κινέζοι φέρεται ότι βάζουν και τα 700 εκατ. ευρώ που απαιτούνται για την κατασκευή της Μελίτης ΙΙ, το ποσοστό της ΔΕΗ στην κοινοπραξία θα μπορούσε να πέσει ακόμη και κάτω του 40%, ανάλογα πάντα και με την αξία της υφιστάμενης μονάδας της. Αν η ΔΕΗ περιοριστεί σε ρόλο «παθητικού μετόχου» στη νέα εταιρεία, δεν θα έχει δικαίωμα μάνατζμεντ ούτε βέτο στις αποφάσεις. Τρίτος εταίρος στο σχήμα θα είναι ο ιδιώτης ιδιοκτήτης του λιγνιτωρυχείου της Αχλάδας, που ήδη τροφοδοτεί με καύσιμο τη Μελίτη Ι.

Το μνημόνιο ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις, το οποίο θα υπογραφεί από τον πρόεδρο της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη και τον αναπληρωτή πρόεδρο της CMEC Φανγκ Γιανσούι μεταξύ 12 και 16 Σεπτεμβρίου, έρχεται σε συνέχεια συμφωνίας εμπιστευτικότητας που είχε συνάψει τον Ιούλιο στο Πεκίνο ο Παναγιωτάκης με τον επικεφαλής του κινεζικού ομίλου στο πλαίσιο της επίσκεψης Τσίπρα.

ΔΙΠΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ. Στόχος αυτής της επιθετικής κίνησης της ΔΕΗ είναι να ελέγξει η ίδια την υποχρεωτική από το Μνημόνιο μείωση σε 49% του μεριδίου της (σε παραγωγή και λιανική) μέχρι το 2019. Εν προκειμένω, το μερίδιό της στην παραγωγή ρεύματος από τη δραστηριοποίησή της στη νέα εταιρεία θα είναι τόσο όσο και το μειοψηφικό ποσοστό που θα κατέχει. Παράλληλα με τη συμφωνία αυτή η ΔΕΗ επιλύει –άγνωστο σε ποιον βαθμό –και το πρόβλημα της απελευθέρωσης της λιγνιτικής αγοράς, για το οποίο η χώρα και η Επιχείρηση απειλούνται με πρόστιμο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ. Τρία ερωτήματα ωστόσο ανακύπτουν. Το πρώτο είναι κατά πόσον αντέχει και νέα μονάδα η ελληνική αγορά, όταν η ζήτηση για ρεύμα βαίνει σταθερά μειουμένη λόγω κρίσης. Η κατανάλωση ρεύματος θα αυξηθεί μόνο εφόσον η χώρα περάσει σε φάση ανάπτυξης. Το δεύτερο αφορά την τιμή στην οποία θα πουλάει ρεύμα το ελληνοκινεζικό σχήμα. Εδώ και καιρό το φυσικό αέριο, βοηθούμενο και από τη βουτιά τιμών του πετρελαίου, ανταγωνίζεται επαξίως τον λιγνίτη ως φθηνότερο καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή. Προκειμένου ο λιγνίτης να γίνει ξανά ανταγωνιστικός, θα πρέπει οι Κινέζοι να μειώσουν σημαντικά το κόστος εξόρυξης. Εγχείρημα δύσκολο, πόσω μάλλον όταν ο λιγνίτης επιβαρύνεται και με το υψηλό κόστος διοξειδίου του άνθρακα, ενώ η ποιότητα των διαθέσιμων κοιτασμάτων στη χώρα δεν είναι και η καλύτερη. Το τρίτο ερώτημα αφορά τις ευρωπαϊκές Αρχές ανταγωνισμού και το κατά πόσον η κίνηση της ΔΕΗ έχει τη σύμφωνη γνώμη τους. Τα ερωτήματα αυτά θα πάρουν απάντηση μόνο όταν το μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές μετουσιωθεί σε οριστική συμφωνία.

Η απελευθέρωση της αγοράς

Η ΔΕΗ με το ντιλ φαίνεται να επιλύει – άγνωστο σε ποιον βαθμό – και το πρόβλημα της απελευθέρωσης της λιγνιτικής αγοράς, για το οποίο η χώρα και η Επιχείρηση απειλούνται με πρόστιμο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο