Οταν ο Ιαν ΜακΓιούαν είπε στον εκδότη του ότι στο νέο του βιβλίο «Nutshell» την αφήγηση αναλαμβάνει ένα έμβρυο μέσα από την κοιλιά της μητέρας του, η απάντηση που έλαβε ήταν ένα τυπικό «ωραίο» μαζί με ένα δύσπιστο βλέμμα. Ο βραβευμένος με Μπούκερ συγγραφέας προχωρώντας ένα βήμα τη δημιουργικά ανήσυχη σκέψη του επιλέγει ως αφηγητή της ιστορίας του ένα αγέννητο παιδί στον όγδοο μήνα της κυοφορίας. Η ιδέα προέκυψε μιλώντας με την έγκυο κόρη του, όταν ένιωθε την παρουσία του νέου μέλους της οικογένειάς του ισχυρή στο δωμάτιο. Τότε, κράτησε βιαστικά κάποιες σημειώσεις και ύστερα από σκέψη κατέληξε στη φράση που ανοίγει το κείμενό του: «Εδώ είμαι, λοιπόν, ανάποδα μέσα σε μια γυναίκα. Χέρια υπομονετικά σταυρωμένα, περιμένω, περιμένω και αναρωτιέμαι ποιος είμαι, γιατί είμαι εδώ μέσα».

Αυτός όμως ο απρόσμενος πρωταγωνιστής του βιβλίου που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες (στην Ελλάδα θα εκδοθεί το 2017 από τις Εκδόσεις Πατάκη), δεν επιπλέει απλώς στο αμνιακό υγρό, αλλά έχει εντυπωσιακές γνώσεις πολιτικής και γεωστρατηγικής. Γιατί όπως σημειώνει το ίδιο στο περίπου 200 σελίδων νέο βιβλίο: «Εχω τις πηγές μου, ακούω». Ακούει προσεκτικά το ραδιόφωνο που βάζει η μητέρα του μαζί με τα εκπαιδευτικά podcasts ή την ποίηση που του διαβάζει ο πατέρας του. «Είναι κάτι σαν κεντροαριστερό έμβρυο. Δεν ξέρω πού θα τοποθετούνταν μεταξύ του Τζέρεμι Κόρμπιν (ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας) και του Οουεν Σμιθ (ο διεκδικητής της ηγεσίας του ίδιου κόμματος), αλλά έχει ισχυρή αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης. Εκνευρίζεται εύκολα, δεν είναι όλες οι απόψεις του δικές μου» είπε ο βρετανός συγγραφέας σε εκδήλωση της εφημερίδας «Γκάρντιαν». Ως ανεξάρτητη προσωπικότητα, λοιπόν, το μωρό αντιδρά άσχημα στη φωνή του θείου του και όχι άδικα. Ο γοητευτικός άνδρας και η ερωμένη του που είναι η μητέρα του μωρού, σκοπεύουν να δολοφονήσουν τον πατέρα του –και να προσδώσουν στην ιστορία σκοτεινές αποχρώσεις, δάνειο από τον σαιξπηρικό «Αμλετ».

ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ. Ο 67χρονος δημιουργός πριν από αρκετούς μήνες είχε βρεθεί στο στόχαστρο των χρηστών του twitter έπειτα από σχόλιο που είχε κάνει κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Βασιλικό Ινστιτούτο, όπου φαινόταν σαν να αμφισβητούσε το δικαίωμα των διεμφυλικών ανθρώπων να επιλέγουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Στο 17ο κατά σειρά έργο του, πάντως, ενσωματώνει κάποιες πινελιές που αποσαφηνίζουν κατά κάποιο τρόπο το ζήτημα. «Το χέρι του εμβρύου ακουμπάει κάποια στιγμή το “γαριδάκι” του και συνειδητοποιεί ότι είναι κομμάτι του εαυτού του. Η πρώτη του αντίδραση είναι μια μεγάλη απογοήτευση αφού πιστεύει ότι η ανθρώπινη μορφή, το ανθρώπινο μυαλό είναι τόσο απέραντο και ποικιλόμορφο και απίθανο που είναι απογοητευτικό να υπάρχουν μόνο δύο φύλα. Οταν μαθαίνει ότι υπάρχουν πολλά, η πρώτη του αντίδραση είναι σίγουρα μια αιτία για να πανηγυρίσει» δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα. Από αυτό το δίλημμα μπροστά στα φύλα φαίνεται πως είχε περάσει και ο ίδιος αφού στην παιδική του ηλικία είχε εκφράσει στη μητέρα του την επιθυμία να ήταν κορίτσι. «Δεν νομίζω ότι ήθελα να αλλάξω φύλο τόσο πολύ. Εβλεπα τα αγόρια στην παιδική χαρά που ήθελαν να τσακώνονται μεταξύ τους και να παίζουν ποδόσφαιρο, ενώ τα κορίτσια κάθονταν σε ομάδες μιλώντας και ήθελα να είμαι μαζί τους» παραδέχτηκε στη συνέντευξη.

Τελευταία Νέα