«Ολοσέλιδη» εμφανίστηκε η Αριάν Λαμπέντ στη γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν», η οποία μάλιστα σχολιάζει την υπερβολή να τονίζονται κάθε φορά οι ελληνικές καταβολές της. «Γεννήθηκε στην Αθήνα καθώς οι γονείς της δίδασκαν στο γαλλικό σχολείο» διορθώνει τις λεπτομέρειες του βιογραφικού της η Λιμπέ. Και συνεχίζει: νομαδική φύση, η Αριάν Λαμπέντ ήταν 16 ετών όταν έδωσε εξετάσεις προσπαθώντας να μπει στο μπαλέτο της Οπερας του Παρισιού. Το όνειρο του μπαλέτου ματαιώθηκε και όταν οι γονείς της χωρίζουν, έρχεται σε ρήξη μαζί τους και ανακαλύπτει τα σύγχρονα βήματα της Πίνα Μπάους και της Μάγκι Μαρέν. «Κατάλαβα ότι μπορούμε να προσθέσουμε χιούμορ μέσα στον χορό και να χαλαρώσουμε την αυστηρότητα. Υπάρχουν άλλα πράγματα να εξερευνήσεις από την αναζήτηση του τέλειου και ικανού για χορό σώματος» δηλώνει η ίδια στη συνέντευξη.
ΣΤΟ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ. Η διαρκώς ανερχόμενη ηθοποιός και σύζυγος του έλληνα σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου –με τον οποίο διαμένουν στο Λονδίνο –πήρε τον πρώτο της ρόλο στον κινηματογράφο σε ηλικία 25 ετών, όταν δεν μιλούσε ακόμη τα ελληνικά και ονειρευόταν να παίξει στο θέατρο. Φέτος πετυχαίνει την πρώτη της συμμετοχή σε παραγωγή του Χόλιγουντ. Η Λαμπέντ, «την οποία δεν παρακολουθεί κανείς προπονητής ή ψυχαναλυτής», όπως σημειώνεται στο πορτρέτο του Λικ ντε Βελάν, εμφανίζεται με τον Μάικλ Φασμπέντερ στην κινηματογραφική εκδοχή του βίντεο γκέιμ «Assassin’s Creed» που σκηνοθετεί ο Τζάστιν Κουρζέλ. Μάλιστα δηλώνει περήφανη για τις σκηνές δράσης που γύρισε, τη μυϊκή δύναμη που κέρδισε και τους δικέφαλους μυς που προβάλλουν από το αμάνικο πουκάμισό της.
Στην οθόνη εμφανίζεται με γυμνή ειλικρίνεια, όπως απέδειξε και στο πρόσφατο «Lobster» του Λάνθιμου. Αμεση και φωτεινή, χωρίς να ενδιαφέρεται να κρύψει ψεγάδια της εμφάνισής της. «Δεν είμαι στο σινεμά για να δείχνω όμορφη και να δίνω μια τέλεια εικόνα. Αλλά απεχθάνομαι να παριστάνω και τη γυναίκα θύμα». Γι’ αυτό και βρήκε ενδιαφέρον το σενάριο των αδελφών Κουλέν και δέχτηκε να παίξει στην ταινία τους «Voir du pays» που βγαίνει αυτές τις ημέρες στις γαλλικές αίθουσες. Υποδύεται μια στρατιωτικό η οποία επιστρέφει από το Αφγανιστάν μέσω Κύπρου, όπου κάνει την ψυχολογική της αποσυμπίεση σε ένα ξενοδοχειακό θέρετρο. Πριν από την ταινία η Λαμπέντ ομολογεί ότι έβλεπε το περιβάλλον των χακί στολών με απέχθεια, εξαιτίας και της αριστερής αντιμιλιταριστικής ανατροφής που είχε πάρει από τους γονείς της. Μετά λοιπόν τα γυρίσματα της ταινίας και τη συναναστροφή της με τους στρατιώτες το βλέμμα της άλλαξε. Ωστόσο έχει αναπτύξει διφορούμενα συναισθήματα αγάπης – μίσους γι’ αυτόν τον περίκλειστο κόσμο. «Είναι ό,τι συμβαίνει με τον μοναστικό βίο που με αγχώνει αλλά και με έλκει» λέει η ηθοποιός που δεν έχει υποδυθεί στερεότυπους γυναικείους ρόλους, ούτε στο «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ – Τσαγκάρη ή στον «Αστακό». Παρ’ όλα αυτά, η μητρότητα είναι μακριά από τα κοινά σχέδια του ζεύγους Λαμπέντ – Λάνθιμου. «Σκεφτόμασταν πως η μεταξύ μας σχέση θα ήταν διαφορετική και δεν θα έμοιαζε με τη ζωή των άλλων. Με τον Γιώργο είμαστε σύμφωνοι ότι δεν θέλουμε παιδιά».
BREXIT ΚΑΙ ΤΣΙΠΡΑΣ. Και η Ελλάδα πόσο υπάρχει στη ζωή τής κατ’ επιλογήν Λονδρέζας; «Το Brexit με πλήγωσε. Φαντασιωνόμουν μια κοινωνική και πολιτισμική Ευρώπη, και τώρα η Αγγλία ψηφίζει κατά της μετανάστευσης». Δηλώνει η «Ελληνίδα στην καρδιά» η οποία κάθε φορά που επιστρέφει στη χώρα όπου γεννήθηκε νιώθει τη μετάγγιση της ενέργειάς της. Δυσπιστεί για τα «μέσα – έξω» του Βαρουφάκη και διαχωρίζει τον Τσίπρα, ο οποίος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα από τους αναρχικούς που «θέλουν να κάψουν τα πάντα». Και ως γαλλίδα πολίτης τονίζει ότι ψήφιζε πάντα λευκό μιλώντας για την «αηδία» των εκλογών.
