Ο κυβερνητικός εκβιασμός απέδωσε. Οποιος ήθελε οπωσδήποτε να πάρει άδεια έπρεπε να πληρώσει αδρά. Και μάλιστα για να συμμετάσχει σε μια αμφιλεγόμενη διαδικασία με αλλόκοτους όρους, η οποία τελεί υπό την αίρεση της κρίσης της Δικαιοσύνης. Το αποτέλεσμα ήταν να ανακοινωθούν αργά χθες τη νύχτα αστρονομικά ποσά που κατεβλήθησαν από ημετέρους και μη ως αντίτιμο συμμετοχής στο νέο τηλεοπτικό τοπίο. Ολα αυτά για τέσσερις μόνο άδειες, τη στιγμή που το τηλεοπτικό φάσμα υποστηρίζει εκατοντάδες κανάλια και ουδείς μπορεί να προκηρύξει δημοπρασία για τη διαδικτυακή τηλεόραση.
Η λίστα των πλειοδοτών αλλάζει τα δεδομένα του τηλεοπτικού τοπίου καθώς αποκλείονται σταθμοί με ιστορία, πρόγραμμα και εργαζομένους που, αν ισχύσουν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης, θα βρεθούν στον δρόμο σε ενενήντα ημέρες. Η αδειοδότηση συνιστά αναχρονισμό χωρίς προηγούμενο αλλά εκφράζει σαφώς και την εκδικητικότητα των νυν κυβερνώντων απέναντι στην ηλεκτρονική ενημέρωση, καθώς στήθηκε ένα προκρούστειο σκηνικό με μοναδικό στόχο την αποψίλωση του κλάδου.
Κάπως έτσι, η αλλόκοτη διαδικασία της τηλεοπτικής αδειοδότησης εισέρχεται στην επόμενη φάση. Αφενός – και δεν πρέπει να υποτιμηθεί αυτό – η κυβέρνηση δεν έχει πει τον τελευταίο λόγο αφού κρατάει το χαρτί του ελέγχου πόθεν έσχες. Αφετέρου, είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας που καλείται να αποφανθεί για τη νομιμότητα της αφαίρεσης από το ΕΣΡ των αρμοδιοτήτων που του ορίζει το Σύνταγμα.
Καθώς η κυβέρνηση επείγεται να ρίξει μαύρο σε αυτούς που αποκλείονται – ενώ δεν είναι γνωστό πότε θα αρχίσουν να εκπέμπουν οι νεοεισερχόμενοι – η νυχτερινή ώρα των ανακοινώσεων ταιριάζει στο πνεύμα και το κλίμα.
