Δύο συνεντεύξεις σε δέκα μέρες ορίζουν το παρελθόν και το μέλλον των κυβερνώντων – άρα συνεκδοχικά και της χώρας. Εχουν τοπωνύμιο προέλευσης τις Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο.
Η επίτροπος Μαριάνε Τίσεν εξήγησε την περασμένη εβδομάδα στα «ΝΕΑ» ότι δεν επιδέχονται αμφισβήτηση τα δημοσιονομικά στοιχεία που πιστοποίησε η ΕΛΣΤΑΤ για τον annus horribilis – το φρικτό έτος – 2009. Αρα οι κυβερνώντες καλό είναι να σταματήσουν να ξαναγράφουν την πρόσφατη Ιστορία. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ υποδεικνύει σήμερα, πάλι διά των «ΝΕΩΝ», ότι ο μόνος δρόμος είναι η πιστή εφαρμογή του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί. Αυτό σημαίνει ότι το πλεόνασμα θα παραμείνει στο 3,5% και το ΔΝΤ θα συνεχίσει να συμμετέχει. Ακόμη περισσότερο: καθώς το πρόγραμμα ολοκληρώνεται το 2018, θα πρέπει μετά να καλυφθεί η χρηματοδότηση της χώρας. Αρα από το 2017 πρέπει να ξεμυτίσουμε στις αγορές. Μεγαλεπήβολες επεμβάσεις στο χρέος που να αλλάζουν τις τρέχουσες δημοσιονομικές παραμέτρους δεν προβλέπονται. Συνεπώς, οι κυβερνώντες θα πρέπει να σταματήσουν να κάνουν φαντασιακές προβολές σε ένα μέλλον χωρίς λιτότητα και με ψαλιδισμένο χρέος. Μνημόνιο συμφώνησαν και ψήφισαν το 2015 – και Μνημόνιο θα εφαρμόσουν.
Η κυβέρνηση συμμορφώθηκε στις εκ Βρυξελλών υποδείξεις για την ΕΛΣΤΑΤ διά στόματος του «Ευρωπαίου» του οικονομικού επιτελείου Γιώργου Χουλιαράκη. Το ζήτημα αφορούσε το παρελθόν, άρα είναι πιο εύκολο. Αντίστοιχα μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό ότι θα συμμορφωθούν οι κυβερνώντες, έστω και με ζόρι, στο φύλλο δημοσιονομικής πορείας εκ Λουξεμβούργου για την περίοδο ώς το 2018. Μπορεί ο Πρωθυπουργός να ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον Ολάντ, τον Ρέντσι και τους άλλους αυτή την εβδομάδα για ωραίες κουβέντες με στόχο τη δημοσιονομική χαλάρωση. Πόσοι όμως από αυτούς θα είναι ακόμη στις καρέκλες τους όταν θα τελειώσει αυτός ο χειμώνας; Η Ευρώπη στην οποία προσγειώθηκε σαν μετεωρίτης στις αρχές του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να έχει σύντομη ημερομηνία λήξης. Αντιθέτως, οι ανειλημμένες δημοσιονομικές υποχρεώσεις θα συνεχίσουν να ισχύουν τα επόμενα δυόμισι χρόνια. Με τον ίδιο τρόπο που οι παραγγελίες για νέες ποινικές έρευνες περί τα στοιχεία του 2009 ανθίζουν όπως τα κυκλάμινα, αυτά όμως συμβαίνουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Στην κανονική πραγματικότητα η κυβέρνηση παραμένει τύπος και υπογραμμός έναντι δανειστών και θεσμών εξ Εσπερίας.
Το γρήγορο συμπέρασμα είναι ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν περιθώριο ελιγμών. Πίσω ρέμα και εμπρός γκρεμός – κάτι που εξηγεί γιατί σέρνουν τα πόδια τους.
