Τον περασμένο Ιούλιο, δύο ημέρες αφότου η Βουλή ψήφισε την αλλαγή του εκλογικού νόμου με τις θετικές ψήφους των βουλευτών της Ενωσης Κεντρώων, ο τότε εκπρόσωπος του κόμματος Γιάννης Καλλιάνος σε ένα πηγαδάκι έξω από τα γραφεία των κοινοβουλευτικών συντακτών εξέφραζε την ανησυχία του για τις εντυπώσεις της παρουσίας του Βασίλη Λεβέντη στην παρουσίαση των θέσεων του Αλέξη Τσίπρα για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων ήταν ο μοναδικός από τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης που κάθησε στο ακροατήριο για να ακούσει τις προτάσεις του Πρωθυπουργού, πλαισιωμένος από κυβερνητικά στελέχη που φωτογραφίζονταν αυτάρεσκα με φόντο το κτίριο του Κοινοβουλίου. Ο Καλλιάνος, ψημένος πια στο παιχνίδι των πολιτικών εντυπώσεων από την εννιάμηνη εμπειρία του ως εκπρόσωπος του κόμματος, μπορούσε να αντιληφθεί τη νοηματοδότηση των κινήσεων Λεβέντη. Εναν μήνα μετά, στην επιστολή παραίτησής του, δήλωνε απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Ενωσης Κεντρώων ότι αρνείται να λειτουργεί ως «έμμεσος υποστηρικτής ενός Πρωθυπουργού που διέλυσε τη χώρα».

ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ. Αυτό που ομολογούσε ο Καλλιάνος στα μέσα Ιουλίου, ότι δηλαδή η ρητορική στήριξη Λεβέντη στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού γεννά σενάρια πολιτικού αρραβώνα των δύο πλευρών, είναι ένα στόρι που οι δύο πλευρές –καθεμιά για τους δικούς της λόγους –επιθυμεί να συντηρεί. Στηρίζοντας κάποιες κυβερνητικές δράσεις, ο Λεβέντης βρίσκει ένα πεδίο επίθεσης απέναντι στους άλλους δύο κομματικούς σχηματισμούς του μεσαίου χώρου, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, κατηγορώντας τους ότι λειτουργούν ως δεκανίκια της Νέας Δημοκρατίας. Ηταν άλλωστε ο πυρήνας της επιχειρηματολογίας του τη βραδιά της υπερψήφισης του εκλογικού νόμου. Αυτό εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπει ένα μικρό κόμμα να καβγαδίζει πολιτικά με τους άλλους, χωρίς τα κυβερνητικά στελέχη να είναι αναγκασμένα να μπαίνουν στο παιχνίδι. Η τακτική Λεβέντη λειτουργεί για το Μαξίμου και ως ένα μαξιλάρι ασφαλείας απέναντι στους ΑΝΕΛ. Η παρουσία δηλαδή ενός υποψήφιου κυβερνητικού εταίρου λειτουργεί και ως φόβητρο στον Πάνο Καμμένο: «Μη φύγεις, διότι εάν φύγεις υπάρχει κάποιος πρόθυμος να σε αντικαταστήσει».

Αυτή η «ισορροπία τρόμου» μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων δεν έχει πάντως μέχρι στιγμής δοκιμαστεί, ακόμη κι όταν προέκυψε ενδοκυβερνητική κρίση λόγω του θέματος Μουζάλα και τη χρήση από τον αναπληρωτή υπουργού τού όρου Μακεδονία για τη FYROM που εξόργισε τους ΑΝΕΛ. Οι απειλές αποχώρησης εκτοξεύθηκαν και ξεχάστηκαν ύστερα από μερικές ημέρες. Σε όλες άλλωστε τις κρίσεις, οι ΑΝΕΛ έχουν μέχρι στιγμής αποδείξει ότι μπροστά στην πολιτική απομόνωση προτιμούν τη θέση του συνοδηγού στο τρενάκι της εξουσίας. Κι όταν στελέχη τους καλούνται να σχολιάσουν το φλερτ Τσίπρα – Λεβέντη απαντούν ότι αυτό είναι μονόπλευρο. Υποστηρίζουν δηλαδή ότι αν κάποιος προσπαθεί να κολλήσει αυτός είναι ο αρχηγός της Ενωσης Κεντρώων.

Το Μαξίμου επιθυμεί να διατηρεί μεν ζεστό αυτό το φλερτ, όμως στελέχη κοντά στον Πρωθυπουργό επιμένουν ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός για κυβερνητική σύμπραξη μεταξύ των δύο κομμάτων. Στο επιτελείο Τσίπρα δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στην πολιτική στιβαρότητα του εγχειρήματος της Ενωσης Κεντρώων, την οποία βλέπουν ως ένα προσωποπαγές σχήμα που οφείλει την ύπαρξή του στη sui generis παρουσία του αρχηγού του. Προτιμούν ωστόσο την ad hoc στήριξη σε συγκεκριμένα νομοσχέδια. Για παράδειγμα, την Τετάρτη στη Βουλή ο Βασίλης Λεβέντης συμφώνησε με την πρόταση για επαναφορά των αιωνίων φοιτητών στο σχέδιο νόμου του Νίκου Φίλη για την Παιδεία. Ο Λεβέντης εκφράζει λόγο αυθεντικό και λαϊκό, που υπηρετεί τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Και συχνά καταφέρνει να διαφοροποιηθεί από ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι.

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΛΕΒΕΝΤΗ. Παρά τα θετικά του λόγια, ο Λεβέντης υποστηρίζει δημοσίως ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί κυβερνητικά με τον Τσίπρα. Προχθές μάλιστα το πήγε ένα βήμα παραπέρα, ζητώντας από τους ψηφοφόρους να μην τον ξαναψηφίσουν αν κάνει την «όποιας φύσεως συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ». Πρόκειται για μια δήλωση που πια τον δεσμεύει. Αν και στην πολιτική όλα αναιρούνται, στελέχη δίπλα στον πρόεδρο του κόμματος επιμένουν ότι «με τον Τσίπρα δεν συνεργάζεται ούτε πεθαμένος». Δηλώνουν δε ότι η ψήφος υπέρ της απλής αναλογικής ήταν μια κίνηση πιστή σε αυτά που ο Λεβέντης πρεσβεύει εδώ και 37 χρόνια. Ενώ θυμίζουν ότι μετά την εκδήλωση για τη συνταγματική αναθεώρηση, ο Λεβέντης εμφανίστηκε αρνητικός στην πρόταση του Πρωθυπουργού για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό, που μπορεί να οδηγήσει σε πολιτειακές εκτροπές και συγκρούσεις, ενώ δεν πείστηκε ούτε για την αναγκαιότητα των δημοψηφισμάτων.

Στο μυαλό του Βασίλη Λεβέντη τα σενάρια σύμπλευσής του με τον ΣΥΡΙΖΑ εκπορεύονται από τη Νέα Δημοκρατία. Πρόκειται, λένε οι συνομιλητές του, για μια πολιτική σπέκουλα που σκοπό έχει την πολιτική αποδυνάμωση της Ενωσης Κεντρώων. Ο ίδιος φαίνεται αποφασισμένος να το αναλύσει εκτενέστερα από τη ΔΕΘ στη συνέντευξη που θα δώσει, εκεί όπου αναμένεται να ξεδιπλώσει τις προτάσεις του κόμματός του για την οικονομία. Θα ζητήσει μείωση των φόρων, επιστροφή του ΕΚΑΣ και πλαφόν στις συντάξεις. Κανείς βέβαια στο επιτελείο Λεβέντη δεν υποστηρίζει ότι οι προτάσεις αυτές έχουν επαρκώς κοστολογηθεί.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. Τσίπρας και Λεβέντης αναμένεται πάντως να συμπέσουν στη Νέα Υόρκη. Οπως αναφέρουν τα στελέχη του κόμματος, ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων έλαβε πρόσκληση από στελέχη της ομογένειας για να συμμετάσχει στο Concordia Summit, κλαμπ που φέρνει κοντά ηγέτες, αρχηγούς κομμάτων, επιχειρηματίες και λομπίστες που θα συζητήσουν το μεταναστευτικό, την τρομοκρατία, την οικονομία και τις επενδύσεις. Ο Λεβέντης θα βρεθεί εκεί το διάστημα 17-23 Σεπτεμβρίου παράλληλα με τον Πρωθυπουργό που θα συμμετάσχει στη Σύνοδο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Στο επιτελείο Λεβέντη ξεκαθαρίζουν πάντως ότι δεν υπάρχει συνάντηση των δύο ανδρών στο πρόγραμμα, ενώ υποστηρίζουν ότι οι δυο αρχηγοί θα ταξιδέψουν σε διαφορετικές πτήσεις.

Σε ό,τι αφορά το δύσκολο διαζύγιο με τον Γιάννη Καλλιάνο και τις εκατέρωθεν βολές που ακολούθησαν, στο επιτελείο Λεβέντη υποστηρίζουν ότι ποτέ δεν εκτοξεύθηκαν απειλές εναντίον του πρώην εκπροσώπου, αντίθετα, βλέπουν συμφωνία του στελέχους για αξιοποίησή του από τη Νέα Δημοκρατία. Ο ίδιος ο Καλλιάνος απαντά ότι δεν αποκλείει την υποψηφιότητά του με άλλο κόμμα, επιμένει πάντως ότι τα ζητήματα της διαφωνίας του με το κόμμα ήταν πολιτικά και όχι προσωπικά. Και υποστηρίζει ότι με την πάροδο του χρόνου η κριτική στο κυβερνών κόμμα γινόταν ολοένα και πιο απαλή. Ολες οι αιτιάσεις βέβαια μένει να αποδειχθούν στην πράξη.