Τη γνωστή αποστροφή «ευημερούν οι αριθμοί, ενώ δυστυχούν οι άνθρωποι» απηχούν οι κυβερνητικές διαρροές για την κατάληξη του πλειοδοτικού διαγωνισμού για τις άδειες των καναλιών. Οι κυβερνώντες εξετέθησαν, επιχαίροντας για το υψηλό συνολικό τίμημα που υπερβαίνει τα 250 εκατομμύρια, καθώς φάνηκε ότι δεν τους απασχολεί το ανθρώπινο κόστος. Η στρεβλή εμμονή σε τέσσερις πανελλαδικές άδειες οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες εργαζομένους σε κανάλια που σύντομα θα αποτελούν αποχρώσεις του μαύρου, εφόσον η κυβέρνηση υλοποιήσει πλήρως τον σχεδιασμό της.
Η κυβέρνηση –όπως το συνηθίζει άλλωστε –τα αντιμετωπίζει όλα αυτά βγαίνοντας στην επίθεση. «Κροκοδείλια» λοιπόν τα δάκρυα όσων φροντίζουν όλα αυτά τα χρόνια να μπορούν οι επιχειρήσεις τους να αμείβουν τους εργαζομένους. Ακόμη περισσότερο: όσων κάνουν ό,τι μπορούν για να λειτουργούν οι επιχειρήσεις ΜΜΕ σε ένα περιβάλλον δυσμενές και εχθρικό. Οχι μόνο γιατί η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επανέφερε την οικονομία σε ύφεση αλλά και γιατί οι κυβερνητικοί μηχανισμοί κάνουν ό,τι μπορούν για να δυσκολέψουν τον κλάδο. Ενοχοποιούν τον τραπεζικό δανεισμό και παρεμβαίνουν ώστε να κλείσει η στρόφιγγα της διαφήμισης, ενώ, μην το ξεχνάμε, εποφθαλμιούν και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων των δημοσιογράφων.
Η κυβερνητική πολιτική οδηγεί ευθέως τους ανθρώπους των ΜΜΕ στην ανεργία όπου κινδυνεύουν να βρεθούν ανασφάλιστοι. Ολα αυτά γιατί, στην ψηφιακή εποχή των εκατοντάδων καναλιών, στη χώρα μας θα επιτρέπεται να εκπέμπουν πανελλαδικά μόνο τέσσερις σταθμοί –κάτι που είναι θλιβερά αναχρονιστικό και εντελώς αυθαίρετο. Ακόμη κι αυτοί οι τέσσερις σταθμοί όμως καλούνται να λειτουργήσουν σε ένα επιχειρηματικό πεδίο που, εξαιτίας των πολλών και ποικίλων κυβερνητικών παρεμβάσεων, δεν προδιαγράφεται ανθηρό. Το μέλλον δεν είναι ευοίωνο.
Είναι προφανές ότι οι κυβερνώντες θέλουν λιγότερη ενημέρωση, άρα και λιγότερους δημοσιογράφους. Η αριθμητική στήθηκε εξαρχής για να οδηγήσει σε αυτό το αποτέλεσμα.
