Υπήρξαν εποχές που η Μέρκελ μιλούσε κάθε τρεις και λίγο με τον Τσίπρα, είτε γιατί της τηλεφωνούσε ο έλληνας Πρωθυπουργός είτε γιατί τον χρειαζόταν η γερμανίδα καγκελάριος. Με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, η Μέρκελ έκλεισε το κεφάλαιο της ελληνικής κρίσης για να ασχοληθεί με την επόμενη, την προσφυγική κρίση. Πίεσε, κόντρα σε όσους έκλειναν τα σύνορα, και κατάφερε να υπογραφεί η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας. Πέρα από τις ατέλειες που έχει, η συμφωνία αυτή είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα όπως και για την πολιτική πορεία της ίδιας της Μέρκελ. Για αυτό και θα κάνει τα πάντα για την υλοποίησή της. Ακόμα και στη σημερινή κρίση που περνούν οι σχέσεις με την Τουρκία προσπαθεί να διασώσει τη συμφωνία οργανώνοντας και τη συνάντηση του κουαρτέτου, Μέρκελ, Ολάντ, Ρέντσι, Ερντογάν στη Σύνοδο του G20 στην Κίνα. Δεν θα συγχωρήσει στον Τσίπρα κωλυσιεργίες και καθυστερήσεις στην υλοποίηση της συμφωνίας όταν έχει στο σβέρκο τους εθνικολαϊκιστές της ακροδεξιάς AfD που εργαλειοποιούν το Προσφυγικό. Εξού και η δυσφορία της καγκελαρίου για τον έλληνα Πρωθυπουργό αλλά και το καμπανάκι του υπουργού Εσωτερικών για τις επαναπροωθήσεις προσφύγων στην Ελλάδα. Οσοι υπολογίζουν σε διασύνδεση του Προσφυγικού με την εφαρμογή του Μνημονίου, ας σκεφτούν ότι δεν έπιασε την άνοιξη όταν έτρεχε η πρώτη αξιολόγηση. Οι πιθανότητες να επιτύχει στη δεύτερη αξιολόγηση με τη Γερμανία ήδη σε μακρά προεκλογική τροχιά είναι ακόμη λιγότερες.