Ζητείται επειγόντως χώρος πολιτισμού στην Αθήνα για να υποδεχθεί το εκθεσιακό όραμα του διευθυντή της Documenta που φέρει τον τίτλο εργασίας «Μαθαίνοντας από την Αθήνα». Ενθερμος υποστηρικτής της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, ο πολωνικής καταγωγής Ανταμ Σίμτσικ αναζητεί ακόμη το ιδανικό σημείο για την έκθεση που έχει ανακοινωθεί για τον Απρίλιο του 2017. Ο ίδιος είχε και την ιδέα να μοιράσει μεταξύ Αθήνας και Κάσελ τη μεγάλη καλλιτεχνική διοργάνωση που συμβαίνει κάθε πέντε χρόνια στη γερμανική πόλη Κάσελ. Ακόμη εξακολουθεί να πραγματοποιεί ραντεβού με τους υπεύθυνους φορείς πολιτισμού στην Αθήνα. Είναι γνωστό στους δημιουργικά ανήσυχους της πόλης ότι προσανατολίζεται ιδιαίτερα για το ΕΜΣΤ (πρώην Φιξ) και για το Ωδείο Αθηνών. Στην πρώτη επιλογή του, οι συζητήσεις με τη διευθύντρια του ΕΜΣΤ παραμένουν σε στάδιο διαπραγματεύσεων. Στη δεύτερη, το μοντερνιστικό αρχιτεκτόνημα του Ιωάννη Δεσποτόπουλου επί της Βασιλέως Κωνσταντίνου πρόκειται να μπει σε πρόγραμμα ανακαίνισης και εργασιών συντήρησης.
Στο μεταξύ, ο χρόνος περνά, ο φιλέλλην διευθυντής αγωνιά και ο έλλην υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς (με τον οποίο ο Σίμτσικ έχει πολύ καλές συζητήσεις), θεσμικά είναι εκείνος που με μια του λέξη θα μπορούσε να ζητήσει από τους αρμόδιους διευθυντές μουσείων ή οργανισμών να βοηθήσουν στη λύση του προβλήματος. Ο υπουργός, ο οποίος έχει υπάρξει και μεταφραστής του Ζακ Ντεριντά και του έργου του «Πολιτική και φιλία. Ο Ζακ Ντεριντά για τον Λουί Αλτουσέρ», προφανώς κατανοεί τη σημασία της πολιτιστικής διπλωματίας.
Αφού λοιπόν το νέο επιχείρημα της κυβερνητικής πολιτικής είναι η ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού, ας μην επεκταθώ περισσότερο στο πόσο θα ωφελούσε την Αθήνα η επίσκεψη του πολυάριθμου διεθνούς κοινού της Documenta. Φτάνει να υπάρξει μία «πρώτη φορά»…
