Η θερινή αντεπίθεση της κυβέρνησης με κορδέλες, άδειες και πομπώδεις εξαγγελίες κατέληξε σαν τις αντεπιθέσεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εφτασε έως εκεί που ξεκίνησε αλλά με περισσότερους νεκρούς.
Εφυγαν για το καλοκαίρι με 11,5 μονάδες υστέρηση και γύρισαν με 10 –δεν το λες και ανάκαμψη. Υποθέτω πως όταν επιστρέψει από τις διακοπές και η ΝΔ, τα πράγματα θα εξελιχθούν ακόμη χειρότερα για τους επιτιθέμενους.
Προσωπικά δεν εξεπλάγην. Στην πολιτική οι τάσεις πολύ δύσκολα ανατρέπονται, εκτός αν προκύψει κάποιο μείζον γεγονός που θα αλλάξει συνολικά τα δεδομένα. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Γι’ αυτό και θα επαναλάβω σήμερα κάτι που σημείωνα εδώ αμέσως μετά τις διακοπές: ξέρουμε ποιος θα κερδίσει τις εκλογές, ξέρουμε ποιος θα τις χάσει, απλώς δεν ξέρουμε πότε θα γίνουν οι εκλογές.
Μόνο που ο χρόνος των εκλογών δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο. Υπάρχει πλέον κι ένα δεύτερο: πως θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές.
Οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να κινείται ήδη στο όριο του 20% κι αυτό δεν προκύπτει μόνο από έναν δείκτη.
Σύμφωνα με την προχθεσινή μέτρηση του ΠΑΜΑΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 17,5% στην πρόθεση ψήφου, ο Τσίπρας 19% σε δημοτικότητα, 20% συμφωνούν με την πολιτική της κυβέρνησης στο Προσφυγικό και 22% με τις τηλεοπτικές άδειες –δυο εμβληματικές κυβερνητικές επιλογές…
Αυτό έχει δύο επιπτώσεις.
Πρώτον, ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να κυβερνήσει με την βεβαιότητα ότι χάνει. Δεν είναι απλό. Με τα παραπάνω δεδομένα δεν θα επιστρέψουν στη Βουλή περισσότεροι από πενήντα σημερινούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως λιγότεροι, κι αυτό κανείς δεν γνωρίζει πώς θα λειτουργήσει μέσα στην ΚΟ.
Δεύτερον, ότι η προσπάθεια οικοδόμησης μονοκομματικού καθεστώτος στην οποία επιδίδονται δυσκολεύει. Ποιοι δικαστές ή εισαγγελείς θα ρισκάρουν το κεφάλι τους όταν ξέρουν ότι σε κάποιους μήνες άλλοι θα κυβερνούν; Να μην πω για τους τραπεζίτες –αυτοί είναι ούτως ή άλλως τελειωμένοι.
Ασφαλώς το παραμύθι δεν έχει τελειώσει. Απομένουν δύο πολύ σημαντικά πράγματα.
Αφενός να προκηρυχθούν οι εκλογές.
Αφετέρου να διαμορφώσει κάποια ευρύτερη δυναμική η ΝΔ –αν θέλει να ρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ κάτω από το 20%…
Το πρώτο είναι στο χέρι της κυβέρνησης. Το δεύτερο στο χέρι του Μητσοτάκη.
Το βέβαιο είναι ότι τα ψέματα τελείωσαν. Και για τους μεν αλλά και για τους δε. Οπως λένε και στους τελικούς του ΝΒΑ, «ήρθε η ώρα να βγουν στο γήπεδο τα μεγάλα παιδιά».
Ο χειμώνας θα είναι σίγουρα βαρύς και δύσκολος, αλλά μπορεί να αποδειχθεί σύντομος.
