Κάποτε, τον καιρό που ανθούσε ο φεμινισμός και χειραφετημένες κυρίες έσκιζαν στηθόδεσμους δημοσίως, απηυδισμένες από την καταπίεση (λέμε τώρα…) των ανδρών, το συνηθέστερο ανέκδοτο μεταξύ τους (όπως ενημερωνόμουν εγκύρως…) ήταν ότι το πιο μεγάλο προσόν για έναν άνδρα είναι να μπορεί να κάνει δύο δουλειές ταυτόχρονα: να δένει, ας πούμε, τα κορδόνια του και να μασάει και τσίχλα!
Φυσικά, τώρα όλα αυτά έχουν αλλάξει. Οι άνδρες μπορούν να κάνουν πολλά και διάφορα πράγματα ταυτόχρονα και έχω μπροστά μου μια τρανή απόδειξη, τον «ταλαντούχο κύριο Παππά». Το αγόρι αυτό που έχει συνδέσει απολύτως την τύχη του με τον αριστερό Πρόεδρο Αλέξη (ή το αντίστροφο, ποσώς ενδιαφέρει…), μπορεί να κάνει τόσα πολλά πράγματα μαζί, που αληθινά τον αντιμετωπίζω με δέος.
Δεν είναι μόνο ότι «συνομιλεί μόνο με τον Θεό» που έλεγα παλιά, δεν είναι ότι χειρίζεται «λεπτά» θέματα του ιδίου και του προϊσταμένου του, είναι ότι έχει επωμιστεί τον ρόλο του «εργοδηγού» της κυβέρνησης (αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση είναι ένα… εργοτάξιο), τον ρόλο ενός γενικού κουμανταδόρου ούτως ειπείν.
Και είναι παντού! Παντού όμως. Ασχολείται, για παράδειγμα, με τις τηλεοπτικές άδειες και ό,τι παρεμπίπτον συνδέεται με αυτό το κακοστημένο σίριαλ, αλλά θα είναι αυτός που θα τηλεφωνήσει και στον Πρόεδρο Προκόπη να του εξηγήσει τα πώς και τα γιατί (τα «ειδικότερα» τέλος πάντων) της κυβερνητικής πολιτικής επί του συγκεκριμένου. Και αν χρειαστεί θα πάει και από κοντά να του τα πει, διότι ο Πρόεδρος Προκόπης δεν διαβάζει εφημερίδες να πληροφορηθεί, ας πούμε, ποιοι κέρδισαν τις άδειες.
Θα δει τους καναλάρχες και θα τους τείνει τον δείκτη ότι αν και εφόσον δεν έχουν… ποιότητα στο πρόγραμμα των νέων καναλιών θα τους πάρει τις άδειες (διότι φροντίζει και τον λαό να μορφώνεται και να εκπολιτίζεται σωστά…), αλλά θα ασχοληθεί και με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας (όπως, ας πούμε, αύριο θα κάνει τον «chef de cabinet» στην Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη που διοργανώνει ο Τσίπρας στην Αθήνα και το Σάββατο θα πεταχτεί στη Ρόδο να μετάσχει σε ανάλογη σύσκεψη των υπουργών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων με τους Σοσιαλιστές του Ευρωκοινοβουλίου).
Βεζίρηδες
Μοναδικό φαινόμενο ίσως; Οχι καλέ! Διάφοροι τέτοιοι τύποι έχουν περάσει κατά καιρούς από αυτό το πόστο και οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι, είχαν κακή κατάληξη. Μερικοί πολύ κακή, δε! Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω.
Ενας τα κατάφερε να βγει αλώβητος από αυτή την πολυπραγμοσύνη, τον «μπιζιμποντισμό» που λέει και ο Πάγκαλος: ο γηραιός πλέον, φίλος μου, Αντώνης Λιβάνης (χαίρε αγαπητέ Αντώνη), θητεύσας παρά τον Αείμνηστο. Αλλά εκείνος ήταν πραγματικά «ταλαντούχος»…
Οι υπόλοιποι έπεσαν στην παγίδα τού «είμαι ο βεζίρης στη θέση του βεζίρη» και τους κατάπιε η χοάνη του αξιώματος.
Επίσης, μια και τό ‘φερε η κουβέντα δηλαδή και λόγω επικαιρότητος, δεν μπορώ να μη θυμηθώ ότι το ξήλωμα της κυβέρνησης Καραμανλή ξεκίνησε από τον Alpha του κυρίου Κοντομηνά και είχε ως πρώτο θύμα τον προκάτοχο του «ταλαντούχου» κυρίου Παππά, Θοδωρή Ρουσόπουλο. Με αφορμή το περίφημο Βατοπέδι. Δεν ήταν πολλά χρόνια πριν αυτό, το 2007 μόλις.
Στέρεψε
Ευκαιρίας δοθείσης, να αναφέρω ότι ο γνωστός γελωτοποιός Λάκης παρουσιάστηκε στην υπό τον κύριο Δημήτρη προχθεσινή σύσκεψη. Απλώς ο «δικός» μου που μου μετέφερε τη σχετική «πληροφορία» περί απουσίας του, θες γιατί ήθελε να τον «κάψει» (διότι στο περιβάλλον του κυρίου Δημήτρη βρίσκεται εν εξελίξει αέναος πόλεμος επιρροής και κυριαρχίας), θες γιατί όντως καθόταν στα «ορεινά» της αίθουσας όπως μου εξομολογήθηκε και δεν τον είδε, με ενημέρωσε περί της δήθεν απουσίας του μεγάλου καλλιτέχνη.
Οχι, ήταν εκεί. Αλλά ωσεί παρών.
Καθείς και πρόγραμμα
Ο Κυριάκος τώρα, ο πρόεδρος Κυριάκος, ποσώς ασχολείται με τα όσα του προσάπτει ο σπουδαίος καλλιτέχνης Λαζόπουλος, ο οποίος διεκδικεί –άλλος «ταλαντούχος» –και δάφνες αρθρογράφου, εγκύρου δε περί τα συριζαίικα (επίκτητη ιδιότητα από τα γνωστά πλέον σούρτα – φέρτα με το δίδυμο των μεγάλων επιτυχιών Τσίπρας – Παππάς).
Καθ’ α πληροφορούμαι, έχει ένα πλάνο και το ακολουθεί. Με τις δημοσκοπήσεις να τον έχουν συνεχώς στον αφρό, προετοιμάζεται. Αν και όπως ενημερώθηκα εγκύρως –πιο έγκυρα δεν γίνεται… –«δεν αναμένει εκλογικό αιφνιδιασμό από τον Τσίπρα» διότι, κατά την πηγή μου, πιστεύει πως ο Πρωθυπουργός «επενδύει στον χρόνο, μήπως και γυρίσει το παιχνίδι, άρα θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να κρατηθεί στην εξουσία».
Στη Θεσσαλονίκη, την άλλη εβδομάδα, θα πάει με το δικό του πρόγραμμα… Θεσσαλονίκης (σαν το ομώνυμο κουλούρι μού ακούγεται αυτό, το οποίο λατρεύω).
Τι θα είναι αυτό το «πρόγραμμα»; Ενας «οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση» με συγκεκριμένα μέτρα για την οικονομία (φοροαπαλλαγές και άλλα) και την ενίσχυση της απασχόλησης. Ο πρόεδρος Κυριάκος, κατά τον άνθρωπό μου, είναι της θεωρίας ότι η φορολογική ελάφρυνση θα κινητοποιήσει την οικονομία, και πρέπει να πω ότι είναι κι αυτό μια άποψη.
Χάος άξιον απορίας
Το άλλο που θέλω να καταγγείλω είναι το άθλιο πράγμα που συμβαίνει κατ’ αυτάς με την πολυδιαφημιζόμενη προσπάθεια ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς. Είναι προφανές ότι αυτή η ιστορία δεν πρόκειται να πάει πουθενά, πολύ απλά γιατί αυτοί που θα έπρεπε πρώτοι να επιδιώξουν την επιτυχία της, κάνουν ό,τι μπορούν για να την υπονομεύσουν. Σαν να μην αντιλαμβάνονται ότι ο προοδευτικός κόσμος της χώρας είναι άστεγος και θέλει από κάπου να πιαστεί να νιώσει μια ελπίδα, έχουν μετεξελίξει την υπόθεση «ανασυγκρότηση» σε ένα ατέλειωτο κουτσομπολιό κορυφής όπου κυριαρχούν τα σου ‘πα – μου ‘πες, τα γιατί αυτό και όχι εκείνο και τα φταις, όχι εσύ φταις –τρελά πράγματα δηλαδή. Καταρρέει ο ΣΥΡΙΖΑ, φεύγει ο κόσμος που τον εμπιστεύθηκε και δεν υπάρχει στέγη να τον στεγάσει. Μα δεν βλέπουν τις δημοσκοπήσεις; Το μεν Ποτάμι εξαερώνεται (θα το καταπιεί αμάσητο ο Κυριάκος), το δε ΠΑΣΟΚ «τσιμπάει» κατιτίς από τις διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ώς εκεί. Τι μυαλό κουβαλάνε, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω.
