Πολύ κοντά στην Αψίδα του Θριάμβου, στο 17ο διαμέρισμα του Παρισιού, υπάρχει μια αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων που παραπέμπει ευθέως στον Ναπολέοντα και σε μια αποφασιστική του νίκη επί του αυστριακού στρατού τον Ιούλιο του 1809: η αίθουσα Βαγκράμ. Αυτήν επέλεξε ο Φρανσουά Ολάντ προκειμένου να εκφωνήσει χθες «μία από τις καλύτερες ομιλίες της θητείας του» –όπως αποφάνθηκε ο Λοράν Ζοφρέν, ο διευθυντής της «Λιμπερασιόν». Η δημοτικότητα του γάλλου προέδρου βρίσκεται στο ναδίρ. Η Δεξιά αλλά και ένα κομμάτι της Αριστεράς τον χτυπούν αλύπητα. Η πρόσφατη παραίτηση του υπουργού του της Οικονομίας, του υπερφιλόδοξου Εμανουέλ Μακρόν, τον αποδυνάμωσε ακόμα περισσότερο. Οκτώ στους δέκα Γάλλους δεν θέλουν να διεκδικήσει δεύτερη θητεία. Υψηλό είναι αναμφισβήτητα και το αντίστοιχο ποσοστό εντός του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ωστόσο το μήνυμα που έστειλε χθες ο γάλλος πρόεδρος ήταν σαφές: είναι ακόμα ζωντανός. Και είναι αυτός που μπορεί να υπερασπίσει καλύτερα από κάθε άλλον μια χώρα η οποία δέχεται επίθεση τόσο από την ισλαμική τρομοκρατία όσο και από την (ακρο)δεξιά παρέκκλιση της αντιπολίτευσης. «Δεν θα αφήσω τη Γαλλία να συρρικνωθεί, να αφανιστεί, να δει τις ελευθερίες και το κράτος δικαίου της να αμφισβητούνται, την παιδεία της να υποβαθμίζεται και την κουλτούρα της να ακρωτηριάζεται» διατράνωσε. «Είναι η μάχη μιας ζωής». Δεν δήλωσε υποψήφιος ο Ολάντ, δεν άφησε ωστόσο και καμία αμφιβολία πως θα είναι.

Ηταν μια ομιλία με θέμα «Η δημοκρατία απέναντι στην τρομοκρατία», στο πλαίσιο συμποσίου που διοργάνωσε το ίδρυμα Ζαν-Ζορές και το think tank Terra Nova. Μόνο ένας «εχθρός» κατονομάστηκε, η «ισλαμική τρομοκρατία». «Η δημοκρατία θα είναι πάντα ισχυρότερη από τη βαρβαρότητα που μας έχει κηρύξει τον πόλεμο», είναι «νόμος της Ιστορίας» δήλωσε ο γάλλος πρόεδρος. Κανένας από τους πολιτικούς του αντιπάλους δεν άκουσε το όνομά του. Και όμως, η ομιλία του Ολάντ ήταν μια δριμεία επίθεση κατά του Νικολά Σαρκοζί (είναι σαφές πως αυτόν θα προτιμούσε ως αντίπαλο και όχι τον μετριοπαθέστερο Αλέν Ζιπέ) και των σκληροπυρηνικών θέσεων που αυτός έχει υιοθετήσει μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νίκαια και στην εκκλησία της Νορμανδίας. «Η Ιστορία μας διδάσκει πως απέναντι στους πιο σοβαρούς κινδύνους, όποτε η δημοκρατία άντεξε, εξυψώθηκε και όποτε υποχώρησε, χάθηκε» είπε, σε αυτό που πολλοί είδαν ως ελάχιστα συγκαλυμμένη αναφορά στο καθεστώς του Βισί.

«Οι συνταγματικές αρχές δεν είναι “νομική σχολαστικότητα”» διαβεβαίωσε ο γάλλος πρόεδρος –ο Σαρκοζί είχε υποστηρίξει ούτε λίγο ούτε πολύ πως η κυβέρνηση έχει το μυαλό της περισσότερο στη “νομική σχολαστικότητα” παρά στη μάχη εναντίον της τρομοκρατίας. «Νομική σχολαστικότητα η ελευθερία κινήσεων; Νομική σχολαστικότητα η ελευθερία της έκφρασης; Νομική σχολαστικότητα η ανεξιθρησκία; Νομική σχολαστικότητα το τεκμήριο της αθωότητας; Βολικό να το κραδαίνουμε όταν πρόκειται για δική μας υπόθεση;» διερωτήθηκε ο Φρανσουά Ολάντ θυμίζοντας σε όλους τα μπλεξίματα του προκατόχου του με τη Δικαιοσύνη. Οχύρωμα απέναντι στην τρομοκρατία· προστάτης του κράτους δικαίου· υπερασπιστής της κοινωνικής συνοχής: το σχεδιάγραμμα της προεκλογικής καμπάνιας του ο γάλλος πρόεδρος το έδωσε με σαφήνεια. «Ο Ολάντ είναι ανθεκτικός σαν αυτά τα κεριά που δεν σβήνουν ποτέ, αυτά που λατρεύουν τα παιδιά» δήλωσε Σοσιαλιστής βουλευτής κατά την έξοδο, χωρίς να κρύβει τον θαυμασμό του. «Αύριο το πρωί όμως θα προσγειωθούμε και πάλι. Το τείχος που πρέπει να υπερβούμε το 2017 παραμένει ψηλό. Αν κάνει μια “αίθουσα Βαγκράμ” κάθε τρεις μέρες, ίσως μπορέσουμε να πιστέψουμε ξανά σε αυτόν».

Τελευταία Νέα