Οι ανατροπές στα εργασιακά στον ιδιωτικό τομέα, με επίκεντρο την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων (μαζί με τον τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού), οι ομαδικές απολύσεις και ο συνδικαλιστικός νόμος θα βρεθούν το επόμενο διάστημα στο επίκεντρο των συζητήσεων ενόψει και της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Το προσεχές διάστημα αναμένεται να επιδοθεί στο υπουργείο Εργασίας το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά ενώ στις 16-17 Σεπτεμβρίου το υπουργείο Εργασίας θα διοργανώσει διεθνές συνέδριο για τα εργασιακά, στο οποίο θα συμμετάσχουν υπουργοί χωρών της ΕΕ και εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών συνδικάτων για να δοθεί έμφαση στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό σε αντίθεση με τον δρόμο που προτείνει το ΔΝΤ.

Πάντως στη μεγάλη μάχη για τα εργασιακά η ελληνική πλευρά θα διεκδικήσει την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων και το ξεπάγωμα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με την επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού στην αρμοδιότητα των κοινωνικών εταίρων. «Δεν θα δεχθούμε καμιά επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, τίποτε ασύμβατο με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο» τονίζουν κύκλοι του υπουργείου Εργασίας.

Γεγονός πάντως είναι ότι η διαπραγμάτευση για τα εργασιακά θα εξελιχθεί σε ένα εξαιρετικά δύσκολο για τη χώρα μας περιβάλλον καθώς στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι σε εξέλιξη μια σειρά από αντεργατικές νομοθετικέςπαρεμβάσεις.

ΟΙ ΑΜΟΙΒΕΣ. Οσον αφορά τον κατώτατο μισθό, οι δανειστές (και κατά κύριο λόγο το ΔΝΤ) υποστηρίζουν ότι ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με άλλες χώρες και προτείνουν εμμέσως την κατάργηση της προϋπηρεσίας ή την αποσύνδεσή της από τις κατώτατες αμοιβές των ανειδίκευτων εργαζομένων. Παράλληλα στο στόχαστρο μπαίνει και η κατάργηση των επιδομάτων που καταβάλλονται, με τους δανειστές να αναφέρουν ότι από το 2017 ο μισθός πρέπει να αποτελεί ένα μοναδικό ποσό αναφοράς, χωρίς κανένα επίδομα. Για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού επισημαίνουν ότι θα πρέπει να αποφασίζεται από το κράτος (όπως ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες), ενώ τονίζουν πως παρά τη μείωσή του στα 586 ευρώ και στα 510 ευρώ (για τους νέους έως 25 ετών) εξακολουθεί να παραμένειυψηλότερος σε σύγκριση με άλλες χώρες,λόγω της προσαύξησής του έως 30% από τη σύνδεσή του με την προϋπηρεσία των υπαλλήλων έως τα 10 έτη.

ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. Στις ομαδικές απολύσεις –το οποίο αποτελεί κόκκινη γραμμή για την κυβέρνηση –οι δανειστές προτείνουν την εξέταση της αύξησης του ορίου στα ποσοστά που ορίζει η κοινοτική οδηγία, δηλαδή από το 5% στο 10%. Το θέμα των ομαδικών απολύσεων ανακινήθηκε πρόσφατα μετά την εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Νιλς Βαλ, ο οποίος επισημαίνει ότι οι απαιτήσεις της ελληνικής νομοθεσίας του 1983 που θέλουν από τους εργοδότες να λαμβάνουν διοικητική έγκριση πριν από μια ομαδική απόλυση –έγκριση που εξαρτάται από τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, την κατάσταση της επιχείρησης και το συμφέρον της εθνικής οικονομίας –δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Εξάλλου το ΔΝΤεπιμένει στην αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις, ώστε να απαιτείται το 50% + 1 των μελών του συνδικάτου.