Αναζήτηση
Σύμφωνα με καταγεγραμμένα στοιχεία, ο Πρωθυπουργός κατέχει το ρεκόρ ψέματος με ένα ψέμα κάθε τρία λεπτά.
Είναι πολύ καλή επίδοση. Η Γεννηματά ισχυρίζεται ότι βελτιώθηκε στη ΔΕΘ αλλά περιμένουμε ακριβείς μετρήσεις για να δούμε αν άλλαξε το ρεκόρ –διατηρώντας πάντως τον ίδιο ρέκορντμαν.
Τα ρεκόρ Τσίπρα έχουν επισκιάσει προς το παρόν τις επιδόσεις Γεροβασίλη, η οποία (είναι αλήθεια) αγωνίζεται σε άλλο άθλημα. Την παπάρα.
Τελευταίο ρεκόρ: δέκα παπάρες σε δύο ανακοινώσεις 17 και 23 αράδων αντιστοίχως, ήτοι μία κάθε τέσσερις αράδες. Είναι κι αυτή εξαιρετική επίδοση.
Τι είπε η Γεροβασίλη;
1. Η μάζωξη του Ζαππείου «βρέθηκε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος», είχε «ισχυρότατο διεθνές αντίκτυπο» και «διεθνή απήχηση». Αυτές είναι τρεις παπάρες αλλά μετρήθηκαν για μία λόγω συνάφειας.
2. Η επιτυχία αυτή δυσαρέστησε επειδή «δεν είναι συμβατή με την εικόνα καταστροφολογίας». Στα ελληνικά «εικόνα καταστροφολογίας» δεν υπάρχει. Είτε «εικόνα καταστροφής» θα πεις, είτε «καταστροφολογία» –που κι αυτό αποτελεί νεολογισμό.
3. «Τα ιδιωτικά κανάλια έχουν διαφορετική αντίληψη για το ποιο γεγονός είναι άξιο μετάδοσης και ποιο όχι». Ευτυχώς. Και γι’ αυτό έχουμε πολλά κανάλια ώστε το καθένα να μεταδίδει ό,τι θέλει και οι τηλεθεατές να διαλέγουν τι θα δουν. Μόνο στη Βόρεια Κορέα παίζουν όλοι το ίδιο.
4. «Κανένας ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός δεν διέκοψε το πρόγραμμά του» για να δείξει τον Τσίπρα. Ούτε στη Γαλλία, ούτε στην Ιταλία, ούτε στην Ισπανία, ούτε στην Πορτογαλία διέκοψε κανείς για να παίξει τον δικό του. Αγνοώ τι έγινε στη Μάλτα…
5. «Προτίμησαν να παίζουν επαναλήψεις και εκπομπές μαγειρικής». Ολοι μαζί: αίσχος!
6. Υπάρχει «αυτονόητο δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση». Δικαίωμα ναι, υποχρέωση όχι. Αν θέλει να δει Τσίπρα βάζει ΕΡΤ και τον ευχαριστιέται η ψυχή του. Διαφορετικά βλέπει Ακη Πετρετζίκη.
7. «Είναι δικαίωμα και υποχρέωση της κυβέρνησης να επισημαίνει δημόσια» τι πρέπει να παίζουν τα κανάλια –υποθέτω σύμφωνα με το Ινστιτούτο Φλωρεντίας.
8. Υπάρχει «πρακτική επιλεκτικής πληροφόρησης». Προφανώς. Κάθε πληροφόρηση προκύπτει από κάποια δημοσιογραφική επιλογή –τουλάχιστον σε καθεστώς δημοκρατίας.
9. Η πρακτική αυτή «είναι κάκιστη για τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα». Στον ρόλο του λαού και του έθνους η ομιλούσα. Το «Σμύρνη μου αγαπημένη» πρόλαβε και το έπαιξε η Μιμή Ντενίση.
10. Η ΝΔ «διαβάζει τον Οργουελ ανάποδα». Δηλαδή πώς; Από το τέλος στην αρχή; Από τα δεξιά στα αριστερά; Μυστήριο.
Εκτός καταμέτρησης τέθηκε το μνημειώδες «η ηγεσία της ΝΔ δεν μπορεί να διαφύγει από την ιδεολογική της μήτρα και αποκαλύπτεται καθημερινά».
Ουδείς κατάλαβε τι κάνει η μήτρα και τι η ηγεσία.
