H είδηση για την ασθένεια της Χίλαρι Κλίντον δημιούργησε ένα βασικό ερώτημα: Πόσο συχνά έχει συμβεί κάτι τέτοιο στη διάρκεια παλαιότερων προεκλογικών εκστρατειών για τον Λευκό Οίκο και πώς αντιμετωπίστηκε; Υπάρχουν δύο παραδείγματα πολιτικών που διεκδικούσαν την προεδρία των ΗΠΑ άρρωστοι, εξελέγησαν και κυβέρνησαν τη χώρα παίρνοντας σωρεία φαρμάκων.
Ο Τζον Κένεντι, παρά το νεανικό παρουσιαστικό του, είχε διάφορες ασθένειες στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και συνολικά νοσηλεύτηκε 36 φορές, ενώ σε τρεις περιπτώσεις κατέφθασε δίπλα στο κρεβάτι του και ιερέας για την τελευταία μετάληψη. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι γνώριζαν πως κάτι πάει στραβά και στη διάρκεια των προκριματικών του Δημοκρατικού Κόμματος το 1960: οι σύμβουλοι του Λίντον Τζόνσον είχαν αποκαλύψει στους δημοσιογράφους ότι ο JFK έπασχε από τη νόσο του Αντισον η οποία προκαλείται από βλάβη στα επινεφρίδια. Μάλιστα θεωρείται πιθανότατο συνεργάτες του Ρίτσαρντ Νίξον να είχαν κάνει διάρρηξη στο γραφείο του ενδοκρινολόγου του Κένεντι πριν από τις εκλογές του 1960 προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες για την υγεία του. Οταν ξέσπασε η κρίση των πυραύλων στην Κούβα το 1962, ο Κένεντι έπαιρνε ένα σωρό φάρμακα: παυσίπονα για τους πόνους στη μέση, αντισπασμολυτικά για την κολίτιδα, αντιβιοτικά για ουρολοιμώξεις και αντιισταμινικά για τις αλλεργίες. Ο γιατρός του JFK του έκανε συχνά και ενέσεις με μεθαμφεταμίνες, ιδιαίτερα πριν από σημαντικές συναντήσεις με τον σοβιετικό ηγέτη Νικίτα Χρουστσόφ. Η ομάδα του Κένεντι, πάντως, σταθερά διέψευδε όλες τις φήμες καθ’ όλη τη διάρκεια της προεδρίας του. Λεπτομέρειες έγιναν γνωστές αρκετά χρόνια μετά τη δολοφονία του.
Ενας άλλος υποψήφιος με προβληματική κατάσταση υγείας ήταν ο Φράνκλιν Ρούζβελτ ο οποίος έπασχε από πολιομυελίτιδα το 1921 και μάλιστα είχε μείνει παράλυτος από τη μέση και κάτω. Υπάρχει η άποψη ότι η ασθένεια του Ρούζβελτ είχε κρατηθεί μυστική από το κοινό, όμως αυτό δεν είναι απολύτως αληθές. Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» είχαν αναφέρει ότι χρησιμοποιούσε αναπηρική καρέκλα πριν εκλεγεί πρόεδρος και στο συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος το 1924 είχε εμφανιστεί με πατερίτσες, λίγο πριν χάσει εντελώς τη λειτουργία των κάτω άκρων. Ηταν γνωστό πως έπασχε από πολιομυελίτιδα, όμως οι βοηθοί του φρόντιζαν να μη φωτογραφίζεται στην αναπηρική καρέκλα. Ωστόσο η μεγαλύτερη αποσιώπηση συνέβη στην προεκλογική εκστρατεία του 1944 όταν ο Ρούζβελτ, υποψήφιος για τέταρτη θητεία, ήταν πολύ άρρωστος και σχεδόν ετοιμοθάνατος. Μάλιστα, τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς, γιατρός που τον εξέτασε έγραψε σε μια απόρρητη έκθεση ότι ο πρόεδρος το πιο πιθανό ήταν πως θα πεθάνει στον Λευκό Οίκο εάν επανεκλεγεί. Η έκθεση κρατήθηκε μυστική και αποδείχθηκε σωστή: ο Ρούζβελτ πέθανε από εγκεφαλικό μόλις πέντε μήνες μετά την επανεκλογή του.
