Πριν από μερικές μέρες, ύστερα από ένα συλλαλητήριο, ξυλοκοπήθηκε ο διοικητής της Τροχαίας Αθηνών στην οδό Πανεπιστημίου, στο κέντρο της Αθήνας, και κατέληξε στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, γρονθοκοπήθηκε από άγνωστα πρόσωπα που συμμετείχαν στη διαδήλωση.
Η περιγραφή της είδησης αμφισβητήθηκε την επομένη με ανώνυμη επιστολή σε ιστοσελίδα – φόρουμ συζήτησης του λεγόμενου «χώρου». Σύμφωνα με την επιστολή, τον αξιωματικό χτύπησε ένας πολίτης με τον οποίο είχε προηγουμένως διαπληκτιστεί. Η εκδοχή αυτή υιοθετήθηκε κατά έναν τρόπο από τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Νίκο Τόσκα, ο οποίος έκανε λόγο για κάποιον κακοήθη. Αυτός, ισχυρίστηκε, χτύπησε τον αξιωματικό και η Αστυνομία ψάχνει να τον βρει.
Η εκτίμηση του υπουργού διαψεύστηκε πανηγυρικά τις επόμενες ημέρες. Το περιστατικό καταγράφηκε από κάμερα ασφαλείας. Πέντε διαδηλωτές ρωτούν κάτι τον αξιωματικό, τους απαντά, αλλά μόλις τους γυρνά την πλάτη, ο ένας από τους πέντε επιστρέφει και αρχίζει να τον χτυπά από πίσω. Στη συνέχεια του ρίχνει γροθιές στο πρόσωπο, του αρπάζει το πηλήκιο και εξαφανίζεται.
Το περιστατικό αποδεικνύει ότι, για ένα τμήμα του «χώρου», οι αστυνομικοί είναι στην πράξη αλλά και συμβολικά εχθροί. Δεν είναι της παρούσης να εξηγηθούν οι λόγοι που αυτό συμβαίνει.
Είναι και παραείναι της παρούσης, όμως, η επισήμανση της τουλάχιστον περίεργης στάσης του αρμόδιου υπουργού για την τάξη. Πώς είναι δυνατόν να συσκοτίζει το περιστατικό μιλώντας για κάποιον κακοήθη, γενικώς και αορίστως, όταν έχει πρόσβαση σε τουλάχιστον δύο μαρτυρίες υφισταμένων του που επιβεβαιώνουν ότι ο επιτεθείς προήλθε από τη διαδήλωση; Με ποιο ηθικό έρμα θα ζητήσει υπηρεσιακή ετοιμότητα από υφισταμένους, τους οποίους αρνείται έστω να πιστέψει; Μπορεί η τάξη και η ασφάλεια και ο υπουργός της να είναι όμηροι ομάδων με τις οποίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν θέλει ή δεν μπορεί να συγκρουστεί; Εντάξει, την πατάξαμε την κακοήθεια, κύριε υπουργέ;
