Ο πρόεδρος είναι ο κύριος Νικόλας Σακελλαρίου, ο πρόεδρος του ΣτΕ, ο οποίος, αφού μου ξεκαθάρισε ότι «δεν είναι à la carte οι δηλώσεις μου που αφορούν την ανεξαρτησία του Ανωτάτου Δικαστηρίου», μου ανέφερε ότι ισχύουν απολύτως όσα είχε δηλώσει πριν από το καλοκαίρι με την έναρξη της διαδικασίας εξέτασης της προσφυγής των καναλαρχών κατά του Νόμου Παππά. «Καλύπτουν τα πάντα και όλες τις πλευρές», μου σημείωσε. Τι είχε πει τότε; Θυμίζω:
«Εκείνο που θεωρούμε απολύτως επιβεβλημένο να επισημάνουμε είναι οποιασδήποτε φύσεως ενέργειες χειραγωγήσεως του δικαστηρίου ή υπαγορεύσεων σε αυτό της επιθυμητής αποφάσεως, σε εκκρεμή μάλιστα δίκη, εκτός του ότι είναι απολύτως απαράδεκτο να συμβαίνει σε ένα κράτος δικαίου, πολύ δε περισσότερο όταν προέρχονται από διαδίκους με τη χρήση μάλιστα εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης τα οποία διαθέτουν, συνιστούν ευθεία επέμβαση στο έργο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης η οποία πράττει και θα συνεχίσει να πράττει το καθήκον της και τις καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο».
Το άλλο που μου είπε ο πρόεδρος Σακελλαρίου και μεταφέρω είναι ότι «τηρεί αποστάσεις και προς τη μια πλευρά και προς την άλλη», ότι όσοι τον «ξέρουν» γνωρίζουν ότι «δεν είναι δικαστής τού διά ταύτα» και κλείσαμε με την παρότρυνσή του προς όλους: «Ψυχραιμία, συνιστώ. Είναι μια δύσκολη υπόθεση, και πρέπει να αφεθούμε νηφάλιοι να κρίνουμε».
Του το ευχήθηκα ολοψύχως!
Ολα για όλα
Ευκαιρίας δοθείσης, και με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα, πρώην σύμβουλος Επικρατείας, φίλος μου, στον οποίο απευθύνθηκα κατόπιν τούτου, μου επέστησε την προσοχή σε ένα απόσπασμα της παρέμβασης Τσίπρα. Εκεί όπου έκανε λόγο για το «δημόσιο συμφέρον», το οποίο υποτίθεται ότι προέκυψε μετά τον διαγωνισμό για τις άδειες, και τη βεβαιότητα που εξέφρασε ότι δεν θα ανατρέψει το ΣτΕ με την επικείμενη (;) απόφασή του.
Κατά τον πρώην σύμβουλο του ΣτΕ, «φαίνεται πως εκεί πάνω, στα περί δημοσίου συμφέροντος, χτίζεται η απόφαση του Συμβουλίου. Και δεν είμαι πια καθόλου βέβαιος ότι η πλειοψηφία που υπήρχε στην αρχή κατά του νόμου θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Το δημόσιο συμφέρον και η προστασία του είναι ισχυρό αντεπιχείρημα στα περί αντισυνταγματικότητας του νόμου».
Τι είπα εγώ; Τίποτε, τι να πω; Οπως δείχνει το πράγμα, το παλεύει με νύχια και με δόντια η κυβέρνηση να την πάρει την απόφαση…
Χάθηκε!
Ετοιμος είμαι να το εκδώσω το AMBER ALERT για τον «ταλαντούχο κύριο Παππά» μετά τη δημόσια παρότρυνση του αριστερού προέδρου Αλέξη προς τους δημοσιογράφους προχθές στο Βελλίδειο «άμα τον δουν» να του πουν ότι αυτός αποφασίζει για τον ανασχηματισμό, και όχι ο Παππάς. Εκρινα ότι είναι η μόνη λύση, έπειτα από αυτή τη δημόσια έμμεση παραδοχή του προέδρου Αλέξη ότι ούτε ο ίδιος τον βλέπει πια (άγνωστο –ένας όροφος τους χώριζε. Ο Αλέξης είναι στο ισόγειο του Μαξίμου, ο Παππάς έως… πρόσφατα στον 1ο όροφο). Πού είναι λοιπόν ο Νίκος ο Παππάς; Ποια είναι η τύχη του, του επιτυχημένου; Ποιο (μαύρο) σκοτάδι τον έφαγε; Και γιατί;
Εντάξει πλάκα κάνω κι εγώ όπως –το κατάλαβαν όλοι –πλάκα προσπάθησε να κάνει και ο πρόεδρος Αλέξης, αλλά του στράβωσε το εγχείρημα. Πάντως, υπενθυμίζω, τα σοβαρότερα πράγματα λέγονται για πλάκα!
Αν λοιπόν χρειαστεί να εκδώσω AMBER ALERT καμιά φορά για τον Παππά, δεν θα το κάνω για να βρεθεί ο άνθρωπος να παραλάβει το μήνυμα Τσίπρα «εγώ κάνω κουμάντο», αλλά για να βοηθήσω άλλους, πολλούς, που τον ψάχνουν…
Ιζνογκούντ
Διότι πάει καιρός που αναζητούν πολλοί τον «ταλαντούχο κύριο Παππά». Οι περισσότεροι από αυτούς τον είχαν γνωρίσει προεκλογικά σε διάφορα σπίτια ανά την Αθήνα, όταν καλοί «φίλοι» (γνωστοί «πρωταθλητές» στο σπορ των «μεσολαβητών») έσπευδαν να οργανώσουν συναντήσεις γνωριμίας –σαν κι αυτές που οργάνωνε ο Αυλωνίτης στους «Γαμπρούς της Ευτυχίας» προκειμένου να βρει γαμπρό για την αξεπέραστη Γεωργία Βασιλειάδου –με το «δεξί χέρι του Τσίπρα».
Ηταν η εποχή που ήθελαν όλοι να «βοηθήσουν», και το «δεξί χέρι του Τσίπρα» ήταν πάντα εκεί να την αποδεχτεί αυτή τη βοήθεια. Τον έβρισκαν, σου λέει, όλες τις ώρες της ημέρας, μη πω και της νύχτας –το παλικάρι είχε το τηλέφωνο ανοιχτό να απαντήσει με προθυμία στον κάθε καινούργιο φίλο.
Αλλά μετά τις εκλογές αυτό άλλαξε. Το «δεξί χέρι του Τσίπρα» μετεξελίχθηκε σε «ταλαντούχο υπουργό» και η επικοινωνία μαζί του περιορίστηκε. Πήρε τη μορφή αναποδογυρισμένης πυραμίδας. Εκείνοι που «βοήθησαν» προεκλογικά δεν μπορούσαν να τον βρουν να τους βοηθήσει μετεκλογικά. Δεν σήκωνε τηλέφωνο. Αφηναν παραγγελίες στο γραφείο του που πήγαιναν κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων. «Συνομιλούσε μόνο με τον Θεό», σιγά να μην ασχολιόταν μαζί τους.
Μέχρι που τον χτύπησε το vertigo που χτυπάει πολλούς και διαφόρους οι οποίοι έχουν περάσει από την ίδια θέση: έγινε «συνομιλητής του Θεού». Εχοντας διαβάσει πολύ Ιζνογκούντ στα νιάτα του (μορφωμένος γαρ…), ένιωσε εσωτερικά την ακαταμάχητη παρόρμηση να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Και… αποφάσισε να παραμείνει στη θέση του γιατί «έχει έργο να επιτελέσει»!
Αποτέλεσμα; Ακόμη και ο «χαλίφης» Τσίπρας τα πήρε: «Αν δείτε τον κ. Παππά, πείτε του ότι δεν θα αποφασίσει αυτός για το αν θα αλλάξει υπουργείο ή όχι» είπε στη Θεσσαλονίκη, στη ΔΕΘ!
Σενάρια
Ο άνθρωπός μου στο Μέγαρο Μαξίμου μού είπε χθες το μεσημέρι ότι «ο Τσίπρας αστειευόταν. Αφού ξέρεις πόσο κολλητοί είναι. Καρπαζιές παίζουν. Και ο ένας προσφωνεί τον άλλο με τη γνωστή… προσφώνηση» (μου ανέφερε τη… συνηθέστερη λέξη που χρησιμοποιούν μικροί – μεγάλοι για τον κολλητό/φίλο/γνωστό/άγνωστο. Τον πιστεύω.
Κρατώ μόνο μια μικρή επιφύλαξη. Αφορά την παραμονή του Παππά στο Μέγαρο Μαξίμου. Εχω ακούσει την εκδοχή ότι θα αντικατασταθεί στον ανασχηματισμό. Θα αναλάβει, λέει, «παραγωγικό υπουργείο». Και ότι στη θέση του θα τοποθετηθεί μια άλλη μορφή του συριζαίικου πανθέου, ο περίφημος Πάνος Σκουρλέτης με τ’ όνομα.
Ολα αυτά βέβαια υπό προϋποθέσεις, πολλές προϋποθέσεις…
Ο μόνος υπαίτιος
Εκτός πια και αν προτιμηθεί για τη θέση Παππά εκείνη η μπρουτάλ μούρη από την Κρήτη, ο Πολάκης, αλλαγή για την οποία συνηγορώ ανεπιφύλακτα. Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση!
Πρόκειται για το «παλικάρι» αυτό που, αν και παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών, δεν διστάζει να βρίσει χυδαία μια δημοσιογράφο αποκαλώντας την «θεραπαινίδα», δηλαδή υπηρέτρια, όπως είναι η επιεικέστερη εξήγηση της λέξης αυτής στα νεοελληνικά.
Περίμενα κι εγώ χθες, όλη την ημέρα, να βγει μια γυναίκα υπουργός να τον αποδοκιμάσει. Η κυβερνητική εκπρόσωπος, ενδεχομένως, ακόμη περισσότερο. Να υπάρξει μια διαρροή από το Μαξίμου, έστω για τα μάτια του κόσμου. Κάτι, που να τους διαχωρίζει από αυτό τον κατήφορο. Φευ, τίποτε. Κι επειδή άκουγα διαφόρους χθες όλη μέρα να τον καταγγέλλουν, παιδιά μην τρελαίνεστε. Δεν υπάρχει κανείς Πολάκης. Υπάρχει μόνο ο Τσίπρας. Αυτός τον διόρισε, αυτός τον καλύπτει, αυτός τον επικροτεί με τη στάση του…
